ਨਾ ਅਲਫਾਜ਼ ਨਾ ਬੋਲ
ਨਾ ਹੀ ਸਿਰਫ ਕੋਈ ਜਜ਼ਬਾ
ਨਾ ਫ੍ਕ਼ਤ ਜਜਬਾਤ ਦਾ ਲਬਾਦਾ
ਤਾ ਕੀ ਹੈ ਇਹ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ?

ਨਾ ਸਲੂਕ ਕਿਸੇ ਰੁਸਵਾਈ ਦਾ
ਨਾ ਵਹਿਮ ਕਿਸੇ ਦੁਹਾਈ ਦਾ
ਨਾ ਖੁਸ਼ਫਹਿਮੀ ਦਾ ਜਾਮਾ
ਜਿਵੇਂ ਖੰਡਹਰ ਕੋਈ ਤਨਹਾਈ ਦਾ

ਕਿਸਨੂੰ ਆਖਾਂ ਕਿੰਝ ਬਿਆਨਾ
ਕਿਤ੍ਥੋਂ ਲਭਾਂ ਉਹ ਬੇਪਰਵਾਹੀ
ਜੋ ਬੋਲਾਂ ਦੇ ਤਿਕ੍ਖੇਪੁਨ ਨੂੰ
ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਸਮਾ ਕੇ ਬਸ
ਵਹਿੰਦੀ ਜਾਵੇ ਨੈਣਾਂ ਚੋਂ
ਜਾਂ ਦਿਲ ਚੋਂ ਦਰਿਆ ਵਾਂਗ

ਦਿਲ ਦੇ ਵਖੋ ਵਖਰੇ ਬਿਆਨ ਨੇ
ਇਕ ਇਹ ਕੇ ਜਿੰਦਗੀ ਕੀ ਹੈ?
ਕੋਈ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਂਦਾ ਕਾਫ਼ਿਲਾ
ਜੋ ਨਾ ਤੇਰੇ ਨਾ ਮੇਰੇ ਲਈ ਰੁਕੇਗਾ?
ਜਾਂ ਜਸ਼ਨਾਂ ਦਾ ਅਟੁੱਟ ਸਿਲਸਿਲਾ?
ਜੋ ਮਹਜ਼ ਆਪਣੇ ਪਣ ਦਾ ਵਹਿਮ ਬਖਸ਼ੇਗਾ

ਪਰ ਰਹੇਗਾ ਵਾਂਗ ਬੇਵਫਾ ਮਸ਼ੂਕ਼
ਰਕ਼ੀਬ ਬਦਲਦਾ ਇਤਰਾਉਂਦਾ
ਆਪਣੇ ਰੂਪ ਦੇ ਗੁਰੂਰ 'ਤੇ
ਪਰ ਕੀ ਇਹ ਇੰਨੀ ਹੀ ਗੱਲ ਹੈ?

ਨਹੀਂ..ਇੱਕ ਹੋਰ ਬਿਆਨ ਵੀ ਹੈ
ਕੇ ਜੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੀ ਖੂਬਸੂਰਤ ਹੈ
ਤਾਂ ਕਿਉਂ ਧੜਕਣ ਮੌਤ ਖਾਤਿਰ
ਚਲਦੇ ਚਲਦੇ ਠਹਿਰ ਜਾਉਂਦੀ ਹੈ?
ਅਜਿਹਾ ਕੀ ਹੁਸਨ ਹੋਵੇਗਾ ਉਸਦਾ
ਜੋ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਰ੍ਕ਼ੀਬਾਂ ਤੋਂ ਵੀ 
ਬੇਵਫਾਈ ਕਰਵਾ ਜਾਉਂਦੀ ਹੈ?

ਕਿਤੇ ਨਾ ਕਿਤੇ ਇਹ ਇੱਕ
ਖੇਡ ਹੈ ਕੁਦਰਤ ਦੀ
ਖੁਸ਼ੀ ਗਮ ਪਿਆਰ ਨਫਰਤ ਬਿਰਹਾ
ਦੌਲਤ ਜਜਬਾਤ ਆਪਣੇ ਬੇਗਾਨੇ
ਜੇ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਯਾਦਾਂ
ਸਭ ਮੋਹਰੇ ਨੇ ਕੁਦਰਤ ਦੇ

ਜਿਹੜਾ ਇਸ ਖੇਡ ਨੂੰ ਖੇਡਦਾ ਹੈ
ਉਹ ਜਿੱਤ ਦਾ ਹੈ ਇੱਕ ਅਹਿਸਾਸ 
ਕੀ ਸਭ ਕੁਝ ਹੋ ਕੇ ਵੀ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀ
ਕੇ ਮੈਂ ਅਜੇ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਸਕਿਆ
ਕੁਝ ਹੈ ਜੋ ਬਿਨਾ ਜਾਣੇ ਇਹ ਸਭ
ਇੰਝ ਹੀ ਰਹੇਗਾ 'ਜਸ਼ਨ' ਜਾਂ 'ਸੋਗ'

ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਹੈ ਉਹ 'ਅਡਿਠੀ ਮੰਜ਼ਿਲ'
ਉਹ 'ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ'....................

" ਕਿਤੇ ਨਾ ਕਿਤੇ ਇਹ ਇੱਕ

  ਖੇਡ ਹੈ ਕੁਦਰਤ ਦੀ

  ਖੁਸ਼ੀ ਗਮ ਪਿਆਰ ਨਫਰਤ ਬਿਰਹਾ

  ਦੌਲਤ ਜਜਬਾਤ ਆਪਣੇ ਬੇਗਾਨੇ

  ਜੇ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਯਾਦਾਂ

  ਸਭ ਮੋਹਰੇ ਨੇ ਕੁਦਰਤ ਦੇ " ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Sister ! You should write more often ,,,

 ਵਾਹ ! ਇਹ ਰਚਨਾ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਡੂੰਘਾਈਆਂ ਵਿਚੋਂ ਲਿਖੀ ਗਈ | ਇੱਕਲਾ ਇੱਕਲਾ ਸ਼ਬਦ ਤੁਹਾਡੇ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਲੇਖਿਕਾ ਹੋਣ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਭਰਦਾ ਹੈ | ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਹੋਰ ਵੀ ਤਰੱਕੀਆਂ ਬਖਸ਼ੇ ! ਜਿਓੰਦੇ ਵੱਸਦੇ ਰਹੋ ,,,