ਇੱਕ ਸੁਨੇਹਾ
ਮੇਰਾ ਸੋਹਨਾ ਪੰਜਾਬ ਗੁਰੂਆਂ-ਪੀਰਾਂ ਤੇ ਯੋਧਿਆਂ ਦੀ ਧਰਤੀ,
ਮੈਨੂੰ ਮਾਣ ਹੈ ਇਸ ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਜਨਮ ਲੈਣ ਦਾ,
ਮਾਣ ਹੈ ਆਪਣੇ ਪੰਜਾਬੀ ਹੋਣਦਾ,
ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ ਬੜੇ ਮੌਕੇ ਆਏ,
ਜਦੋਂ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਔਖੇ ਵੇਲੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ,
ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਮੁਗਲਾਂ ਦੇ ਹਮਲੇ ਸਨ, ਜਾਂ ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ ਰਾਜ,
ਪਰ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਦਾ ਇੰਨਾ ਘਾਣ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ,
ਜਿੰਨਾ ਪਿਛਲੇ ਕੁਝ ਸਮੇ ਤੋਂ ਆ ਰਹੇ ਲੱਚਰ ਪੰਜਾਬੀ
ਗੀਤਾਂ ਨੇ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਏ, ਕਈ ਵਾਰ ਤਾਂ ਰੂਹ ਕੰਬ ਉਠਦੀ ਏ,
ਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ , ਅੱਜ ਆਪਣੇ ਪੰਜਾਬੀ ਗਾਇਕਾਂ,
ਗੀਤਕਾਰਾਂ ਤੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਭਰੇ ਮਨ ਨਾਲ ਰੁ-ਬ-ਰੁ ਹੋ ਕੇ ,
ਕੁਝ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ , ਮੇਰਾ ਮਕਸਦ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ 'ਤੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਨ ਦਾ ਨਹੀਂ ਏ ..ਇਹ ਤਾਂ ਬਸ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਹਨ ,
ਜੇ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿਸੇਸ਼ ਨੂੰ ਬੁਰਾ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਖਿਮਾ ਦਾ ਜਾਚਿਕ ਹਾਂ,......
ਇੱਕ ਸੁਨੇਹਾ
ਮੇਰਾ ਸੋਹਨਾ ਪੰਜਾਬ ਗੁਰੂਆਂ-ਪੀਰਾਂ ਤੇ ਯੋਧਿਆਂ ਦੀ ਧਰਤੀ,
ਮੈਨੂੰ ਮਾਣ ਹੈ ਇਸ ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਜਨਮ ਲੈਣ ਦਾ,
ਮਾਣ ਹੈ ਆਪਣੇ ਪੰਜਾਬੀ ਹੋਣਦਾ,
ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ ਬੜੇ ਮੌਕੇ ਆਏ,
ਜਦੋਂ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਔਖੇ ਵੇਲੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ,
ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਮੁਗਲਾਂ ਦੇ ਹਮਲੇ ਸਨ, ਜਾਂ ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ ਰਾਜ,
ਪਰ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਦਾ ਇੰਨਾ ਘਾਣ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ,
ਜਿੰਨਾ ਪਿਛਲੇ ਕੁਝ ਸਮੇ ਤੋਂ ਆ ਰਹੇ ਲੱਚਰ ਪੰਜਾਬੀ
ਗੀਤਾਂ ਨੇ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਏ, ਕਈ ਵਾਰ ਤਾਂ ਰੂਹ ਕੰਬ ਉਠਦੀ ਏ,
ਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ , ਅੱਜ ਆਪਣੇ ਪੰਜਾਬੀ ਗਾਇਕਾਂ,
ਗੀਤਕਾਰਾਂ ਤੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਭਰੇ ਮਨ ਨਾਲ ਰੁ-ਬ-ਰੁ ਹੋ ਕੇ ,
ਕੁਝ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ , ਮੇਰਾ ਮਕਸਦ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ 'ਤੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਨ ਦਾ ਨਹੀਂ ਏ ..ਇਹ ਤਾਂ ਬਸ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਹਨ ,
ਜੇ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿਸੇਸ਼ ਨੂੰ ਬੁਰਾ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਖਿਮਾ ਦਾ ਜਾਚਿਕ ਹਾਂ,......
ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਲੇਖਕ ਵੀਰੋ,
ਮਾਨਯੋਗ ਗਾਇਕਾਰੋ,
ਕੁਝ ਗਿਲੇ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ,
ਅੱਜ ਦਿਓ ਫੰਨ੍ਕਾਰੋ,
ਮਾਂ ਸਰਸਵਤੀ ਜੇ ਕਲਮ ਤੇ ਸੁਰ ਨਾਲ
ਭਾਗ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲਾਇਆ ਏ,
ਤਾਂ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੀ ਸਾਂਭ ਦਾ ਜਿੰਮਾ ਵੀ
ਤੁਹਾਡੇ ਸਿਰ 'ਤੇ ਪਾਇਆ ਏ,
ਕਿਸੇ ਕੌੰਮ ਦੀ ਸੋਚ ਤੇ ਵਿਰਸਾ
ਗੀਤਾਂ 'ਚੋ ਝਾਤੀ ਮਾਰਦਾ ਹੈ,
ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਕੀ ਤਸਵੀਰ ਦਿਖਾਉਣੀ
ਜਿੰਮਾ ਹੇ ਫ਼ਨ੍ਕਾਰ ਦਾ ਹੈ,
ਤੁਹਾਡਾ ਲਿਖਿਆ , ਤੁਹਾਡਾ ਗਾਇਆ,
ਅਸਰ ਬੜਾ ਰਖਵਾਉਂਦਾ ਹੈ,
ਹਰ ਗਭਰੂ ਅੱਜ ਤੁਹਾਡੇ ਗੀਤਾਂ ਦਾ,
ਹੀਰੋ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ,
ਪਰ ਤੁਹਾਡੇ ਗੀਤਾਂ ਦਾ ਹੀਰੋ ,ਹਾ
ਵੈਲੀ ਹੈ ਜਾਂ ਲੜਾਕਾ ਹੈ,
ਕੁੜੀਆਂ ਪਿਛੇ ਮਾਰੇ ਸੀਟੀਆਂ
ਵਿਗੜਿਆ ਹੋਇਆ ਕਾਕਾ ਹੈ,
ਗੀਤਾਂ ਵਿੱਚ ਕਾਲਜਾਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ
ਆਸ਼ਿਕੀ ਦਾ ਅੱਡਾ ਹੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ,
ਹਰ ਸਟੂਡੇੰਟ ਦੇ ਮੱਥੇ 'ਤੇ ਬਾਈ
ਆਸ਼ਿਕ ਦਾ ਹੀ ਲੇਬਲ ਲਾ ਦਿੱਤਾ,
ਕਿਉਂ ਤੁਹਾਡੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਮੁਟਿਆਰ
ਸਿਰਫ ਅਖ ਮਟੱਕਾ ਹੀ ਕਰਦੀ ਏ ?
ਪੜਨ ਬਹਾਨੇ ਰਾਤ ਰਾਤ ਭਰ
ਮੋਬਾਇਲ 'ਤੇ ਹੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀ ਏ,
ਕਿਉਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਰ ਕੁੜੀ ਵਿੱਚ
ਹੀਰ ਹੀ ਨਜਰ ਆਉਂਦੀ ਏ ?
ਬੰਕ ਮਾਰ ਕੇ ਕਾਲਜ ਤੋਂ
ਜੋ ਸਿਨਮਾ ਦੇਖਣ ਜਾਂਦੀ ਏ,
ਕਿਉਂ ਕਲਮ ਤੁਹਾਡੀ ਇਸ਼ਕ ਦੀਆਂ
ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰੁਲ ਗਈ ਏ ?
ਕਿਉਂ ਸਾਹਿਬਜਾਦੇ ਅਜੀਤ-ਜੁਝਾਰ
ਦੀਆਂ ਵਾਰਾਂ ਲਿਖਣੀਆਂ ਭੁੱਲ ਗਈ ਏ ?
ਕਿਉਂ ਉਧਮ , ਕਰਤਾਰ ਸਰਾਭਾ ਤੁਹਾਡੇ
ਗੀਤਾਂ ਦੇ ਨਾਇਕ ਨਹੀਂ ?
ਕਿਉਂ ਆਵਾਜ਼ ਤੁਹਾਡੀ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਦੇ
ਕਿੱਸੇ ਗਾਉਣ ਦੇ ਲਾਇਕ ਨਹੀਂ ?
ਰੱਬ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਗੀਤਾਂ ਵਿੱਚ
ਬੰਦਾ ਬਹਾਦੁਰ ਨੂੰ ਥਾਂ ਦਿਓ,
ਜਿਹਨਾਂ ਪਿਛੇ ਲੱਗ ਬਣ ਜਾਏ ਜਿੰਦਗੀ,
ਐਸੇ ਵੀ ਕੁਝ ਨਾਂ ਦਿਓ,
ਭੋਲੇ ਭਾਲੇ ਪੰਜਾਬੀ ਜੱਟ ਦਾ
ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਮੁਕਾਮ ਏ,
ਪਰਉਪਕਾਰੀ, ਸੱਚਾ - ਸੁਚਾ,
ਅੰਨਦਾਤਾ ਜਿਹਾ ਨਾਮ ਏ,
ਪਰ ਗੀਤਾਂ ਵਿੱਚ ਜੱਟ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ
ਹੋਰ ਹੀ ਕੁਝ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ,
ਅਣਖੀ ਅਤੇ ਲੜਾਕੇਪਣ ਦਾ
ਫਰਕ ਹੀ ਜਮਾ ਮੁਕਾ ਦਿੱਤਾ,
ਜੱਟ ਦੀ ਪਿਸਟਲ, ਜੱਟ ਦਾ ਗੰਡਾਸਾ,
ਜੱਟ ਦਾ ਬਦਲਾ ਗਾਉਂਦੇ ਹੋ,
ਓ ਸਿਰੇ ਦਾ ਵੈਲੀ ਦੱਸਕੇ ਜੱਟ ਦਾ
ਕਿਹੜਾ ਮਾਣ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹੋ ?
ਹਥਕੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜਕੜੇ ਜੱਟ ਦੇ
ਬਾਰੇ ਹੋਰ ਕੋਈ ਲਿਖਦਾ ਏ,
ਜੱਜ ਦੀ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠਾ ਜੱਟ ਬਈ
ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿਖਦੇ ?
ਜੱਟ ਮੇਜਰ, ਜਨਰਲ, ਡੀ ਜੀ ਪੀ ਬਣਕੇ,
ਧੁੰਮਾ ਪਾਈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ,
ਪਰ ਤੁਹਾਡੇ ਗੀਤਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਜੱਟ ਬਸ
ਲੜੀ ਲੜਾਈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ,
ਦਿਲ ਦਾ ਮਾਮਲਾ, ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਛੱਲਾਂ ,
ਕਿਉਂ ਕਲਮ ਤੁਹਾਡੀ ਨਹੀਂ ਲਿਖਦੀ ?
ਪਾਕ ਮੁਹੱਬਤ ਕਿਉਂ ਤੁਹਾਡੇ ਬੋਲਾਂ
ਦੇ ਵਿਚੋਂ ਨਹੀਂ ਰਿਸਦੀ ?
ਤੁਹਾਡੇ ਆਸ਼ਿਕ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਨਸ਼ਿਆ ਦਾ
ਨਾਗ ਗਿਆ ਏ ਡੱਸ ਜੀ ?
ਰਾਂਝਾ ਕਹੇ ਅੱਜ ਹੀਰ ਨੂੰ , ਹੈਂ ... ਕੋਈ ਬੰਦਾ-ਬੁੰਦਾ
ਮਾਰਨਾ ਤਾਂ ਦੱਸ ਨੀ |
ਮੰਦਾ ਲਿਖ ਕੇ , ਮੰਦਾ ਗਾ ਕੇ,
ਪੈਸਾ ਭਾਵੇਂ ਬਣਾਵੋਗੇ,
ਯਾਦ ਰਖਣਾ , ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ,
ਕਾਤਿਲ ਵੀ ਅਖਵਾਓਗੇ,
ਧਨੀ ਕਲਮ ਦੇ , ਸੁਰ ਦੇ ਪੱਕੇ ,
ਵੱਡੇ ਜੇ ਫ਼ਨਕਾਰ ਤੁਸੀਂ ਹੋ ,
ਸਮਾਜ ਉੱਤੇ ਪੈ ਰਹੇ ਅਸਰ ਦੇ ,
ਪੂਰੇ ਜਿੰਮੇਵਾਰ ਤੁਸੀਂ ਹੋ |
ਅਜਿਹਾ ਲਿਖੋ, ਅਜਿਹਾ ਗਾਓ,
ਰੂਹ ਨੂੰ ਜਿਹੜਾ ਸਕੂਨ ਦੇਵੇ,
ਪੰਜਾਬੀ ਗਭਰੂ ਤੇ ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਨੂੰ
ਕੁਝ ਬਣਨ ਦਾ ਜੋ ਜਨੂਨ ਦੇਵੇ,
ਬੁਲ੍ਹੇ ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਵੰਸ਼ਿਸ ਹੋ ਤੁਸੀਂ
ਸ਼ਿਵ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਬਣੋ,
ਪਾਤਰ ਦੀਆਂ ਲੀਹਾਂ 'ਤੇ ਚੱਲਕੇ
ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਬਣੋ,
ਗਲੋਰੀ-ਭੱਜੀ ਕਰਨ ਬੇਨਤੀ ਤੁਹਾਨੂੰ,
ਕਿਰਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਕਰੋ,
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਲਿਖਣਾ - ਗੁਣਾ ਛੱਡ ਦਿਓ,
ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ 'ਤੇ ਰਹੀਮ ਕਰੋ |
ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ 'ਤੇ ਰਹੀਮ ਕਰੋ |
ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ 'ਤੇ ਰਹੀਮ ਕਰੋ |
ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਲੇਖਕ ਵੀਰੋ,
ਮਾਨਯੋਗ ਗਾਇਕਾਰੋ,
ਕੁਝ ਗਿਲੇ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ,
ਅੱਜ ਦਿਓ ਫੰਨ੍ਕਾਰੋ,
ਮਾਂ ਸਰਸਵਤੀ ਜੇ ਕਲਮ ਤੇ ਸੁਰ ਨਾਲ
ਭਾਗ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲਾਇਆ ਏ,
ਤਾਂ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੀ ਸਾਂਭ ਦਾ ਜਿੰਮਾ ਵੀ
ਤੁਹਾਡੇ ਸਿਰ 'ਤੇ ਪਾਇਆ ਏ,
ਕਿਸੇ ਕੌੰਮ ਦੀ ਸੋਚ ਤੇ ਵਿਰਸਾ
ਗੀਤਾਂ 'ਚੋ ਝਾਤੀ ਮਾਰਦਾ ਹੈ,
ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਕੀ ਤਸਵੀਰ ਦਿਖਾਉਣੀ
ਜਿੰਮਾ ਹਰ ਫ਼ਨ੍ਕਾਰ ਦਾ ਹੈ,
ਤੁਹਾਡਾ ਲਿਖਿਆ , ਤੁਹਾਡਾ ਗਾਇਆ,
ਅਸਰ ਬੜਾ ਰਖਵਾਉਂਦਾ ਹੈ,
ਹਰ ਗਭਰੂ ਅੱਜ ਤੁਹਾਡੇ ਗੀਤਾਂ ਦਾ,
ਹੀਰੋ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ,
ਪਰ ਤੁਹਾਡੇ ਗੀਤਾਂ ਦਾ ਹੀਰੋ ,ਹਾ
ਵੈਲੀ ਹੈ ਜਾਂ ਲੜਾਕਾ ਹੈ,
ਕੁੜੀਆਂ ਪਿਛੇ ਮਾਰੇ ਸੀਟੀਆਂ
ਵਿਗੜਿਆ ਹੋਇਆ ਕਾਕਾ ਹੈ,
ਗੀਤਾਂ ਵਿੱਚ ਕਾਲਜਾਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ
ਆਸ਼ਿਕੀ ਦਾ ਅੱਡਾ ਹੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ,
ਹਰ ਸਟੂਡੇੰਟ ਦੇ ਮੱਥੇ 'ਤੇ ਬਾਈ
ਆਸ਼ਿਕ ਦਾ ਹੀ ਲੇਬਲ ਲਾ ਦਿੱਤਾ,
ਕਿਉਂ ਤੁਹਾਡੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਮੁਟਿਆਰ
ਸਿਰਫ ਅਖ ਮਟੱਕਾ ਹੀ ਕਰਦੀ ਏ ?
ਪੜਨ ਬਹਾਨੇ ਰਾਤ ਰਾਤ ਭਰ
ਮੋਬਾਇਲ 'ਤੇ ਹੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀ ਏ,
ਕਿਉਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਰ ਕੁੜੀ ਵਿੱਚ
ਹੀਰ ਹੀ ਨਜਰ ਆਉਂਦੀ ਏ ?
ਬੰਕ ਮਾਰ ਕੇ ਕਾਲਜ ਤੋਂ
ਜੋ ਸਿਨਮਾ ਦੇਖਣ ਜਾਂਦੀ ਏ,
ਕਿਉਂ ਕਲਮ ਤੁਹਾਡੀ ਇਸ਼ਕ ਦੀਆਂ
ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰੁਲ ਗਈ ਏ ?
ਕਿਉਂ ਸਾਹਿਬਜਾਦੇ ਅਜੀਤ-ਜੁਝਾਰ
ਦੀਆਂ ਵਾਰਾਂ ਲਿਖਣੀਆਂ ਭੁੱਲ ਗਈ ਏ ?
ਕਿਉਂ ਉਧਮ , ਕਰਤਾਰ ਸਰਾਭਾ ਤੁਹਾਡੇ
ਗੀਤਾਂ ਦੇ ਨਾਇਕ ਨਹੀਂ ?
ਕਿਉਂ ਆਵਾਜ਼ ਤੁਹਾਡੀ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਦੇ
ਕਿੱਸੇ ਗਾਉਣ ਦੇ ਲਾਇਕ ਨਹੀਂ ?
ਰੱਬ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਗੀਤਾਂ ਵਿੱਚ
ਬੰਦਾ ਬਹਾਦੁਰ ਨੂੰ ਥਾਂ ਦਿਓ,
ਜਿਹਨਾਂ ਪਿਛੇ ਲੱਗ ਬਣ ਜਾਏ ਜਿੰਦਗੀ,
ਐਸੇ ਵੀ ਕੁਝ ਨਾਂ ਦਿਓ,
ਭੋਲੇ ਭਾਲੇ ਪੰਜਾਬੀ ਜੱਟ ਦਾ
ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਮੁਕਾਮ ਏ,
ਪਰਉਪਕਾਰੀ, ਸੱਚਾ - ਸੁਚਾ,
ਅੰਨਦਾਤਾ ਜਿਹਾ ਨਾਮ ਏ,
ਪਰ ਗੀਤਾਂ ਵਿੱਚ ਜੱਟ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ
ਹੋਰ ਹੀ ਕੁਝ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ,
ਅਣਖੀ ਅਤੇ ਲੜਾਕੇਪਣ ਦਾ
ਫਰਕ ਹੀ ਜਮਾ ਮੁਕਾ ਦਿੱਤਾ,
ਜੱਟ ਦੀ ਪਿਸਟਲ, ਜੱਟ ਦਾ ਗੰਡਾਸਾ,
ਜੱਟ ਦਾ ਬਦਲਾ ਗਾਉਂਦੇ ਹੋ,
ਓ ਸਿਰੇ ਦਾ ਵੈਲੀ ਦੱਸਕੇ ਜੱਟ ਦਾ
ਕਿਹੜਾ ਮਾਣ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹੋ ?
ਹਥਕੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜਕੜੇ ਜੱਟ ਦੇ
ਬਾਰੇ ਹੋਰ ਕੋਈ ਲਿਖਦਾ ਏ,
ਜੱਜ ਦੀ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠਾ ਜੱਟ ਬਈ
ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿਖਦੇ ?
ਜੱਟ ਮੇਜਰ, ਜਨਰਲ, ਡੀ ਜੀ ਪੀ ਬਣਕੇ,
ਧੁੰਮਾ ਪਾਈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ,
ਪਰ ਤੁਹਾਡੇ ਗੀਤਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਜੱਟ ਬਸ
ਲੜੀ ਲੜਾਈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ,
ਦਿਲ ਦਾ ਮਾਮਲਾ, ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਛੱਲਾਂ ,
ਕਿਉਂ ਕਲਮ ਤੁਹਾਡੀ ਨਹੀਂ ਲਿਖਦੀ ?
ਪਾਕ ਮੁਹੱਬਤ ਕਿਉਂ ਤੁਹਾਡੇ ਬੋਲਾਂ
ਦੇ ਵਿਚੋਂ ਨਹੀਂ ਰਿਸਦੀ ?
ਤੁਹਾਡੇ ਆਸ਼ਿਕ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਨਸ਼ਿਆ ਦਾ
ਨਾਗ ਗਿਆ ਏ ਡੱਸ ਜੀ ?
ਰਾਂਝਾ ਕਹੇ ਅੱਜ ਹੀਰ ਨੂੰ , ਹੈਂ ... ਕੋਈ ਬੰਦਾ-ਬੁੰਦਾ
ਮਾਰਨਾ ਤਾਂ ਦੱਸ ਨੀ |
ਮੰਦਾ ਲਿਖ ਕੇ , ਮੰਦਾ ਗਾ ਕੇ,
ਪੈਸਾ ਭਾਵੇਂ ਬਣਾਵੋਗੇ,
ਯਾਦ ਰਖਣਾ , ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ,
ਕਾਤਿਲ ਵੀ ਅਖਵਾਓਗੇ,
ਧਨੀ ਕਲਮ ਦੇ , ਸੁਰ ਦੇ ਪੱਕੇ ,
ਵੱਡੇ ਜੇ ਫ਼ਨਕਾਰ ਤੁਸੀਂ ਹੋ ,
ਸਮਾਜ ਉੱਤੇ ਪੈ ਰਹੇ ਅਸਰ ਦੇ ,
ਪੂਰੇ ਜਿੰਮੇਵਾਰ ਤੁਸੀਂ ਹੋ |
ਅਜਿਹਾ ਲਿਖੋ, ਅਜਿਹਾ ਗਾਓ,
ਰੂਹ ਨੂੰ ਜਿਹੜਾ ਸਕੂਨ ਦੇਵੇ,
ਪੰਜਾਬੀ ਗਭਰੂ ਤੇ ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਨੂੰ
ਕੁਝ ਬਣਨ ਦਾ ਜੋ ਜਨੂਨ ਦੇਵੇ,
ਬੁਲ੍ਹੇ ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਵੰਸ਼ਿਜ ਹੋ ਤੁਸੀਂ
ਸ਼ਿਵ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਬਣੋ,
ਪਾਤਰ ਦੀਆਂ ਲੀਹਾਂ 'ਤੇ ਚੱਲਕੇ
ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਬਣੋ,
ਗਲੋਰੀ-ਭੱਜੀ ਕਰਨ ਬੇਨਤੀ ਤੁਹਾਨੂੰ,
ਕਿਰਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਕਰੋ,
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਲਿਖਣਾ - ਗਾਉਣਾ ਛੱਡ ਦਿਓ,
ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ 'ਤੇ ਰਹੀਮ ਕਰੋ |
ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ 'ਤੇ ਰਹੀਮ ਕਰੋ |
ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ 'ਤੇ ਰਹੀਮ ਕਰੋ |