ਨੇਰ੍ਹੇ ਦੇ ਵਿਚ ਨੇਰ੍ਹਾ ਬਣ  ਕੇ
ਚਾਨਣ ਦੇ ਵਿਚ ਚਾਨਣ

ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਪਏ ਪੌਣ-ਪੰਖੇਰੂ
ਰੰਗ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਮਾਨਣ

ਮੇਰੇ ਤੇਰੇ ਰੰਗ ਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਉਸ ਵਕਤ ਲਿਸ਼ਕਾਰਾ

ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ-ਕਿਥੇ ਹੈ ਸੀ
ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਬਚਾਵਣ- ਹਾਰਾ

ਪਾਣੀ ਦੇ ਵਿਚ ਤਰਦਾ ਫਿਰਦਾ
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਚਿਰ ਦਾ

ਨਾ ਕੋਈ ਰੂਪ ਤੇ ਨਾ ਕੋਈ ਰੰਗ 
ਨਾ ਕੋਈ ਸੁਰਤ ਕਿ ਕੌਣ ਹੈ ਸੰਗ

ਡਰ ਡਰ ਕੇ ਕਦ ਡੁਬ ਜਾਂਦਾ
ਡੁਬਿਆ ਹੋਇਆ ਕਦ ਤਰ ਆਂਦਾ

bahut sohni rachna iqbal singh ji...tfs

ਡੂੰਗੇ ਅਰਥ ਨੇ ,ਬਹੁਤ ਹੀ ਵਧਿਆ ਜੀ

ਬਹੁਤ ਚੁੰਗੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਨੇ 

ਵਾਕਿਆ ਹੀ ਕਮਾਲ ਲਿਖਿਆ ਜੀ ......love it .....jio iqbal ji