ਸਾਡੇ ਘਰੇ
ਬਹੁਤ ਪੁਰਾਣਾ ਜਿੰਦਰਾ ਪਿਆ ਹੈ
ਮੇਰੇ ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦਾ...
ਪਰ ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਦੇ ਹੁੰਦਿਆਂ
ਅਸੀਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਲਾਇਆ
ਘਰ ਨੂੰ ਕੋਈ ਵੀ ਜਿੰਦਰਾ...
"ਜਿੰਦਰੇ ਘਰਾਂ ਦੀ ਰੌਣਕ ਘਟਾ ਦਿੰਦੇ ਨੇ"
ਦਾਦਾ ਕਿਹਾ ਕਰਦਾ ਸੀ...
"ਜਿੰਦਰਿਆਂ ਨਾਲ ਘਰ ਖਾਲੀ-ਖਾਲੀ ਲੱਗਦਾ"
ਦਾਦੀ ਕਿਹਾ ਕਰਦੀ ਸੀ...
ਅਸੀਂ ਜਦ ਵੀ ਕਿਤੇ ਜਾਣਾ ਹੁੰਦਾ
ਤਾਂ ਘਰ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਛੱਡ ਜਾਂਦੇ
ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਦੇ ਆਸਰੇ...
ਜਦ ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਨਾ ਰਹੇ
ਤਾਂ ਘਰ ਦੀ ਉਹ ਰੌਣਕ ਵੀ ਨਾ ਰਹੀ...
ਜਦ ਦਾਦੇ ਦੀ ਆਖਰੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ
ਮੇਰਾ ਬਾਪ ਵੀ ਚਲਾ ਗਿਆ
ਤਾਂ ਘਰ ਖਾਲੀ-ਖਾਲੀ ਹੋ ਗਿਆ...
ਹੁਣ ਜਦ ਵੀ ਕਿਤੇ ਜਾਣਾ ਹੋਵੇ
ਤਾਂ ਘਰ ਨੂੰ ਉਹੀ
ਪੁਰਾਣਾ ਜਿੰਦਰਾ ਲਾ ਕੇ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ
ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ
ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਨੂੰ ਘਰ ਛੱਡ ਕੇ ਆਏ ਹੋਈਏ..।

                                                          -ਹਰਿੰਦਰ ਬਰਾੜ

:)

ਹਸਰਤ ਸੀ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਕਿ ਤਸੀਂ ਸਾਹਮਣੇ ਰਹਿੰਦੇ।
ਕੋਈ ਗੱਲ ਮੇਰੀ ਸੁਣਦੇ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੀ ਕਹਿੰਦੇ।
ਮੇਰੇ  ਹੰਝੂਆਂ  ਨੇ ਕੀ  ਸੀ ਤੇਰੀ ਪਿਆਸ   ਬੂਝਾਉਣੀ ।
ਬੇਕਿਰਕ ਪਿਆਸ ਕੀ ਜਾਨਣ ਜੋ ਧਰਤੀ ਵੱਲ ਵਹਿੰਦੇ।
ਜਿਹੜੇ ਰੁਲ ਗਏ ਬਰੇਤੇ,ਮੰਜਿਲ ਉਹਨਾਂ ਕੀ ਪਾਉਣੀ।
ਜੋ ਆਪਾ ਨਾ ਪਹਿਚਾਣੇ ਉਹ ਸਦਾ ਦੁੱਖ ਰਹਿੰਦੇ ਸਹਿੰਦੇ।

ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ........... ਪਰ ਖੂਬਸੂਰਤ

ha bittu veer, kafi time baad hazri lagdi aa... main oh nalayak student aa jo college bhut ghatt aunda ha par mere teacher (tusi sare) bhut change ho jo mera name ni kattde... ho sakda k 75% lecturs vali condition puri na kar saka es lyi meri eni ku hazari kabool karyeo... thanks...

ਬਹੁਤ ਖੂਬਸੂਰਤ ਲਿਖਤ ! ਜਿਓੰਦੇ ਵੱਸਦੇ ਰਹੋ,,,