ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਆਲੂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਯੋਗਦਾਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਨੇ ਭੁੱਖਮਰੀ ਅਤੇ ਕਾਲ ਦਾ ਖਾਤਮਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਵੱਡੇ-ਵਡੇਰੇ ਅਕਸਰ ਕਾਲ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਕਾਲ ਨਾਲ ਉਪਜਣ ਵਾਲੀਆਂ ਬਿਪਤਾਵਾਂ ਨਾਲ, ਜਿਸ ਬਹਾਦਰੀ ਨਾਲ ਆਲੂ  ਜੂਝਿਆ ਹੈ, ਉਵੇਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਜੂਝਿਆ। ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਖਾਤਮੇ ਉਪਰੰਤ ਜਾਣ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਕਿ ਭੁੱਖਮਰੀ ਅਤੇ ਕਾਲ ਕਿਤਨੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਪਸ਼ੂਆਂ ਲਈ ਚਾਰੇ ਦੀ ਕਿੱਲਤ ਉਪਜਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਪਸ਼ੂਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਆਲੂ ਖੁਆਏ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਆਇਰਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਆਲੂਆਂ ਦੀ ਫ਼ਸਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੀਮਾਰੀ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਗਈ ਤਾਂ ਦਸ ਲੱਖ ਦੇਸ਼ ਵਾਸੀ ਮੌਤ ਦੀ ਭੇਟ ਚੜ੍ਹੇ ਸਨ। ਹੁਣ ਸੰਸਾਰ ਭਰ ਵਿੱਚ ਆਲੂਆਂ ਦੀ ਖਪਤ ਲਗਪਗ ਚਾਲੀ ਕਿਲੋ ਪ੍ਰਤੀ ਵਿਅਕਤੀ ਹੈ। ਆਲੂ ਨਾਲ ਐਲਰਜੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਮਿਹਦਾ ਇਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਕੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਜਲਦੀ ਹਜ਼ਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਆਲੂ ਕਿਸੇ ਸਬਜ਼ੀ ਨਾਲ ਨਾਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਆਲੂ ਖਾਣ ਸਮੇਂ ਜਦੋਜਹਿਦ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ। ਇਸ ਨੂੰ ਹਰ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਖਾਧਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜਰਮਨ ਅਤੇ ਅਮਰੀਕਨ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਆਲੂ ਖਾਂਦੇ ਹਨ, ਸ਼ਾਇਦ ਇਸੇ ਲਈ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਆਲੂ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਖੁਰਾਕ ਦਾ ਭਾਗ ਬਣਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿਸਾਨ ਤਕੜੇ ਹੋ ਕੇ ਕਾਰਜ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਫ਼ਸਲਾਂ ਦੀ ਉਪਜ ਵੀ ਵਧ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਦਯੋਗਿਕ ਉਤਪਾਦਨ ਵਧਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਮਨ-ਸ਼ਾਂਤੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਆਬਾਦੀ ਵਧਣ ਦਾ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਆਲੂ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਪੈਸਾ ਸਭ ਝਗੜਿਆਂ ਦੀ ਜੜ੍ਹ ਹੈ, ਉਵੇਂ ਹੀ ਆਲੂ, ਖੁਰਾਕ ਦੇ ਸਭ ਵਿਵਾਦਾਂ ਦਾ ਹੱਲ ਹੈ। ਆਲੂ ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਖਾਦ-ਸਮੱਸਿਆ ਹੱਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਪਰ ਅਸੀਂ ਆਲੂ ਨੂੰ ਇਸ ਦੀ ਪੌਸ਼ਟਿਕਤਾ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦੇ, ਸਵਾਦ ਲਈ ਸਮੋਸਿਆਂ, ਪਕੌੜਿਆਂ ਆਦਿ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਖਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਜੋ ਘਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਬਣਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਪੌਸ਼ਟਿਕਤਾ ਲਈ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਜੋ ਬਾਹਰ ਜਾਂ ਬਾਹਰੋਂ ਲਿਆ ਕੇ ਖਾਧਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਵਾਦ ਲਈ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਗ਼ਰੀਬ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਆਲੂ ਦੇ ਛਿਲਕੇ ਦਾ ਮਹੱਤਵ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ। ਹੁਣ ਆਲੂ ਕਾਰਨ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਦਾ ਸਾਮਾਨ ਵਧ ਗਿਆ ਹੈ, ਇਸ ਨਾਲ ਸਰੀਰਾਂ ਵਿੱਚ ਤਾਕਤ, ਕਾਮ ਇੱਛਾ, ਬਲਾਤਕਾਰੀ ਰੁਚੀਆਂ ਅਤੇ ਹਿੰਸਾ ਵਧੀ ਹੈ। ਖੁਰਾਕ ਵਧਣ ਨਾਲ ਲੋਕ ਮੋਟੇ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਏ ਹਨ। ਆਲੂ ਮੋਟਾਪਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਆਲੂ ਵਿੱਚ ਮੋਟਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਰ ਆਲੂ  ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਤਲੇ ਹੋਏ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਲੋੜ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਖਾਧਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਆਲੂ ਘਿਓ ਬੜਾ ਚੂਸਦਾ ਹੈ। ਮੋਟਾਪਾ ਆਲੂ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਘਿਓ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਜਦੋਂ ਵੀ ਕਿਸੇ ਮੋਟੇ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਵੇਖੋਗੇ, ਉਹ ਮੋਟਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਹੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਖਾ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਵਾਧੇ ਵਿੱਚ ਪਏ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਆਲੁੂ ਬੜਾ ਲਾਭਕਾਰੀ ਹੈ। ਆਲੂ ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਕਾਰਗੁਜ਼ਾਰੀ ਸੁਧਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਆਲੂ ਸਾਡੀ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੀ ਗੱਲਬਾਤ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਇੱਕ ਪਤਨੀ ਨੇ ਮੋਟੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਆਲੂ  ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ  ਅਤੇ ਤਲਾਕ ਹੋ ਗਿਆ। ਸੋ ਭਾਵੇਂ ਕਿਸੇ ਇਸਤਰੀ ਨੂੰ ਪਤੀ ਵਿੱਚੋਂ ਆਲੂ ਜਾਂ ਪੁਰਸ਼ ਨੂੰ ਆਲੂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਤਨੀ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਦਿਸੇ, ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਤੱਥ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਇੱਕ ਮੋਟਾ ਬੰਦਾ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਸਾਰੇ ਸਿਪਾਹੀ ਸਮੋਸਿਆਂ ਵਾਂਗ, ਸਾਰੇ ਬੱਚੇ ਆਲੂਆਂ ਵਾਂਗ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰਤਾ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਸੁੰਦਰੀਆਂ ਟਿੱਕੀਆਂ ਵਾਂਗ ਇੱਕੋ ਜਿਹੀਆਂ ਲੱਗਦੀਆਂ ਹਨ। ਇੱਕ ਪ੍ਰੇਮੀ ਨੇ ਪਿਆਰ ਟੁੱਟਣ ਉਪਰੰਤ ਵਿਰਲਾਪ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਪ੍ਰੇਮਿਕਾ ਦੀ ਉਤਨੀ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ, ਜਿਤਨੀ ਉਸ ਨਾਲ ਖਾਧੇ ਚਿਪਸ ਦੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਆਲੂ ਨਾਲ ਜਿਵੇਂ ਕਈ ਭੁਲੇਖੇ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਉਵੇਂ ਹੀ ਕਈ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵੀ ਜੁੜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ।

ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਅਠਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਹਾਕਮ ਨੇ ਫ਼ੌਜ ਵਿੱਚੋਂ ਪ੍ਰੇਮਿਕਾ ਲਈ ਭਗੌੜਾ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਜਾਇਦਾਦ ਵਾਲੇ ਪੇਂਡੂ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਦੀ ਦੇਖ-ਭਾਲ ਲਈ ਭੇਜਿਆ। ਉਹ ਪੜ੍ਹਿਆ-ਲਿਖਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਆਮਦਨ ਵਧਾਉਣ ਦੇ ਉਪਰਾਲੇ ਵਜੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਲੂ ਬੀਜਣ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ। ਆਲੂਆਂ ਨਾਲ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ਸੁਧਰੀ, ਹੋਰ ਫ਼ਸਲਾਂ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਵੀ ਵਧੀ ਅਤੇ ਪਿੰਡਾਂ ਦੀ ਨੁਹਾਰ ਬਦਲ ਗਈ। ਪਿਤਾ ਨੇ ਤਾਂ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਪੁੱਤਰ ਨੇ ਸਜ਼ਾ ਨੂੰ ਵਰਦਾਨ ਬਣਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਆਲੂ ਕਾਰਨ ਉਸ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਹੋਈ। ਇੱਕ ਸਮਾਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਜੇ ਆਲੂ ਬੀਜਣ ਦਾ ਕੰਮ ਪਛੜ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਕਿਸਾਨ ਚਿੰਤਾ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪੈਂਦਾ ਸੀ। ਰਾਜੇ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਕਿਸਾਨ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਪਿਤਾ ਨੇ ਚਿੱਠੀ ਲਿਖੀ ਕਿ ਖੇਤ ਦੀ ਪੁਟਾਈ ਨਹੀਂ ਹੋਈ, ਕੀ ਕਰੀਏ? ਪੁੱਤਰ ਨੇ ਲਿਖਿਆ: ਖੇਤ ਨਾ ਪੁੱਟਣਾ ਉੱਥੇ ਮੈਂ ਬੰਦੂਕਾਂ ਦੱਬੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ। ਚਿੱਠੀ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਸਵੇਰ ਛੇ-ਸੱਤ ਸਿਪਾਹੀ ਆਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬੰਦੂਕਾਂ ਲੱਭਣ ਲਈ ਸਾਰਾ ਖੇਤ ਪੁੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਪਿਤਾ ਨੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਲਿਖਿਆ: ਸਿਪਾਹੀ ਖੇਤ ਪੁੱਟ ਗਏ ਹਨ, ਕੀ ਕਰੀਏ? ਪੁੱਤਰ ਨੇ ਲਿਖਿਆ: ਆਲੂ ਬੀਜ ਲਓ।
ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਅਜੋਕੇ ਨਕਸ਼ੇ ਉੱਤੇ ਆਲੂ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪ੍ਰਤੱਖ ਹੈ। ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਦੇ ਭਾਰੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਯੂਰਪ ਦੀ ਯੁੱਧ ਕਲਾ ਆਲੂ  ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਰਹੀ ਹੈ। ਆਲੂ ਕਾਰਨ ਖੁਰਾਕ ਵਧੀ, ਫ਼ੌਜੀ ਭਰਤੀ ਵਧੀ ਅਤੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਜਰਮਨੀ, ਫਰਾਂਸ, ਸਪੇਨ, ਪੁਰਤਗਾਲ, ਆਸਟਰੀਆ, ਇੰਗਲੈਂਡ ਆਦਿ ਵਿੱਚ ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਲੜਾਈਆਂ ਵਧੀਆਂ। ਹਮਲੇ ਦੌਰਾਨ ਫ਼ੌਜ ਅਨਾਜ ਦੇ ਸਾਰੇ ਭੰਡਾਰ ਜਾਂ ਤਾਂ ਖਰੀਦ ਲੈਂਦੀ ਸੀ ਜਾਂ ਜ਼ਬਤ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਸੀ। ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਆਲੂ ਹੀ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਖੁਰਾਕ ਦੀ ਮੁੱਖ ਟੇਕ ਬਣਿਆ ਰਿਹਾ। ਆਲੂ ਕਾਰਨ ਯੁੱਧ ਲੰਮੇ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਏ। ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਆਲੂ ਨਾਲ ਕੈਲਰੀਜ਼ ਵਧਣ ਨਾਲ ਸਮੁੱਚੇ ਯੂਰਪ ਦੀ ਫ਼ੌਜੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਧੀ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਉੱਤੇ ਯੂਰਪ ਦਾ ਰਾਜ ਸਥਾਪਤ ਹੋਇਆ। ਜਦੋਂ ਗੁਲਾਮ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਆਲੂ ਸਾਧਾਰਨ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਖੁਰਾਕ ਦਾ ਅੰਗ ਬਣਿਆ ਤਾਂ ਹੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਸੰਗਰਾਮ ਚੱਲੇ। ਹੁਣ ਵੀ ਆਲੂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਦੇਸ਼ ਵਿਸ਼ਵ ਸ਼ਕਤੀ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਸ਼ਕਤੀ ਹਥਿਆਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਅਨਾਜ ਦੇ ਭੰਡਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਪੜਾਓ ’ਤੇ ਯੂਰਪ ਦੇ ਹਾਕਮਾਂ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕਾਰਜ ਆਲੂ ਦੇ ਬੀਜ ਵੰਡਣਾ ਸੀ। ਕੋਈ ਦੇਸ਼ ਉਦੋਂ ਹੀ ਵਿਕਾਸ ਕਰਦਾ ਅਤੇ ਖ਼ੁਸ਼ਹਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਉਸ ਕੋਲ ਖੁਰਾਕ ਦੀ ਅਮੀਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਕਰਵਟ ਲੈ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਬਦਲ ਰਹੇ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਖੁਰਾਕ ਅਤੇ ਊਰਜਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਖੁਰਾਕ ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਸਬੰਧ ਵਿੱਦਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਨਾਲ ਹੈ। ਖੁਰਾਕ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਊਰਜਾ ਦੀ ਲੋੜ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹਰੀ ਕਰਾਂਤੀ ਉਪਰੰਤ ਹੁਣ ਆਲੂ-ਕਰਾਂਤੀ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਆਲੂ ਨੇ ਮਨੁੱਖ ਜਾਤੀ ਦੀ ਜਿਤਨੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਉਸ ਦੀ ਮਾਨਤਾ ਵਜੋਂ ਸਾਨੂੰ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਮਈ ਸੁਰ ਵਿੱਚ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ: ਆਲੂ ਦੀ ਜੈ ਹੋਵੇ।

ਬਹੁਤ ਖੂਬ ਬਿੱਟੂ ਜੀ

ਹਾਸੇ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਦੱਸਾਂ ਮੇਰੇ ਘਰ ਦਾ ਨਾਮ ਵੀ ਆਲੂ ਹੈ...lol e ho geya

hahahaha... simer da new name pta lagg gya.... bittu veer thanks sab nu aalu bare dassan lyi... narinder kapoor da likhya punjabi tribune ta bhut ghatt lokan tak pujjna c...

good one bai ji....!!