|
|
|
|
|
|
Home > Communities > Punjabi Literature > Forum > messages |
|
|
|
|
|
ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਢੇਰ |
ਬੋਹੜ ਦੇ ਰੱਖ ਦੀ ਛਾਂਵੇਂ ਅਕਸਰ ਸੋਹਣ ਸਿੰਘ ਬੈਠਾ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨਿੱਕੇ ਨਿੱਕੇ ਸਵਾਲਾਂ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦਾ ।ਵੱਡੇ ਛੋਟੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਾਰੇ ਉਸਨੂੰ ਭਾਈਆ ਜੀ ਕਹਿਕੇ ਬੁਲਾਉਦੇ।ਆਪ ਅਣਪੜ੍ਹ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਆਪਣੀ ਲਗਨ ਸਦਕਾ ਉਹ ਹੀਰ ਮਹਾਂਭਾਰਤ ਰਮਾਇਣ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਅਤੇ ਵੈਦਿਕ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਦਾ ਪਾਠ ਜੋੜ ਕਰਕੇ ਪੜ੍ਹ ਲੈਦਾ। ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਸੀ ਕਿ ਗਰੀਬ ਘਰ ਦਾ ਜੰਮ ਪਲ ਹਰ ਇੱਕ ਦੇ ਦਿੱਲ ਦੀ ਧੜਕਣ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਬੋਹੜ ਨਾਲ ਢੋਹ ਲਗਾਕੇ ਇੱਕਲਾ ਹੀਰ ਗਾਉਂਦੇ ਨੂੰ ਸੁਣਕੇ ਝੰਡਾ ਸਿੰਘ ਪੁੱਛਣ ਲਗਾ ਭਾਈਆ ਜੀ ਅੱਜ ਕੀ ਗੱਲ ਹੈ ਇੱਕਲਿਆਂ ਕੋਣ ਯਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਬਸ ਪਿਛਲੇ ਦਿਨ ਯਾਦ ਆ ਗਏ,ਸੋਹਣ ਸਿੰਘ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੰਮ ਹੋ ਗਈਆਂ।ਉਹ ਆਪਣਾ ਪਿੰਡ ਛੱਡ ਕੇ ਨਾਨਕੇ ਪਿੰਡ ਆ ਵਸਿਆ ਸੀ ਉਸਦੇ ਚਾਰ ਪੁੱਤਰ ਪੜ੍ਹੇ ਲਿਖੇ ਅਤੇ ਦੋ ਧੀਆਂ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਸੁੱਖੀ ਸਨ।ਉ੍ਹਹ ਹੌਲੀ ਜਹੀ ਫਿਰ ਬੋਲਿਆ ਮੈਂ ਤਾਂ ਝੰਡਾ ਸਿੰਹਾਂ ਹੀਰਿਆਂ ਦੀ ਭਾਲ ਲਈ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਢੇਰ ਫਰੋਲੇ ਨੇ, ਜਦ ਮੈਂ ਮਿੱਟੀ ਫਰੋਲਦਾ ਸਾਂ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਹੀਰੇ ਰਖਦਾ ਸੀ ਮਿਹਨਤ ਨੇ ਤਦੇ ਰੰਗ ਲਾਇਆ ਹੈ ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਸਿਰਫ ਇਹ ਪੱਗ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਲਾਜ਼ ਨਿੱਭ ਚੱਲੀ ਹੈ।ਇਹ ਕਹਿ ਉ੍ਹਹ ਹੌਲੀ ਜਹੀ ਪਰਨਾ ਮੋਢੇ ਤੇ ਰੱਖ ਘਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਗਿਆ।
|
|
14 Apr 2013
|
|
|
|
bahut doongi gal kahi hai sir tusa
|
|
14 Apr 2013
|
|
|
|
ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਧੰਨਵਾਦ ਆਪਦਾ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਪਾਠਕਾਂ ਦਾ
|
|
15 Apr 2013
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Copyright © 2009 - punjabizm.com & kosey chanan sathh
|