ਇਹ ਗੁਲਾਮੀ 

 

ਮੇਰੇ ਸੀਨੇ ਵਿਚ ਬਲਦੇ ਖ਼ਿਆਲਾਂ ਦੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਹੋਰ ਹਵਾ ਦਿੰਦੀ ਐ

ਜਿਵੇਂ ਕਹਿ ਰਹੀ ਹੋਵੇ ਕੇ ਕਿੰਨਾ ਬੇਵੱਸ ਹੈ ਤੂੰ 

 

ਤੂੰ ਅੱਜ ਵੀ ਮੇਰੀਆਂ ਓਹਨਾ ਬੇੜੀਆਂ 

ਵਿਚ ਬੰਨਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ 

ਜੋ ਤੈਨੂੰ ਤੇਰੀ ਹੋਂਦ ਦੇ ਕਾਰਨ

ਤੋਂ ਦੂਰ ਖਿੱਚ ਰਹੀਆਂ ਹਨ 

 

ਇਹ ਗੁਲਾਮੀ

 

ਮੇਰੀ ਸੋਚ ਵਿਚ ਚੱਲ ਰਹੇ ਨਜ਼ਾਰਿਆਂ ਦੀ ਸਚਾਈ ਨੂੰ ਵਾਰ ਵਾਰ ਸੁਣਾ ਰਹੀ ਐ ਤੇ ਹਰ ਵਾਰ ਚੇਤੇ ਕਰਾਉਂਦੀ ਹੈ

 

ਕੇ ਤੂੰ ਉਸ ਧੂਏਂ ਨੂੰ ਮੁਠੀ ਵਿੱਚ

ਭਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਰਿਆ ਐ

ਜਿਸਨੇ ਤੇਰੀ ਸੋਚ ਦੀਆਂ ਦੀਵਾਰਾਂ ਨੂੰ 

ਕਾਲਾ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਐ 

 

ਇਹ ਗੁਲਾਮੀ 

 

ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਕੁਝ ਸਫਿਆਂ ਨੂੰ ਫਰੋਲਦੀ ਹੋਈ ਕਲਮ ਦੀ ਸਿਆਹੀ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਾਲਾ ਕੁਸੈਲਾ ਰੰਗ ਮਿਲਾ ਰਹੀ ਐ

 

ਤੇ ਇਹਸਾਸ ਕਰਵਾ ਰਹੀ ਹੈ ਕੇ 

ਬੀਤੀ ਹੋਈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵੀ 

ਓਨੀ ਹੀ ਝੂਠੀ ਸੀ ਜਿੰਨੀ 

ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਪਲ ਦੀ ਤਿਆਰੀ

 

ਇਹ ਗੁਲਾਮੀ 

 

ਆਪਣੇ ਕੈਦੀ ਅੰਦਰ ਉਸਦੀ ਹੋਂਦ ਦੇ ਅੰਸ਼ ਹੰਕਾਰ, ਗੁੱਸਾ , ਲਾਲਚ ਤੇ ਨੀਅਤ ਉਪਰ ਸ਼ਰੇਆਮ ਚਾਨਣ ਪਾ ਰਹੀ ਐ 

 

ਤੇ ਦੱਸ ਰਹੀ ਹੈ ਕੇ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਕਿਰਦਾਰ ਨੂੰ 

ਇਸ ਤਰਾਂ ਜ਼ਖਮੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ 

ਕ ਤੂੰ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਵੀ ਇਨ੍ਹਾਂ 

ਜ਼ਖਮਾਂ ਨੂੰ ਭਰ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ 

 

ਜੰਡੂ

ਸੋਹਣਾ ਲਿਖਿਆ
ਪਰ ਖਿਆਲ ਰੱਖੋ
ਸੋਚਾਂ ਨੂੰ ਜਦ ਖੰਭ ਲਗਦੇ ਨੇ
ਗੁਲਾਮੀ ਟੁਟ ਵੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ

soch nu kagaz te utaardeya utaardeya
kise din aap v kaagaz te utr jaana
te pad lena khud nu v te soch nu v