ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਭੋਲੇ ਜਦੋਂ
ਅਰਮਾਨ ਸੀ ਰੋਲੇ ਜਦੋਂ
ਮਿੱਠੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸਦੇ
ਹੱਸਦਿਆਂ ਨਾਲ ਬਣ ਕਮਲੇ ਹਸਦੇ
ਪਿੱਠ ਚ ਵੱਜੀਆਂ ਛੁਰੀਆਂ ਸੀ
ਗੱਲਾਂ ਫਿਰ ਤੁਰੀਆਂ ਸੀ
ਜਦੋਂ ਜਜਬਾਤ ਆਪਣਿਆਂ ਹੱਥੋਂ
ਹਾਲਾਕ ਹੋ ਗਏ
ਅਸੀਂ ਥੋੜੇ ਬਹੁਤੇ ਓਦੋਂ ਦੇ
ਚਾਲਾਕ ਹੋ ਗਏ

ਓਹਨਾਂ ਵਰਗੇ ਤਾਂ ਨਹੀ
ਬਣ ਸਕਦੇ
ਮੂੰਹ ਤੇ ਹੋਰ
ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਰੱਖਦੇ
ਅਸੀਂ ਨੀ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ
ਐਵੇਂ ਕੋਈ ਚੋਰ ਰਖਦੇ
ਗੁਲਾਬੀ ਬੁੱਲ ਗੱਲਾਂ ਪਿਆਰ ਦੀਆਂ
ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਗੁੱਜੇ ਤੀਰ
ਸਦਕੇ ਹਥਿਆਰ ਦੀਆਂ
ਜਦ ਦੇ ਓਪਰੇ ਜਿਹੇ
ਆਪਣੇ ਹੀ ਸਾਕ ਹੋ ਗਏ
ਅਸੀਂ ਥੋੜੇ ਬਹੁਤੇ
ਓਦੋਂ ਦੇ ਚਾਲਾਕ ਹੋ ਗਏ

ਕੱਪਟ ਸੀ ਵਾਧੇ ਤੇਰੇ
ਸ਼ਲ ਸੀ ਜੋ ਹੋ ਗਿਆ
ਪੱਤਣਾ ਦਾ ਤਾਰੂ ਤੂੰ
ਸੁਫਨੇ ਡਬੋ ਗਿਆ
ਹੁਣ ਗੱਲ ਓਹ ਨਾ ਰਹੀ
ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਤਰਣਾ
ਅਸੀਂ ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਪਾਣੀ ਦੇ
ਤੈਰਾਕ ਹੋ ਗਏ
ਅਸੀਂ ਥੋੜੇ ਬਹੁਤੇ
ਓਦੋਂ ਦੇ ਚਾਲਾਕ ਹੋ ਗਏ

ਸ਼ਬਦ ਰੋਟੀ ਦਿੰਦੇ ਨੀ
ਆਖਿਆ ਸੀ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ
ਜਖਮ ਦੇ ਕੀਤਾ ਜਖਮੀ
ਮਿਲੀ ਅੱਖਰਾਂ ਦੀ ਰੂੰ ਮੈਨੂੰ
ਮੱਲਮਾਂ ਨੇ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਦੀਆਂ
ਸਾਡੇ ਪੱਲੇ ਬੱਸ
ਿਲਖੇ ਹੋਏ ਸ਼ਬਦ ਵਾਕ ਹੋ ਗਏ
ਬੱਸ ਥੋੜੇ ਬਹੁਤੇ
ਹੁਣ ਜੀ ਚਾਲਾਕ ਹੋ ਗਏ ~