ਮੇਰੀ ਆਦਤ ਨਹੀ
ਬੈਠੇਆਂ ਰੌਸ਼ਨੀ ਭਾਲਣ ਦੀ
ਮੈ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਦਾ ਹਾਂ
ਝੱਖੜਾਂ ਚ' ਦੀਵੇ ਬਾਲਣ ਦੀ
ਮੇਰੀ ੲਿਸ ਹਰਕਤ ਨੂੰ
ਕਈ ਬਚਪਣ ਤੇ ਬੇਵਕੂਫੀ ਦੱਸਦੇ ਨੇ
ਕਈ ਕਰਦੇ ਨੇ ਵਿਅੰਗ
ਤੇ ਖਿੜ ਖਿੜਾ ਕੇ ਹੱਸਦੇ ਨੇ
ਮੇਰੀ ਤਰਾਂ ਕਰਨ ਵਾਲੇ
ਔਕੜਾਂ ਚ' ਪੈਰ ਧਰਨ ਵਾਲੇ ਬੜੇ ਥੋੜੇ ਨੇ
ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਭੀੜ ਅੰਦਰ
ਅੱਧੋ ਜਿਅਾਦਾ ਭਗੌੜੇ ਨੇ
ਵੈਸੇ ਜੱਸੇ ਦੀ ਫਿਤਰਤ ਨਹੀ
ਜਿਅਾਦਾ ਗੱਲ ਉਛਾਲਣ ਦੀ

ਮੇਰੀ ਆਦਤ ਨਹੀ
ਬੈਠੇਆਂ ਰੌਸ਼ਨੀ ਭਾਲਣ ਦੀ
ਮੈ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਦਾ ਹਾਂ
ਝੱਖੜਾਂ ਚ' ਦੀਵੇ ਬਾਲਣ ਦੀ
ਕਿਸੇ ੲਿਨਕਲਾਬੀ ਸੋਚ ਦੇ ਲਈ
ਔਖੇ ਰਸਤੇ ਚੱਲਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ
ਜਦ ਦੇਨੀ ਹੋਵੇ ਰੋਸ਼ਨੀ
ਤਾਂ ਦੀਵੇ ਵਾਂਗਰ ਜਲਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ
ਸੋਖੇਆਂ ਰਾਹਵਾਂ ਤੇ
ਕਦੇ ੲਿਨਕਲਾਬ ਨਹੀ ਆਉਂਦਾ
ਛੋਟੀਆਂ ਸੋਚ ਵਾਲੇਆਂ ਨੂੰ
ਵੱਡਾ ਖੁਆਬ ਨਹੀ ਆੳਂਦਾ
ਸਖਤ ਜਰੂਰਤ ਹੈ
ੲਿਹ ਵਖਤ ਸੰਭਾਲਣ ਦੀ


ਮੇਰੀ ਆਦਤ ਨਹੀ
ਬੈਠੇਆਂ ਰੌਸ਼ਨੀ ਭਾਲਣ ਦੀ
ਮੈ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਦਾ ਹਾਂ
ਝੱਖੜਾਂ ਚ' ਦੀਵੇ ਬਾਲਣ ਦੀ
Pier

ਵਾਹ ! ਕਿਆ ਬਾਤ ਹੈ...

ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਮਾਲ ਦਾ ਲਿਖਿਆ ਹੈ...motivation ਭਰਪੂਰ ਰਚਨਾ ...

ਦੁਆਵਾਂ ...ਜਿਓੰਦੇ ਵੱਸਦੇ ਰਹੋ...

Kai Bachpan te Bewkoofi dasde ne....kai kerde ne vyang .....wahh kamal hai ji.....

vdia likhea hai g. !! (y)

ਬਹੁਤ ਖੂਬ ਲਿਖਿਆ ਏ ਤੁਸੀ ਜਸ ਬਾਈ ਜੀ, ੲਿੰਜ ਹੀ ਲਿਖਦੇ ਰਹੋ ਤੇ ਸ਼ੇਅਰ ਕਰਦੇ ਰਹੋ

ਸ਼ੇਅਰ ਕਰਨ ਲਈ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਜੀ ।

bahut khoob veer ji

 

very well written veer,...........bohat khubb.