ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਇਕ ਦਿਨ ਇਹ ਦਸਤੂਰ ਵੀ ਟੁਟੇਗਾ ,
ਭਲੇ ਹੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਚ ਮੈਂ ਮਸਤ ਅੰਬਰ ਦਾ ਤਾਰਾ ਹੋਵਾਂ,
ਪਰ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਚ ਗੁਰੂਰ ਟੁਟੇਗਾ ।
ਹਸਦਾ ਰਿਹਾ ਮੈਂ ਹਰ ਗਮ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਨਕਾਬ ਚਾਹੜ ਕੇ ,
ਪਤਾ ਨੀ ਸੀ ਇਸ ਨਕਾਬ ਦਾ ਵੀ ਇਕ ਦਿਨ ਨੂਰ ਟੁਟੇਗਾ ।
ਖੂਨੀ ਰਿਸ਼ਤੇ ਹੀ ਕਰ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਕਤਲ ਅਪਣੇ ਆਪਣਿਆਂ ਦਾ ,
ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬੀਤੀ ਮੈਂ ਟੁਟਾ , ਰਬ ਨਾ ਕਰੇ ਕੋਈ ਦੂਜਾ ਹੋ ਏਵੇਂ ਚੂਰ ਟੁਟੇਗਾ ।
ਮਹਿਜ਼ ਇਕ ਖਿਡੌਣਾ ਬਿਣਿਆ ਰਿਹਾ ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਜੀਅ ਪਰਚਾਉਣ ਨੂੰ ,
ਦਿਲ ਓਹਦਾ ਭਰ ਗਿਆ , ਖਿਡੌਣਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਹੁਣ ਝੂਰ ਟੁਟੇਗਾ ।
ਸਾਹ ਲੈਣਾ ਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਈਂ ਹੁੰਦੀ "ਜਸਪਾਲ " ,
ਕਰ ਦੁਆ ਓਸ ਖ਼ੁਦਾ ਤੋਂ ਕਿ ਕਦੋਂ ਸਾਹਾਂ ਦਾ ਇਹ ਪੂਰ ਟੁਟੇਗਾ ।
------jaspal kaur malhi (jassi)----

ਉਹ ! ਨਿਸ਼ਬਦ !

 

ਪ੍ਰਮੇਸ਼ਵਰ ਭਲੀ ਕਰੇ |

ਧੰਨਵਾਦ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਕੀਮਤੀ ਵਕਤ ਦਿਤਾ ਨਾਚੀਜ਼ ਦੀ ਲਿਖਤ ਨੂੰ ।

waah ! bahut changa lagya jaspal tuhadi eh kavita padh ke ----saah lena hi zindagi nahi hundi----tuhade inna shabdan 'ch kinni sachayi e eh main mehsoos kar sakdi aaaa....Keep writing dear.:)

ਬਹੁਤ ਖੂਬ ਜਸਪਾਲ ਜੀ...ਤਾਰੀਫ ਲਈ ਲਫ਼ਜ਼ ਘੱਟ ਪੈ ਜਾਣੇ ਨੇ..ਇਸ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਲਿਖਾਂਗਾ..ਤੁਹਾਡੀ ਅਗਲੀ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ...ਰੱਬ ਰਾਖਾ

bahut umda kirat tuhadi........dhanwad share karan layi.......

ਆਪ ਸਭ ਦਾ ਬਹੁਤ ਧੰਨਵਾਦ ਜੀ , ਨਿਮਾਣੀ ਨੂੰ ਏਨਾ ਪਿਆਰ ਦੇਣ ਲਈ ।

ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਲਿਖਿਆ ,............great piece of amazing creation,.........brilliant poetry,...........well done.......jio

ਧੰਨਵਾਦ ਜੀ