ਕਿਤਾਬਾਂ ਬਿਨਾਂ ਘਰਜਿਵੇਂ ਕਲਪਨਾ ਬਿਨ ਉਡਾਣਜਿਵੇਂ ਯੁੱਧ ਬਿਨ ਨਸਲਾਂਜਿਵੇਂ ਪੰਖੇਰੂਆਂ ਬਿਨ ਆਲ੍ਹਣੇਘਰ ਦੇ ਭਾਵ-ਖੇਤਰ ’ਚੋਂ ਉੱਗਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿਤਾਬਾਂਕਿਤਾਬਾਂ ’ਚੋਂ ਘਰਾਂ ਲਈ ਊਰਜਿਤ ਹੁੰਦੇ ਸੁਪਨੇ ਤੇ ਸਵੇਰੇਕਿਤਾਬਾਂ ਮਿਟਾਉਂਦੀਆਂ ਮਨ ਦੇ ਹਨੇਰੇਕਿਤਾਬਾਂ ਅਨੁਭਵ ਦੀ ਜ਼ਰਖੇਜ਼ ਜ਼ਮੀਨ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨਕਿਤਾਬਾਂ ਅੱਖ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਮਹੀਨ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨਕਿਤਾਬਾਂ ’ਚ ਦਿਲਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈਕਿਤਾਬਾਂ ’ਚ ਸੁਰਾਂ ਤੇ ਸਾਂਝਾਂ ਦਾ ਗਗਨ ਮੁਖਰੇ ਆਗੋਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈਘਰ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕਰਨ ਵੇਲੇ ਪਰਘਰਸਾਜ਼ ਤੇ ਨਕਸ਼ਾਨਵੀਸ ਦੋਵੇਂਪੂਜਾ ਲਈ ਤਾਂ ਲਾਜ਼ਮੀ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਪੂਜਾ ਕਮਰਾਨੌਕਰਾਂ ਤੇ ਡਰਾਈਵਰਾਂ ਲਈ ਵੀ ਸਿਰਜਦੇ ਹਨ ਨਿੱਕੇ-ਨਿੱਕੇ ਰੈਣ ਬਸੇਰੇਲੇਕਿਨ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲਈ ਨਾ ਸੁਪਨੇ ਨਾ ਸਪੇਸਕਿਤਾਬਾਂ ਜਾਣ ਕਿਹੜੇ ਦੇਸ਼ਕਿਤਾਬਾਂ ਬਿਨਾਂ ਘਰਘਰ ’ਚ ਜਿਵੇਂ ਮਾਂ ਨਹੀਂਅੱਖਰਾਂ ਦੀ ਮਿੱਠੀ ਛਾਂ ਨਹੀਂਘਰ ਸਿਰਫ਼ ਸਹੂਲਤਾਂ ਦੀਆਂ ਬਚਤ ਕਾਪੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇਨਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਭਿਮਾਨ ਦੀ ਵਾਰਸ਼ਿਕ ਆਮਦਨ ਦਾ ਵਿਆਜਘਰ ਤਾਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਸੋਚਾਂ ਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਦਾ ਰਿਆਜ਼ਘਰ ’ਚ ਭਿੰਨ-ਭਿੰਨ ਰੰਗਾਂ ਦੀ ਬਸੰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈਘਰ ’ਚ ਪਤਝੜ ਦੀਆਂ ਉਦਾਸੀਆਂ ਦਾ ਰਾਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈਘਰ ਹੰਝੂਆਂ ਤੇ ਹਾਉਕਿਆਂ ਦਾ ਵੈਰਾਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈਘਰ ’ਚ ਧੜਕਦੇ ਹਨ ਬਾਲਾਂ ਦੇ ਬਸਤਿਆਂ ’ਚੋਂ ਅੱਖਰਘਰ ’ਚ ਰੋਹ ਤੇ ਮੋਹ ਦਾ ਕਾਵਿਕ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈਘਰ ’ਚ ਨਿੱਕੇ-ਨਿੱਕੇ ਯੁੱਗਾਂ ਦਾ ਨਿੱਕਾ ਜੇਹਾ ਇਤਿਹਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈਕਿਤਾਬਾਂ ਬਿਨਾਂ ਘਰਘਰ ’ਚ ਜਿਵੇਂ ਮਾਂ ਨਹੀਂਅੱਖਰਾਂ ਦੀ ਮਿੱਠੀ ਛਾਂ ਨਹੀਂ।
ਪ੍ਰੋ. ਕੁਲਵੰਤ ਔਜਲਾ
ਲਿਖਣ ਵਾਲੇ ਬਿਲਕੁਲ ਸਹੀ ਲਿਖਿਆ ਧੰਨਵਾਦ ਬਿੱਟੂ ਜੀ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਲਈ.........