ਮੇਰੀ ਦੋਸਤ, ਤੂੰ ਵੀ ਉਂਗਲ 'ਤੇ
ਧਰਤੀ ਘੁਮਾ ਸਕਦੀ ਏਂ,
ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਬਿਨਾਂ ਵੀ ਅਪਣੀ
ਬਹਿਸ਼ਤ ਬਣਾ ਸਕਦੀ ਏਂ

ਮੈਂ ਮਰਦ ਕੌਣ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਤੈਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦੀਆਂ ਦੇਣ ਵਾਲਾ,
ਇਹ ਤੇਰਾ ਮਨੁੱਖੀ ਹੱਕ ਹੈ
ਤੂੰ ਅਪਣਾ ਹੱਕ ਹਥਿਆ ਸਕਦੀ ਏਂ

ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਕਾਲ ਕੋਠੜੀ ਨਹੀਂ
ਜਿੱਥੇ ਤੈਨੂੰ ਬੰਦ ਰੱਖਾਂ,
ਤੂੰ ਜਦੋਂ ਮਰਜ਼ੀ ਆ ਸਕਦੀ ਏਂ
ਜਦੋਂ ਮਰਜ਼ੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਏਂ

ਜਦੋਂ ਵੀ ਤੇਰਾ ਚਿੱਤ ਘਬਰਾਵੇ
ਤੈਨੂੰ ਮੇਰੀ ਕੈਦ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਵੇ,
ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਛੱਡ ਸਕਦੀ ਏਂ
ਅਪਣਾ ਫੈਸਲਾ ਸੁਣਾ ਸਕਦੀ ਏਂ

ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਸੁਭਾਅ ਹੈ ਪਿਆਰ
ਮੈਂ ਪਿਆਰ ਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾਂ,
ਤੇਰਾ ਜਦੋਂ ਵੀ ਚਿੱਤ ਮੰਨੇਂ
ਮੇਰਾ ਸੁਭਾਅ ਅਪਨਾ ਸਕਦੀ ਏਂ

ਇਹ ਗੀਤ ਪਿਆਰ ਦਾ ਜੋ
ਮੈਂ ਲਿਖਿਆ ਹੈ,ਗਾਇਆ ਹੈ
ਤੂੰ ਹਰਖ ਕੇ ਪਾੜ ਸਕਦੀ ਏਂ
ਮੁਸਕਰਾ ਕੇ ਗਾ ਸਕਦੀ ਏਂ

ਇਹ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੇ ਪੰਛੀਆਂ ਨੂੰ
ਚੋਗਾ ਪਾਉਣਾ ਲਾਜ਼ਮੀਂ ਨਹੀਂ,
ਤੇਰੀ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਹੈ
ਤੂੰ ਤਾੜੀ ਮਾਰਕੇ ਉਡਾ ਸਕਦੀ ਏਂ

ਤੇਰੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਨਹੀਂ
ਤੇਰੇ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਹੈ,
ਤੂੰ ਜਦੋਂ ਵੀ ਚਾਹੇਂ ਖੁਦ ਨੂੰ
ਆਜ਼ਾਦ ਕਰਵਾ ਸਕਦੀ ਏਂ ~

ਵਾਹ , ਮਹਾਨ ਤੋਂ ਵੀ ਮਹਾਨ ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਇਹਸਾਸ ,.............ਸੋਚਣ ਲਾ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਇਸ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਸਲਾਮ ,...............ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਾਬਿਲੇ ਤਾਰੀਫ ਲਿਖਿਆ ਹਰ ਇਕ ਸ਼ਬਦ ,...........ਜੀਓ ਗਾਫਲ ਸਾਬ ਜੀ ,...............you are a Genious writer on this earth,..............Great,..............Depth in words......height in thoughts,..........everything is superb,................i m lucky to read this poetry again and again,.............Jio dost,............Punjabizm and we all proud on you,...............

ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣਾ ਲਿਖਿਆ

Thanks Sukhpal Veere 🙏🏻
Thanks Yashmeen ji 🙏🏻

Bahut Sohna Likheya...........

 

Likhde Raho.......

ਬਹੁਤ ਹੀ ਵਧੀਆ ਰਚਨਾ ਗਾਫਲ ਸਾਬ ਤੁਸੀਂ ਹਰ ਇਕ ਸ਼ਬਦ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਕੇ ਲਿਖਿਆ 

ਬਹੁਤ ਖੂਬ ਵੀਰ ਜੀ