ਓਹ ਹਰ ਸਾਲ ਇਕ ਖ਼ਤ ਮੈਨੂ ਪਾ ਹੀ ਦਿੰਦੀ ਹੈ,

ਕਿਵੇ ਬੀਤ ਰਹੀ ਓਸਦੀ ਮੇਤ੍ਹੋ ਲਖ ਸ਼ੁਪਾਵੇ

ਖ਼ਤ ਤੇ ਡਿਗਇਆ ਹੰਝੂਆ ਨਾਲ ਮਿਟੇ ਅਖਰਾ ਰਾਹੀ ਗਲ ਸਮਜਾ ਹੀ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ,

ਮੇਨੂ ਕਦੇ ਨਾ ਦਸਇਆ ਕੇ ਮਾਹੀ ਨਾਲ ਬਣਦੀ ਏ ਯਾ ਨਹੀ ,

ਵਿਚਲੀ ਗਲ ਲੁਕਾ ਹੀ ਲੇਦੀ ਹੈ,

ਮੈਂ ਕਿਝ੍ਹ ਭੁਲ ਸਕਦਾ ਮੇਤ੍ਹੋ ਦੂਰ ਹੋਣ  ਵੇਲੇ  ਓਸਦਿਆ ਅਖਾ ਵਿਚੋ ਜੋ ਹੰਝੂ  ਡਿਗੇ ,

ਫਿਰ ਮੇਰੀ ਤਲੀ ਤੇ ਓਹੀ ਹੰਝੂ ਟਿਕਾ ਹੀ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ,

ਓਹ ਡਰਦੀ ਨਾ ਭੋਰਾ ਵੀ ਏਸ ਜੱਗ ਕੋਲੋ

ਖ਼ਤ ਪਿਛੇ ਆਪਣਾ  ਸਿਰਨਾਵਾ ਲਾ ਹੀ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ,