ਉੱਤੋਂ-ਉੱਤੋ ਕਰਨ ਤਰੱਕੀਆਂ ,ਤੇ ਅੰਦਰਖ਼ਾਤੇ ਘਾਣ ਓਏ ਦੋਸਤਾ
ਸਰਕਾਰ ਦੀਆਂ ਇਹਨਾਂ ਚਾਲਾਂ ਤੋਂ ਤੂੰ ਹੈਂ ਅਜੇ ਅਣਜਾਣ ਓਏ ਦੋਸਤਾ
ਦਿੱਲੀ ਬੈਠਾ ,ਲਾਵੇ ਫ਼ਸਲਾਂ ਦੇ ਰੇਟ ,ਓਹ ਅਣਜਾਣ ਕਿਰਸਾਨੀ ਤੋਂ
ਪੋਹ ਦੀ ਰਾਤ ਪਾਣੀ ਦੀ ਵਾਰੀ ਮੋਢੇ ਕਹੀ ਧਰੇ ਕਿਰਸਾਨ ਓਏ ਦੋਸਤਾ
ਮਸੂਮਾਂ ਦੇ ਕਾਤਲ ,ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠੇ ,ਮੋਹਰੀ ਬਣਕੇ ਭਾਰਤ ਦੇ
ਭਾਰਤ ਰਤਨ ,ਫ਼ਖ਼ਰ-ਏ-ਕੌਮ ਆਪੇ ਵੰਡੀ ਜਾਂਦੇ ਸਨਮਾਨ ਓਏ ਦੋਸਤਾ
ਆਮ ਬੰਦੇ ਦਾ ਸਿਆਸਤ ਦੀ ਮੰਡੀ ਵਿੱਚ ਭੋਰਾ ਵੀ ਮੁੱਲ ਨਹੀਂ
ਤੂੰ ਰੁੱਖੀ-ਮਿੱਸੀ ਖਾ ਤੇਰਾ ਕੀ ਵੱਟਣ ਦਿੰਦੇ ਇਹ ਸ਼ੈਤਾਨ ਓਏ ਦੋਸਤਾ
ਹੱਕ ਮੰਗਦਿਆਂ ਧਰਨਿਆਂ ਤੇ ,ਓਏ ਡਾਂਗਾਂ ਖਾਈਏ ਨਿੱਤ ਅਸੀ
ਐਥੇ ਨਿੱਤ ਲੜਦਿਆਂ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਬਣਗੀ ਜੰਗ ਦਾ ਮੈਦਾਨ ਓਏ ਦੋਸਤਾ
ਪੱਕਦੇ ਪਕਵਾਨ ਛੱਤੀਆਂ ਪਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ,ਇੱਕ ਘਪਲੇਬਾਜ ਨੇਤਾ ਦੇ ਘਰੇ
ਚੁੱਲਾ ਬਲਦਾ ਨੀਂ ਓਸ ਸ਼ਹੀਦ ਘਰੇ ਜੋ ਵਾਰ ਦਿੰਦਾ ਜਾਨ ਓਏ ਦੋਸਤਾ
ਦੇਸ਼ ਚ੍ ਥਾਂ-ਥਾਂ ਜਮੀਨਾਂ-ਜਾਇਦਾਦਾਂ ,ਭਰੇ ਸਵਿੱਸ ਬੈਂਕ ਨੋਟਾ ਨਾਲ
ਗਰੀਬ ਸੜਕ ਤੇ ਤੜਫ਼ਦਾ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਪਰ ਜੁੜਦਾ ਨੀਂ ਮਕਾਨ ਓਏ ਦੋਸਤਾ
ਮੁੰਡੇ ਕੁੜੀ ਚ੍ ਵਿਤਕਰਾ ਵਧਦਾ ਜਾਂਦੈ ,ਜਿਉਂ-ਜਿਉਂ ਸਮਾਂ ਬੀਤ ਰਿਹੈ
ਬੱਚੀਆਂ ਮਿਲਣ ਕੂੜੇਦਾਨਾਂ ਚੋਂ, ,ਕੁੱਖ ਬਣਗੀ ਕਬਰਿਸਤਾਨ ਓਏ ਦੋਸਤਾ
ਕਾਨੂੰਨ ਜਾਗੀਰ ਹੈ ਪੈਸੇ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ , ਤੇ ਵਿਕਦਾ ਹੈ ਇਨਸਾਫ਼ ਏਥੇ
ਏਥੇ ਤਮਗੇ ਮਿਲਦੇ ਮਰਿਆਂ ਨੂੰ ,ਜਿਉਂਦਿਆਂ ਦੀ ਨਾਂ ਕੋਈ ਪਛਾਣ ਓਏ ਦੋਸਤਾ
"ਨਿਮਰ" ਕੋਈ ਲੀਹ ਪਾਈਏ ਸੱਚ ਦੀ, ਝੰਡਾ ਚੁੱਕੀਏ ਸਾਂਝੀਵਾਲਤਾ ਦਾ
ਆ ਇੱਕ-ਜੁੱਟ ਹੋ ਬਣਾਈਏ ਸੱਚੇ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਓਏ ਦੋਸਤਾ |
| ਨਿਮਰਬੀਰ ਸਿੰਘ |
|
