ਅੱਜ ਪੈਂਦਾ ਰਿਹਾ ਮੀਹ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ,
ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਮੈਨੂੰ,
ਆ ਜੀ,
ਕੀ ਕਰਦਾ ਏ ਖੜਾ ਇਕੱਲਾ ,
ਲਾਹ ਦੇ ਕਪੜੇ , ਹੋ ਜਾ ਨੰਗਾ ,
ਨਹਾ ਲੈ , ਲੈ ਲੈ ਨਜਾਰਾ ,
ਮੇਰੀਆਂ ਕਣੀਆਂ ਦਾ, 
ਛੂਹਣ ਦੇ ਪਿੰਡੇ ਨੂੰ ,
ਪੈਣ ਦੇ ਠੰਡਕ , 
ਕਿਊਂ ਬਚਦਾ ਏ ,
ਨਹਾ ਲੈ , ਲੈ ਲੈ ਨਜਾਰਾ ,
ਕੀ ਪਤਾ ਕੀ ਪਤਾ ,
ਕਦੋਂ  ਮੁੱਕ  ਜਾਣੀ ਏ ਮੇਰੀ ਹੋਂਦ ,
ਮੇਰਾ ਵਜੂਦ , 
ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੀ ਤਰੱਕੀ ਕਾਰਨ ,
ਜੋ ਵੱਢਦੇ ਨੇ ਰੁੱਖ਼ , ਕਰਦੇ ਨੇ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ,
ਕਿਵੇਂ ਪਵੇਗਾ ਮੀਹ , 
ਜੇਕਰ  ਰੁੱਖ ਨਾ ਰਹੇ , 
ਜੇ  ਵਧਦਾ ਰਿਹਾ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ,
ਖਤਰਾ ਏ ਮੇਰੀ ਹੋਂਦ ਨੂੰ ,
ਰੋਕ ਸਕਦਾ ਏ ਤਾਂ ਰੋਕ ,
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਖ ,
ਨਾਂ ਕੱਟਣ ਰੁੱਖ ,
ਨਾਂ ਕਰਨ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ,
ਜੇ ਮੈਂ ਨਾ ਰਿਹਾ ,
ਕਿਵੇਂ ਜੀਏਗਾ ਮਨੁੱਖ  ,
ਬੰਜਰ ਧਰਤੀ ਤੇ, ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ , 
ਹਰਿਆਵਲ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ., 
ਲੋਕੋ ,
ਨਾ ਕੱਟੋ ਰੁੱਖ , ਨਾਂ ਕਰੋ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ,
ਲਗਾਓ ਰੁਖ , ਲਓ ਸੁਖ ,
ਮਾਣੋ ਆਨੰਦ , ਇਸ ਹਰਿਆਵਲ ਦਾ , 
ਇਸ ਮੀਹ ਦਾ .
ਮੀਹ ਦੀਆਂ ਬੂੰਦਾਂ ਦਾ, 
ਆਜ ਪੀਂਦਾ ਰਿਹਾ ਮੀਂਹ ,
ਸਾਰਾ ਦਿਨ 
ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਮੇਨੂੰ, 
ਆਜਾ ਕੀ ਕਰਦਾ ਏ ਖੜਾ ,

ki karda e khda ikalla

lah de kapde ho ja nanga , eh aa mast malangaan di boli bai .. bahut vadia

wah veer g... tuhanu meeh bulaunda riha par tuci nahi gaye.. par mainu oh din chete aa gye jd ghar dian de khin te vi meeh ch nahaun ton nahi hatt de c...

very nice writing veer g...tfs

thanks  gurdeep ji      nd  thanks sunil ji