ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਜ੍ੜ੍ਹ ਕੁ੍ਝ ਐਵੇਂ ਹਿੱਲੀ.....
ਕਿ ਸਾਰੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਵਿਚ ਹਲਚਲ ਹੋ ਗਈ।
ਸਾਰੇ ਰਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਹਨੇਰ ਛਾ ਗਿਆ
ਇੰਝ ਲਗਾ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।
ਚੰਨ ਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਨਿੱਘੀ  ਚਾਨਣੀ ਦਾ ਆਸਰਾ ਹੀ ਬਹੁਤ ਸੀ......
ਅੱਜ ਲੱਗਾ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਤਰਿਆਂ ਦੀ ਲੋਹ ਵੀ ਦੂਰ ਹੋ ਗਈ।
ਕੱਲ੍ਹ ਰੂਹ ਇਕ ਐਸੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ,
ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਨਵੇਂ ਅਹਿਸਾਸ ਦੀ ਨਿੱਘੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਹੋ ਗਈ।
ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਇੰਝ ਕਿਉ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਮੇਰੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।
ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿੱਚ ਐਨੀ ਭਿੱਝ ਗਈ ਇਹ ਰੂਹ,
ਅੰਤ ਨੂ ਇਹ ਰੂਹ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਹੀ ਕਤਲ ਹੋ ਗਈ
ਦਿਲ ਤੇ ਜਿਸਮ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹਰ ਕੋਈ ਬਣਾਈ ਫਿਰਦਾ,
ਪਰ ਰੂਹ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਤਾਂ ਕਹਾਣੀ ਹੀ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ।
ਫਿਰ ਇੱਕ ਖਿਆਲ ਮਨ ਦੇ ਦਰਵਾਜੇ ਤੇ ਆ ਬਹੁੜਿਆ,
ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਲੱਗਾ ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਹੀ ਸਿਤਮ ਹੋ ਗਈ।
ਇਹਨਾਂ ਉਲਝਣਾਂ ਭਰੇ ਰਾਂਹਾਂ ਤੇ ਕੋਈ ਨਾਂ ਖੜ੍ਹਾ ਨਾਲ ਮੇਰੇ,
ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਗਈਆਂ,
ਇੰਝ ਲਗਾ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਜੋਤ ਬੁਝ ਗਈ,
ਇੰਝ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮੇਰੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।
ਇੰਝ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮੇਰੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।

ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਦੌੜ ਚ  ਸੁਪਨਿਆਂ ਚੋਂ ਮਿਲਿਆ ਦਰਦ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੇ ਨਾਂ ਪੂਰੇ ਹੋਣ ਤੇ ਬਣਦਾ ਹੈ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਥੋੜੇ ਜਾਂ ਕਾਫੀ ਸਮੇਂ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਕਾਰਣ, ਇਹ ਸੁਪਨੇ ਜੋ ਫੇਰ ਜਿੰਦਾ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਕਦੇ ਨਾ ਕਦੇ ਤਾਂ !!!

ਬੱਸ ਇੱਕ ਸੁਪਨਾ ਹੀ ਕਾਫੀ ਹੈ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਜੀਣ ਲਈ .

ਵਧੀਆ ਆ..."ਤੇ ਗੁਰਦੀਪ ਦਾ ਕੁਮੇੰਟ  ਵੀ ਸਲਾਹੁਣਯੋਗ ਹੈ

hanji bilkul sahi keha ohna da comment v salahun jog hai