ਮੇਰੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਬਲਰਾਜ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਦੀ ਲਿਖੀ ਹੋਈ ਇੱਕ ਗਜ਼ਲ ਆਪ ਸਭ ਨਾਲ ਸਾਝਿਆਂ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਜੋ ਕਿ ਉਹਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਸੰਨ 1980-82 ਦੇ ਕਰੀਬ ਲਿਖੀ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਵਾਰ ਮੇਰੀ ਵਤਨ ਫੇਰੀ ਦੌਰਾਨ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲੀ ਏ.....

ਨਾ ਅਫੀਮ ਏ ਮਜ੍ਹਬ ਦੀ ਤੇ ਨਾ ਧਰਮਾਂ ਦੀ ਭੰਗ ਏ
ਮੇਰਾ ਮਿਸ਼ਨ ਇਸ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਜੀਣ ਦਾ ਇੱਕ ਢੰਗ ਏ

ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਆਦਮੀ ਕਿਉਂ ਲੜਖੜਾ ਕੇ ਚੱਲ ਰਿਹੈ
ਪਿਆਰ ਦੇ ਪਾਂਧੀ ਲਈ ਮਜ੍ਹਬਾਂ ਦੀ ਜੁੱਤੀ ਤੰਗ ਏ

ਅੱਜ ਆਪਣੇ ਰੰਗ ਤੋਂ ਬੇਖਬਰ ਬੰਦਾ ਹੋ ਗਿਐ
ਇਸੇ ਲਈ ਲਹੂ ਇਨਸਾਨ ਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਬਦਰੰਗ ਏ

ਰਹਿਤਾਂ ਦੀ ਬੇੜੀ ਬੈਠ ਕੇ ਮੰਜਿਲ ਦੀਆਂ ਆਸਾਂ ਵਾਲਿਉ
ਇਹ ਆਸ ਕੱਚੀ ਡੋਰ ਏ, ਇਹ ਆਸ ਕੱਚੀ ਵੰਗ ਏ

ਦੁਨੀਆਂ ਹੈ ਬਾਜ਼ੀ ਤਾਸ਼ ਦੀ ਤੇ ਜਿੱਤ ਹੈ ਕੇਵਲ ਉਸ ਲਈ
ਰੰਗਾਂ ਨੂੰ ਜਿਸਨੇ ਜਾਣਿਐਂ, ਹੱਥਾਂ 'ਚ ਜਿਸਦੇ ਰੰਗ ਏ

"ਬਲਰਾਜ" ਸ਼ਾਹਦੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਅੱਜ ਸਫੇ ਇਤਹਾਸ ਦੇ
ਮਾਨਵਤਾ ਲਈ ਜੋ ਵੀ ਤੁਰਿਆ, ਮਜ੍ਹਬਾਂ ਅੜਾਈ ਟੰਗ ਏ

wah balihar bhaji kya baat hai....tuhade brother ne bahut hi sohni rachna likhi hai ji...tfs

Very nycc.......thnx.......balihar ji for sharing.......

bahut hi uchi soch ......... .... great great great gazal....!tfs

"ਮਜਹਬਾਂ ਦੀ ਜੁੱਤੀ ਤੰਗ ਏ"........: ਬਹੁਤ ਖੂਬ ਵੀਰ ਜੀ

buhat he vadhia likhia ........nd thankuuu veer ji  for sharing 

BAHUT SOHNEY G !!!TFS !!

Bahut bahut shukriya jee saariyan da..!!

Ajj fir yaad aa gayi eh kavita Punjab da mahaul dekh key

A salute to the writer,.............great 

jeo sir g...........