ਆਹੋ! ਇੱਕ ਹੋਰ ਵੇਰਵਾ ਜਰੂਰੀ ਹੈ! ਦੀਪ ਦੇ ਜੀਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪਸਤੌਲ ਸੀ॥ ਅੱਧਾ ਦਿਨ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ ਸੀ ਜਦ ਦੀਪ ਉਂਠ ਕੇ ਗ਼ੁਸਲ ਖਾਨੇ ਵਿੱਚ ਗਿਆ॥ ਨ੍ਹਾਉਣ ਧੋਣ ਦਾ ਜੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਸੀ॥ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵੱਲ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਤੱਕਿਆ॥ ਮੁਖ ਉ੍‍ਤੇ ਮਸਾ ਦਾੜ੍ਹੀ ਉਗਦੀ ਸੀ॥ ਅੱਖਾਂ ਕਾਲੀਆਂ ਕਾਲੀਆਂ ਸੀ॥ ਕੇਸ ਖੁਲ੍ਹੇ ਸੀ॥ ਆਪਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰਕੇ ਪੱਟਕਾ ਬਣਲਿਆ॥ ਮਾਂ ਪਿਉਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖਲੋਣ ਲਈ ਸੁਥਰਾ ਗਿਆ॥ ਕਪੜੇ ਪਾਕੇ ਓਲਗਾ ਨੂੰ ਸੁੱਤੀ ਹੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ ਸੀ॥ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਗੱਲੀ ਵਿੱਚ ਲੰਬੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਸਮਣੇ ਖੜ੍ਹ ਗਿਆ॥ ਕਾਲੀ ਕੋਟੀ ਪਾਈ ਸੀ ਅਤੇ ਕਾਲੀਆਂ ਜੀਨਾਂ॥ ਆਪ ਨੂੰ ਨੰਬਰ ਇੱਕ ਸਮਝਦਾ ਸੀ॥ ਜੀਨਾਂ ਵਿੱਚੋ ਤੁੰਨਿਆ ਹੋਇਆ ਪਸਤੌਲ ਕੱਢਕੇ ਅਕਸ ਨੂੰ ਕਲਪਨੀ ਗੋਲੀ ਨਾਲ ਉਂਡਾ ਦਿੱਤਾ॥ ਹਸਕੇ ਫਿਰ ਬਾਹਰ ਤੁਰ ਪਿਆ॥

ਦੀਪ ਗੱਡੀ ਵਿੱਚ ਬਹਿ ਗਿਆ॥ ਉਹ ਹੁਣ ਆਥਣ ਹੋਣ ਹੀ ਲੱਗਾ ਸੀ ਪਰ ਸੱਚ ਮੁੱਚ ਦੀਪ ਨੂੰ ਕਾਰ ਚਲਾਉਣੀ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦੀ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਦੀਪ ਹਲੇ ਵੀ ਨਸ਼ੇ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਸੀ॥ ਰਾਤ ਪੂਰੀ ਬੋਤਲ ਪੀਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਬਲੈਕ ਅਤੇ ਸਪਲਿਫ ਪੀਤੇ ਸੀ॥ ਫਿਰ ਵੀ ਗੱਡੀ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਗਿਆ॥ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਵੇਲੇ ਸੋਂਚ ਦੇ ਐ ‐ ਦੀਪ ਤਾਂ ਚੌਦਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਏਂ?- ਇਹਦੇ ਕੋਲੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਦਾ ਲਾਸੰਸ ਸੀ॥ ਦਾੜ੍ਹੀ ਕਰ ਕੇ ਸੋਂਚ ਦਾ ਦੀ ਕੇ ਪੁਲਸ ਨੂੰ ਕੀ ਪੱਤਾ ਲੱਗਨਾ॥

ਕੱਦ ਵਿੱਚ ਲੰਬਾ ਸੀ॥ ਪੱਗ ਕਰਕੇ ਸਿਆਨਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ॥

ਸ਼ਰਾਬ ਦੇ ਨੱਸੇ ਕਰਕੇ ਗੱਡੀ ਕੱਦੀ ਇਧਰ ਜਾਵੇਂ ਕੱਦੀ ਉਧਰ ਜਾਵੇ॥ ਦੀਪ ਨੇ ਨੀਂਦ ਨਾਲ ਅੱਖਾਂ ਵੀ ਮੀਚੀਆਂ ਸੀ॥ ਰਾਤ ਦੇ ਵਾਰਦਾਤਾਂ ਫਿਲਮ ਵਾਂਗ ਮਨ ਵਿੱਚ ਲੰਘੇ॥ ਜਦ ਪਿੰਦਰ ਘਰ ਆਇਆ ਬਾਪੂ ਨੇ ਦੀਪ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਮਨ੍ਹਾ ਕੀਤਾ ‐ ਉਹ ਫਸਾਦੀ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਨ੍ਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ॥ ਗੁੰਡਾ ਏਂ॥ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਆ-॥ ਪਰ ਦੀਪ ਨੇ ਪਿਉਂ ਨੂੰ ਸੁਣਿਆ ਨਹੀਂ॥ ਬਾਹਰ ਤੁਰ ਪਿਆ॥ ਗੱਡੀ ਰੋਜੀ ਦੀ ਸੀ॥ਪਿੰਦਰ ਨਾਲ ਬੈਠਾ ਸੀ॥ ਦੀਪ ਪਿੱਛੇ ਬਹਿ ਗਿਆ॥ ਸੀਡੀ ਉਂਚੀ ਦੇਣੀ ਰੌਲਾ ਪਾਉਂਦੀ ਸੀ॥ ਇੱਦਾ ਬਾਹਰ ਆਵਾਰੇ ਤੁਰ ਪਏ॥ ਪਹਿਲਾ ਰਸਟੀ ਦੀ ਨੰਗਾ ਨੱਚਣ ਵਾਲੇ ਨਚ ਘਰ ਗਏ॥ ਉਥੋਂ ਜਾਣ ਬੁਝਕੇ ਦੁਸਰੇ ਗੈਂਗ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਗਏ॥ ਉਹ ਟੋਲਾ ਆਪਣੀਆਂ ਗੱਡੀਆਂ ਖੋਲ੍ਹੇ ਖੜ੍ਹੇ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਂਦੇ ਸੀ॥ ਜਦ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੱਕਿਆ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੇ ਜੇਬਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਸਤੌਲ ਕੱਢ ਲਏ॥ ਦੀਪ ਨੂੰ ਪਿੰਦਰ ਨੇ ਵੀ ਇੱਕ ਫੜ੍ਹਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਬਾਰੀ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਰਕੀਬ ਗੈਂਗ ਨੂੰ ਟਿੱਚਰ ਕਰਦਾ ਸੀ॥ ਅੰਬਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੋ ਗੋਲੀਆਂ ਛੱਡੀਆਂ॥ ਜਦ ਉਹ ਜੁਆਬ ਦੇਣ ਲੱਗੇ ਰਜੀ ਨੇ ਕਾਰ ਤੋਰ ਲਈ॥ ਬਹੁਤ ਤੇਜ॥

ਤਿੰਨ ਹੀ ਮੁੰਡੇ ਫਿਰ ਅਫੀਮ ਤਾਜਰ ਕੋਲੇ ਗਏ॥ ਡੱਰਗ ਖਰੀਦ ਕੇ ਪਿੰਦਰ ਨੇ ਸੈਲ ਉਂਤੇ ਫੋਨ ਕੀਤਾ ਕੁਝ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ॥ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਕਕੇ ਅੱਡੇ ਕੋਲੇ ਲੈ ਗਏ॥ ਉਂਤੇ ਬਹਿਕੇ ਗੱਪ ਛੱਪ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸੀੜੀਆਂ ਪੀਤੀਆਂ॥ਮਿੱਠੇ ਮਿੱਠੇ ਮਹਿਕ ਵਿੱਚ ਸਬੀਲ ਬਣਾਏ ਦੁਸਰੀਆਂ ਗੈਂਗਾਂ ਉਂਤੇ ਹਮਲੇ ਕਰਨ॥ ਪੁਲਸ ਵੱਲ ਗਾਲ੍ਹਾਂ ਕੱਢੀਆਂ॥ ਮਾਂ ਪਿਉਂ ਅਤੇ ਵਿਰਸੇ ਵੱਲ ਵੀ॥ਫਿਰ ਧਿਆਨ ਨਫ਼ਸਾਨੀ ਗੱਲਾਂ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਿਆ॥ ਇੱਦਾ ਦੀਆਂ ਸੋਂਚਾਂ ਵਿੱਚ ਦੀਪ ਗੁਆਚਾ ਸੀ॥ ਇਸ ਕਰ ਕੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਪੱਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਿਆ ਕਿਨਾ ਤੇਜ ਕਾਰ ਨੂੰ ਚਲਾਂਦਾ ਸੀ॥ ਟ੍ਰਾਫਿਕ ਲਾਇਟ ਲਾਲ ਸੀ॥ ਪਰ ਸ਼ਰਾਬ ਦੇ ਸਰੂਰ ਵਿੱਚ ਦੀਪ ਨੂੰ ਗਿਆਨ ਨਹੀਂ ਹੋਈ॥ ਗੱਡੀ ਦੂਜੇ ਪਾਸੋਂ ਵੀ ਆਉਂਦੀ ਸੀ॥ ਬੱਸ ਹਾਦਸਾ ਹੋਗਿਆ॥ ਦੀਪ ਨੂੰ ਪੱਤਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੀ ਹੋਇਆ॥ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਖ਼ਤਮ॥

ਮਾਂ ਪਿਉਂ ਨੇ ਲਾਸ਼ ਤਾਬੂਤ ਵਿੱਚ ਦੇਖੀ॥ ਪੱਤ ਨੁੰ ਪਛਾਣਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ॥ ਕੇਵਲ ਚੌਦਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਸੀ॥ ਇਸ ਘਟਨੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਿੰਦਰ ਨੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਮੰਡੇ ਦੇ ਦਰਾਂ ਜਾਕੇ ਪਸਤੌਲ ਨਾਲ ਉਂਡਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ॥ ਪਰ ਓਹ ਵੀ ਗੁੰਡਾ ਹੀ ਸੀ॥ ਪਿੰਦਰ ਹੱਲੇ ਗਾਲ੍ਹਾਂ ਕੱਢਣ ਵਿੱਚ ਸੀ ਜਦ ਦੁਸ਼ਮਨ ਨੇ ਇਹਨੂੰ ਉਂਡਾ ਦਿੱਤਾ॥ ਪਿੰਦਰ ਸਿਰਫ਼ ਦੀਪ ਤੋਂ ਚਾਰ ਮਹੀਨੇ ਵੱਡਾ ਸੀ॥ ਮਾਂ ਪਿਉਂ ਨੇ ਲਾਸ਼ ਤਾਬੂਤ ਵਿੱਚ ਦੇਖੀ॥

ਕਿੰਨੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਮਾਂ ਪਿਉਂਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖਣੀਆਂ ਪੈਣਗੀਆਂ?

ਪੁਲਸ ਨੇ ਉਹੀ ਕੋਠੀ ਸ਼ਾਤੀ ਕੀਤੀ॥ ਓਲਗਾ ਬੈਡ ਉਂਤੇ ਗ੍ਰੰਥੀ ਨਾਲ ਸੁੱਤੀ ਸੀ॥ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕੀਤਾ॥ ਅਖਬਾਰ ਵਿੱਚ ਖ਼ਬਰ ਆਈ ਕੇ ਗ੍ਰੰਥੀ ਗੈਂਗ ਨੂੰ ਅਫੀਮ ਵੇਚਦਾ ਸੀ॥ ਓਹੀ ਆਦਮੀ ਜਿਸ ਨੇ ਦੀਪ ਨੂੰ ਗੁਰਦਵਾਰੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸਿਖਾਈ! ਗੁਰਦਵਾਰੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਧਰਮ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ॥ ਪਰ ਦੀਪ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਸਾਂਤੀ ਨਹੀਂ ਆਇਆ॥ ਸਮਾਜ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪੱਕਾ ਸੀ॥ ਪਰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਦੀਪ ਦੀ ਫੋਟੋ ਨੂੰ ਸੀਨੇ ਲਾ ਲਾਕੇ ਰੱਜ ਰੱਜ ਰੋਂਦਾ ਸੀ॥

ਆਪਨੂੰ ਨਿੱਤ ਨਿੱ ਪੁਛੇ ‐ ਮੈਂ ਕਿਉਂ ਪੰਜਾਬ ਛੱਡ ਕੇ ਆਇਆ? ਕਿਉਂ?-॥

ਪੁਲਸ ਅਤੇ ਮੀਡੀਆ ਨੂੰ ਕੋਈ ਹਮਦਰਦੀ ਨਹੀਂ ਸੀ॥ ਅਖਬਾਰ ਵਿੱਚ ‐ ਬ੍ਰੌਨ ਆਉਣ ਬ੍ਰੌਨ ਕਰਾਇਮ ‐ ਆਖਦੇ ਸੀ॥ ਇਹ ਚੱਕਰ ਸੀ॥

ਦੀਪ ਦਟ ਬਾਪ ਦਾ ਨਾਂ ਸੁਖਾ ਸੀ॥ ਸੁਖੇ ਨੇ ਇਰਾਦਾ ਬਣਾਲਿਆ ਯਵਕ ਲਈ ਸੈਂਟਰ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਜੀਵਨ ਉਂਦੇਸ਼ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਦੀਪ ਦੇ ਕਦਮਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰੱਖਣ॥ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਗੈਂਗਸਟਰਾਂ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨਾ ਸੀ॥ ਪਰ ਪਹਿਲਾ ਕੈਨੇਡੇ ਦੇ ਜਮਪਲਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਜਿਤਣੇ ਸੀ॥

ਸੁਖੇ ਨੂੰ ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਹੀ ਰਾਹ ਦਿਸਦਾ ਸੀ॥ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੇ ਕਿਸੇ ਖੂੰਜੇ ਔਗੁਣ ਪਿਆ ਸੀ॥ ਉਹ ਔਗੁਣ ਨੂੰ ਉਂਠਾਉਣਾ ਸੀ॥ ਪਿਆਰ ਨਾਲ॥ ਸਮਝ ਨਾਲ॥ ਧਰਮ ਤੁੰਨ ਕੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਮਿਲਨਾ ਸੀ॥ ਪਰ ਕੋਈ ਰਾਹ ਵਿਰਸੇ ਵਾਲੇ। ਬੋਲੀ ਵਾਲੇ ਇਹ ਆਵਾਰੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਸਿਖਾਉਂਣਾ ਸੀ॥ ਪਸਤੌਲ ਦੀ ਸੇਣਸੀਨਸ ਉਂਡੋਣੀ ਸੀ॥ ਰੈਪ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਵੀ। ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਣ ਦੀ ਵੀ॥ ਇਹ ਸਭ ਜੱਤਾਂ ਦੇ ਸਾਇਕੀ ਵਿੱਚ ਆ ਬੈਠੇ॥ ਕਿਉਂ? ਕਿਉਂਕਿ ਬੇਫ਼ਕੂਪ ਗਾਇਕ ਦੇ ਗਾਨੇ ਹੀ ਇਸ ਪ੍ਰਾਧੀਨ ਵਾਰੇ ਹਨ॥

ਦੀਪ ਤਾਂ ਸੁਕੇ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣ ਲੱਗਾ॥ ਪਰ ਕੀ ਪੱਤਾ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਨਿਆਨਿਆਂ ਨੂੰ ਵਚਾ ਸੱਕਦਾ ਹੈ? ਰੋਜੀ ਨਾਲ ਸ਼ਰੂ ਕੀਤਾ॥ ਹਾਰਕੇ ਰੋਜੀ ਨੇ ਬਹੁਤ ਹਰਾਨ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ॥

ਪਹਿਲਾ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਪੜ੍ਹਣ ਸਿਖੀ॥ਫਿਰ ਲਿਖਣ॥ ਹੁਣ ਰੋਜੀ ਵੀ ਸਾਹਿਤ ਆਪਣੀ ਪੀੜੀ ਬਾਰੇ ਲਿਖਦਾ ਹੈ॥ ਇੱਕ ਬੱਚ ਗਿਆ॥ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਇੱਦਾ ਹੀ ਸਭ ਬੱਚਜੂਗੇ॥ ਇਸ ਆਸ ਉ੍‍ਤੇ ਸੁਖੇ ਵਾਰਗੇ ਜਿਉਂਦੇ ਐ॥ ਪਹਿਲਾ ਧਿਆਨ । ਫਿਰ ਗਿਆਨ॥