|
ਹਰ ਚਾਹੰਦਾ ਸਾਡੇ ਘਰ ਪੁੱਤ ਹੋਵੇ,
ਪੁੱਤ ਜੰਮਣ ਤੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਬੜਾ ਮਾਣ ਹੁੰਦਾ।
ਹਾਸੇ ਫਿਕਰਾਂ ਚ' ਤਬਦੀਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਮਾਂ ਦੇ,
ਜਦੋਂ ਪੁੱਤ ਹੈ ਉਸਦਾ ਜਵਾਨ ਹੁੰਦਾ।
ਪੜਾਈ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਪੁੱਤ ਨੂੰ,
ਭੇਜਣ ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਦੂਰ।
ਪਿਉ ਨੂੰ ਪੈਂਦੀ ਕਰਜ਼ੇ ਦੀ ਮਾਰ,
ਮਾਂ ਵੀ ਹੁੰਦੀ ਮਜਬੂਰ।
ਪੜਾਈ ਖਾਤਰ ਜਦੋਂ ਹੈ ਪੁੱਤ ਜਾਣ ਲੱਗਦਾ,
ਮਾਪੇ ਲੱਖ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਕੋਲ ਬਹਿ ਕੇ।
ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਤੂੰ ਕਰੀਂ ਪੜਾਈ,
ਇੱਜ਼ਤ ਨਾ ਰੋਲੀਂ ਨਸ਼ਿਆਂ ਚ' ਪੈ ਕੇ।
ਮਾੜੀ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਮੁੰਡਾ ਜਦੋਂ ਹੈ ਪੈ ਜਾਂਦਾ,
ਘਰ ਦੀ ਨਾ ਫੇਰ ਉਹਨੂੰ ਪਰਵਾਹ ਰਹਿੰਦੀ।
ਸੰਗ ਬੇਲੀਆਂ ਦੇ ਰਹਿ ਕੇ ਜੋ ਨੇ ਨਸ਼ੇ ਕਰਦੇ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਹੀ ਫੇਰ ਹੈ ਤਬਾਹ ਹੁੰਦੀ।
ਕੁੱਝ ਫਿਕਰ ਹੁੰਦਾ ਘਰੋਂ ਗਏ ਪੁੱਤ ਦਾ,
ਕੁੱਝ ਯਾਦ ਦਾ ਝੋਰਾ ਖਾ ਜਾਂਦਾ।
ਫਿਕਰ ਦੁੱਗਣੇ ਹੋ ਕੇ ਝਲਕਣ ਚਿਹਰੇ ਤੇ,
ਨਾਂ ਨਸ਼ੇੜੀਆਂ ਚ' ਪੁੱਤ ਦਾ ਜਦੋਂ ਹੈ ਆ ਜਾਂਦਾ।
ਕਰਜ਼ਾ ਬਾਪੂ ਦਾ ਵੀ ਉਹ ਲਾਹ ਦਿੰਦੇ,
ਪੜਾਈ ਵਿੱਚ ਜਿੰਨਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰਹਿੰਦਾ।
ਨਾਂ ਮਿੱਟੀ ਚ'ਮਾਪਿਆਂ ਦਾ ਰਲਾ ਦਿੰਦੇ,
ਨਸ਼ਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜਿੰਨਾਂ ਦਾ ਰੁਝਾਨ ਰਹਿੰਦਾ।
ਇਕੱਠੇ ਖੇਡਦੇ ਨੇ ਜੂਆ, ਨਾਲੇ ਪਿੰਦੇ ਨੇ ਸ਼ਰਾਬ,
ਹੁੰਦੀ ਧੰਨ ਦੀ ਬਰਬਾਦੀ, ਨਾਲੇ ਸਿਹਤ ਵੀ ਖਰਾਬ।
ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ ਨਸ਼ੇ ਚ' ਜਨਾਬ,
ਇੱਕ ਗੱਲ ਪੁੱਛੇ "ਬਰਾੜ" ਕਿੰਝ ਬਚਣਾ ਪੰਜਾਬ।
ਕਹੀ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਉੱਤੇ ਸਰੂਰ ਰਿਹਾ,
"ਕੇਵੀ" ਹਜੇ ਤੱਕ ਨਸ਼ਿਆਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਿਹਾ।
ਨਸ਼ੇ ਦੀ ਲਤ, ਪਾਉਣਾ ਮੌਤ ਨੂੰ ਖ਼ਤ,
ਫਿਰ ਕਿਉਂ ਪੰਜਾਬ ਹੋ ਨਸ਼ਿਆਂ ਚ' ਚੂਰ ਰਿਹਾ।
ਜਿੰਨਾਂ ਤੋਂ ਕਈ ਨੇ ਆਸਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ,
ਉਹਨਾਂ ਪੁੱਤਾਂ ਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਗਵਾ ਮਾਪੇ।
ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਹੀ ਜੇ ਨਸ਼ੇ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਗੱਭਰੂ,
ਖਾਲੀ ਪੁੱਤਰਾਂ ਤੋਂ ਹੋਜੂ, ਇੰਝ ਪੰਜਾਬ ਜਾਪੇ।
ਖਾਲੀ ਪੁੱਤਰਾਂ ਤੋਂ ਹੋਜੂ, ਇੰਝ ਪੰਜਾਬ ਜਾਪੇ।।
Written by my younger brother Kirtveer Singh Brar....
|
ਲਿਖਦੇ ਰਹੋ
For Sharing 
