ਪਿੰਡ ਪ੍ਰਦੇਸਾਂ ਤੋਂ
ਇਕ ਤਾਰੇ ਵਾਂਗੂੰ ਦਿਸਦਾ,
ਜਦੋਂ ਕਦੀ
ਰਾਤਾਂ ਦਾ ਨ੍ਹੇਰਾ ਭਾਰੂ ਹੁੰਦਾ,
ਪਿੰਡ ਦੇ ਮੋਹ ਦਾ ਛਾਲ਼ਾ
ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਰਿਸਦਾ !!
ਮੁੜ ਜਾਵਾਂਗੇ,ਮੁੜ ਜਾਵਾਂਗੇ....
ਕੀ ਹੋਇਆ ਜੇ
ਪ੍ਰਦੇਸਾਂ ਵਿਚ ਦਰਦ ਬੜਾ ਹੈ ।
ਕੀ ਹੋਇਆ ਜੇ
ਰੰਗ ਅੰਬਰ ਦਾ ਜ਼ਰਦ ਬੜਾ ਹੈ ।
ਪਰ ਬਾਪੂ ਦੇ
ਮੋਢੇ ਉੱਤੇ ਕਰਜ਼ ਬੜਾ ਹੈ ।
ਮੁੜ ਜਾਵਾਂਗੇ, ਮੁੜ ਜਾਵਾਂਗੇ....
ਕੁਝ ਪਿੰਡੇ ਦਾ ਨੰਗ
ਸਮੇਂ ਦੀ ਝੋਲੀ ਪਾਈਏ ।
ਕੁਝ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਦੀ ਰੇਤ
ਬਨੇਰੇ ਘਰ ਦੇ ਲਾਈਏ ।
ਕੁਝ ਧੀਆਂ,ਪੁੱਤਰਾਂ ਦਾ
ਅੱਗਾ ਸਾਂਭ ਸੰਭਾਈਏ ।
ਮੁੜ ਜਾਵਾਂਗੇ, ਮੁੜ ਜਾਵਾਂਗੇ....
ਦੇਸ-ਦੇਸ ਦੇ ਮੌਸਮ
ਦਾ ਵੀ ਕੀ ਭਰਵਾਸਾ ।
ਭਾਵੇਂ ਚਰਬੀ ਦਾ ਮੁੱਲ
ਪੈਂਦਾ ਚੰਗਾ ਖ਼ਾਸਾ ।
ਏਸ ਦੇਸ ਵਿਚ
ਨਿੰਦਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸਾਡਾ ਹਾਸਾ ।
ਮੁੜ ਜਾਵਾਂਗੇ, ਮੁੜ ਜਾਵਾਂਗੇ.....
ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਜਾਂ ਰੁੱਤ ਫਿਰੀ
ਤਾਂ ਮੁੜ ਜਾਵਾਂਗੇ ।
ਫਿਰ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦੀ ਢਾਣੀ
ਅੰਦਰ ਜੁੜ ਜਾਵਾਂਗੇ ।

------------------------- ਅਵਤਾਰ ਜੰਡਿਆਲਵੀ ( ਮਰਹੂਮ )

nice...!!!

ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਕਵਿਤਾ ਸਾਂਝੀ ਕੀਤੀ ਬਿੱਟੂ ਜੀ

ਧੰਨਵਾਦ ,

no words ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਲਾਸਿਕ .............TFS

bda ee dill krda ee mud jann nu .... bhut sohne rachna ee thanks for share