ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ ਹਜ਼ੂਰ
ਬੁਝੀ ਜਿਹੀ ਰੁੱਤ ਦੇ
ਉਬਾਸੀਆਂ ਜਿਹੇ ਦਿਨਾਂ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਏਈ ਜਾਣਾ
ਮੌਸਮ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿਚ ਬੇਰੰਗ ਹੋ ਕੇ ਕਿਰੀ ਜਾਣਾ
ਫਿੱਟੇ ਦੁੱਧ ਦੀ ਬੇਸੁਆਦੀ ਚਾਹ ਦੇ
ਘੁੱਟ ਭਰੀ ਜਾਣ ਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਹੈ
ਉਂਜ ਮੈਂ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਕਹਿਣ 'ਤੇ ਤੁਰ ਪਿਆ ਸਾਂ -
ਜੀਭ ਨੂੰ ਬੋਝੇ 'ਚ ਪਾ ਕੇ ਤੇ ਕੰਨਾਂ 'ਚ ਰੂੰ ਦੇ ਕੇ
ਪਰ ਗਾਹੇ-ਬਗਾਹੇ ਜਦੋਂ -
ਅੰਦਰਲੇ ਮੁਰਦੇ ਵਿਚ ਅੜਕ ਕੇ ਡਿੱਗੀਦਾ ਹੈ ਹਜ਼ੂਰ !
ਤਾਂ ਕੁਝ ਤਾਂ ਸੋਚਣਾ ਹੀ ਪੈਂਦਾ ਹੈ !!
ਨਾਲੇ ਜਦੋਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚਲੇ ਕਾਸ਼ਨੀ ਸੁਪਨੇ
ਕੁੱਕਰੇ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਜਾਣ
ਤਾਂ ਰੜਕ ਤਾਂ ਪੈਣੀ ਹੀ ਹੋਈ ।
ਰੁੱਤ ਦਾ ਹਰ ਫ਼ੈਸਲਾ
ਜੇ ਭੀੜੇ ਝੱਗੇ ਵਾਂਗੂੰ ਮੇਚ ਨਾ ਆਵੇ
ਤਾਂ ਇਸ ਨੂੰ
ਉਲਟਾ-ਪਲਟਾ ਕੇ ਵੇਖਣਾ
‘ਬਗ਼ਾਵਤ' ਕਿਵੇਂ ਹੋਈ ਹਜ਼ੂਰ ?
ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੀ ਹੋ —
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਮਹਿਜ਼ ਸਾਹ ਲੈਣ ਦੀ ਕਿਰਿਆ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ~

ਵਾਹ .............ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਲਿਖਿਆ ਗਾਫਲ ਸਾਬ ਜੀ ,................Absolutely Brilliant