"ਕਿਵੇਂ ਆਂ ਭੋਲੇ" ਬੱਲੂ ਨੇ ਪੁਛਿਆ |
ਭੋਲੇ ਨੇ ਮੁੜ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਬਲਵਿੰਦਰ (ਬੱਲੂ), ਹੀਰਾ, ਚੀਮਾ ਤੇ ਇਕ ਦੋ ਮੁੰਡੇ ਹੋਰ ਖੜੇ ਸੀ | ਦੋਵੇਂ ਗਲੇ ਮਿਲੇ ਤੇ ਬਾਕੀਆਂ ਨੇ ਵੀ ਭੋਲੇ ਨੇ ਹਥ ਮਿਲਾਇਆ | ਭਾਲ ਸਿੰਘ ਭੋਲੇ ਦਾ ਪੂਰਾ ਨਾਮ ਸੀ | ਸਾਰੇ ਉਸ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਮਖੋਲ ਕਰਦੇ ਸੀ | ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਭੋਲਾ ਸਿੰਘ ਰਖ ਲਿਆ ਤੇ ਉਹਦੇ ਦੋਸਤ ਉਸਨੂੰ ਭੋਲਾ, ਭੋਲੂ, ਭੋਲੇ ਕਹਿ ਦਿੰਦੇ ਸੀ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਭਾਲ ਸਿੰਘ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਵਧਿਆ ਲਗਦਾ ਸੀ |
ਬਲਵਿੰਦਰ ਤੇ ਭੋਲਾ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਇਕਠੇ ਪੜ੍ਹੇ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਦੋਵੇਂ ਕਾਲਜ ਵਿਚ ਸਨ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਕ ਮੁੰਡਿਆ ਦੀ ਟੋਲੀ | ਦੋਵੇਂ ਸਿਰੇ ਦੇ ਕਮੀਨੇ | ਸਵੇਰੇ ਉਠਦੇ ਹੀ ਦੋਵੇਂ ਇਕਠੇ ਬਸ ਅੱਡੇ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਕੁੜੀਆਂ ਤੇ ਕੋਮੇੰਟ ਕਰਨੇ ... ਕਾਲਜ ਵਿਚ ਵੀ ਗੁੰਡਾਗਰਦੀ ਕਰਨੀ ਕੁੰਡੀਆਂ ਨੂੰ ਤੰਗ ਕਰਨਾ ਤੇ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਦਾਰੂ ਪੀਣੀ | ਦੋਵਾਂ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦੀ ਕੋਈ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀ |
ਇਕ ਦਿਨ ਦੋਵੇਂ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਘਰ ਆਉਣ ਲਈ ਬਸ ਅੱਡੇ ਖੜੇ ਸੀ | ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੋਰ ਵੀ ਕਈ ਮੁੰਡੇ ਸਨ | ਸਾਰੇ ਆਉਂਦੀ ਜਾਂਦੀ ਕੁੜੀਆਂ ਤੇ ਕੋਮੇੰਟ ਕਰਦੇ ਤੇ ਖਿਡ ਖਿਡ ਹੱਸਦੇ | ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਖੜੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕੀ ਇਹ ਮੁੰਡੇ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਨੇ ਪਰ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਝੁੰਡ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਕੋਈ ਵੀ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ਼ ਨਹੀ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਸੀ |
ਭੋਲੇ ਨੇ ਬਲਵਿੰਦਰ ਵੱਲ ਅੰਖ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ | ਬਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਮੁੜ ਕੇ ਵੇਖਿਆ, ਇਕ ਕੁੜੀ ਆ ਰਹੀ ਸੀ | ਬਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਹਵਸ ਭਰੀ ਆਹ ਕੀਤੀ
"ਹਾਏ ਓ ਮੇਰਿਆ ਰੱਬਾ, ਇਹ ਕੀ ਬਲਾਂ ਬਣਾਈ ਆ, ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਜਾ ਕੇ ਚਿਮ੍ਬੜ ਜਾਵਾਂ ਬਸ" | ਸਾਰਿਆ ਨੇ ਆਪਣਾ ਧਿਆਨ ਉਸ ਕੁੜੀ ਵੱਲ ਕਰ ਲਿਆ |
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਓਹ ਕੁੜੀ ਹੋਰ ਨੇੜੇ ਆਗੀ ਪਰ ਓਦੋਂ ਤਕ ਬਲਵਿੰਦਰ ਉਸ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਕੁੱਜ ਬੋਲ ਚੁਕਿਆ ਸੀ | ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਕੁੜੀ ਕੋਲੋਂ ਦੀ ਲੰਗੀ ਬਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਗੰਦੀ ਦੰਦੀਆਂ ਕੱਡ ਕੇ ਵਿਖਾਈਆਂ ਤੇ ਏਧਰੋਂ ਚੀਮੇ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਮੁੰਹ ਤੇ ਖਿਚ ਕੇ ਚਪੇੜ ਮਾਰੀ | ਬਸ ਦੇ ਤੇਜ ਵਜਦੇ ਹੋਰਨ ਵਿਚ ਵੀ ਓਸ ਚਪੇੜ ਨੇ ਕਾਫੀ ਸਵਾਰੀਆਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿਚ ਲਿਆ |
"ਕੀ ਗੱਲ ਆ ਤੇਨੂੰ ਸਾਲੇ ਕੁਤਿਆ" ਬਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਚੀਮੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ |
ਦੋਵੇਂ ਗੁਥਮ ਗੁਥੀ ਹੋਗੇ... ਨਾਲ ਦੇ ਮੁੰਡਿਆ ਨੇ ਦੋਨਾ ਨੂੰ ਛੁਡਾਇਆ |
"ਓਏ ਤੇਨੂੰ ਹੋਇਆ ਕੀ ਆ , ਤੂੰ ਓਹਦੇ ਚਪੇੜ ਕਿਓਂ ਮਾਰੀ" ਭੋਲੇ ਨੇ ਚੀਮੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ |
"ਇਹਨੇ ਉਸ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਕਿਓਂ ਛੇੜਿਆ ਤੇ ਓਹਦੇ ਬਾਰੇ ਗੰਦੀ ਬਕਵਾਸ ਕਿਓਂ ਕੀਤੀ " ਚੀਮੇ ਨੇ ਨਾਲ ਹੀ ਬਲਵਿੰਦਰ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਡਨਿਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਤਿਆਂ |
"ਤੇਨੂੰ ਕਿਓਂ ਚਿੜਕਾ ਲਗਿਆ ਸਾਲਿਆ, ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਲਗਦੀ ਆ ਉਹ" ਬਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਕਿਹਾ |
"ਆਹੋ, ਸ਼ੋਰੀ ਦਿਯਾ, ਮੇਰੇ ਚਾਚੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਆ ਉਹ, ਜਿਹਦੇ ਬਾਰੇ ਤੂੰ ਬਕਵਾਸ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ" |
"ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ, " |
"ਚੀਮੇ , ਯਾਰ ਨਹੀ ਪਤਾ ਸੀ ਓਹਨੂੰ, ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਸਾਡੀ ਭੈਣ ਯਾਰ... ਗੁੱਸਾ ਨਾ ਕਰ" ਭੋਲੇ ਨੇ ਵਿਚ ਸਾਂਝ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ |
ਓਦੋਂ ਹੀ ਇਕ ਬਾਬਾਜੀ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆਏ ਤੇ ਕਹਿੰਦੇ " ਪੁੱਤਰੋ , ਇਹਦੀ ਭੈਣ ਤੁਹਾਡੀ ਸਾਰੀਆਂ ਦੀ ਭੈਣ ਹੋਗੀ ...ਤੇ ਬਾਕੀਆਂ ਜਿਹਨਾਂ ਬਾਰੇ ਤੁਸੀਂ ਗੰਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ... ਜਿਹਨਾਂ ਬਾਰੇ ਤੁਸੀਂ ਬੁਰਾ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹੋ, ਉਹ ਵੀ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਧੀਆਂ ਭੈਣਾ ਨੇ "।
ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹੀ ਬਾਬਾ ਜੀ ਓਥੋਂ ਤੁਰ ਪਏ ਤੇ ਉਹ ਮੰਡੀਰ ਬਸ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਂਦੇ ਵੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ।
(ਸੁਨੀਲ ਕੁਮਾਰ) 141212
|
