ਹੀਂ ਸਕੇ ਕਿ ਓਸ ਗੀਤ ਰਾਹੀਂ ਸ਼ੈਰੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅਣਮੁੱਲੇ ਯਾਰਾਂ ਦੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ ਜਾਂ ਬਦਖੋਈ। ਲਿਹਾਜ਼ਾ ਓਸ ਮਾਮਲੇ 'ਚ ਮੁੱਕਦੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਬਹੁਤੀ ਵਿਕਣ ਵਲੀ ਚੀਜ਼ ਚੰਗੀ ਵੀ ਹੋਵੇ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ।
ਗੱਲ ਉਸ ਦੀ ਨਵੀਂ ਟੇਪ ਦੀ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। 'ਆਟੇ ਦੀ ਚਿੜੀ' ਸੁਣਕੇ ਸ਼ੈਰੀ ਬਾਰੇ ਮਿਲੀ ਜੁਲੀ ਰਾਇ ਬਣਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਟੇਪ ਦਾ ਟਾਈਟਲ ਗੀਤ ਬੇਹੱਦ ਭਾਵੁਕਤਾ ਭਰਪੂਰ ਹੈ, ਮਾਂ, ਬਾਪ, ਭੈਣ ਤੇ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਬਚਪਨ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਗੀਤ ਸੁਣਿਆਂ ਹੀ ਫਿਲਮ ਵਾਂਗ ਅੱਖਾਂ ਮੂਹਰਿਓਂ ਘੁੰਮ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮੇਰੀ ਜਾਚੇ ਇਹ ਅਜਿਹਾ ਗੀਤ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਵੇਚਣ ਲਈ ਵੀਡੀਓ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਲੈਣ ਦੀ ਉਕੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ। 'ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਵਾਲੀਏ'ਇਸ਼ਕੀਆ ਗੀਤ ਹੈ ਪਰ ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਇਹ ਕਿ ਗੀਤ ਦਾ ਨਾਇਕ ਕਾਮਾ ਵੀ ਹੈ-ਵਿਹਲੜ ਤੇ ਗਲੀਆਂ ਕੱਛਣ ਵਾਲਾ ਹੀ ਨਹੀਂ। 'ਇਕ ਘਰ ਤੇਰਾ' ਕੁੜੀਆਂ ਦੀਆਂ ਮਨੋ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਬੜੀ ਸੁਚੱਜਤਾ ਨਾਲ ਬਿਆਨਦਾ ਹੈ। ਔਰਤ ਦੀ ਤਰਾਸਦੀ ਹੀ ਆਖੀ ਜਾਣੀ ਬਣਦੀ ਹੈ ਕਿ ਦੋ ਦੋ ਘਰ ਜੋੜਨ ਵਾਲੀ ਦਾ ਆਪਣਾ ਘਰ ਕਿਹੜਾ ਹੈ ਇਹ ਸਵਾਲ ਅੰਤ ਤੱਕ ਉਹਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪੇਕਿਆਂ ਵਾਲੇ ਉਸਨੂੰ ਬੇਗਾਨਾ ਧਨ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਵੀ ਉਹ ਬੇਗਾਨੀ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਤਿੰਨੇ ਗੀਤ ਇਸ ਟੇਪ ਦਾ ਹਾਸਲ ਕਹੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਲੇਖਣੀ, ਗਾਇਕੀ ਤੇ ਸੰਗੀਤ ਹਰ ਲਿਹਾਜ਼ ਨਾਲ ਇਹ ਸਲਾਹੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਗੀਤ ਹਨ। ਆਟੇ ਦੀ ਚਿੜੀ ਤਾਂ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਮ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।
ਪਰ ਇਕ ਗੱਲ ਅੱਖਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਰਮਾਂਸ ਦੇ ਗੀਤ ਸਿਰਜਦਿਆਂ, ਚੁਣਦਿਆਂ ਤੇ ਗਾਉਂਦਿਆ ਸ਼ੈਰੀ ਮੁੰਡੀਰ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹਦੀ ਆਟੇ ਦੀ ਚਿੜੀ, ਤੇ ਇਕ ਘਰ ਤੇਰਾ ਵਿਚ ਦਿਖਾਈ ਸਿਆਣਪ ਖੂਹ ਖਾਤੇ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਿਆਰ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਗੁਨਾਹ ਨਹੀਂ ਪਰ ਸਲੀਕੇ ਦਾ ਲੜ ਛੱਡ ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਏਸ ਮਾਮਲੇ 'ਚ ਉਹਦੇ ਵੱਲੋਂ ਕੁੜੀਆਂ ਲਈ ਵਰਤੇ ਕੁੱਝ ਕੁ ਸ਼ਬਦ ਤੇ ਸੰਬੋਧਨ ਚੰਗੇ ਭਲੇ ਗੀਤਾਂ ਨੂੰ ਤਾਅਨਿਆਂ ਦੇ ਵੱਸ ਪਾ ਛੱਡਦੇ ਹਨ। 'ਯੈਂਕਣੇ' ਗੀਤ ਵਿਚ ਜਿੱਥੇ 'ਯੈਂਕਣੇਂ' ਸੰਬੋਧਨ ਬੜਾ ਪਿਆਰਾ ਤੇ ਨਿਵੇਕਲਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਓਥੇ ਅਗਲੀ ਲਾਈਨ ਵਿਚ ਜਦੋਂ ਸ਼ੈਰੀ 'ਪੁਰਜਿਆ' 'ਤੇ ਆ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਭੀੜ ਵਿਚ ਗੁਆਚਦਾ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। 'ਡਿਸਕ 'ਚ ਕਲੀ' ਵੀ ਅਜਿਹੀ ਹੀ ਹੋਣੀ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਟੇਪ ਵਿਚ ਉਸਨੇ ਚਾਰ ਪੁਰਾਣੇ ਗੀਤ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰ ਲਏ ਹਨ 'ਸੋਹਣੇ ਮੁੱਖੜੇ ਦਾ', 'ਯਾਰੀ ਦਾ ਵਾਸਤਾ', 'ਯਾਰ ਅਣਮੁੱਲੇ' ਤੇ 'ਕਾਲਜ ਵਾਲੀ ਜੀ.ਟੀ.ਰੋਡ'.
ਸ਼ੈਰੀ ਚੰਗਾ ਗੀਤਕਾਰ ਤੇ ਗਾਇਕ ਹੈ, ਉਸਦੀ ਲੇਖਣੀ ਤੇ ਆਵਾਜ਼ ਦੋਹਾਂ ਵਿਚ ਕਸ਼ਿਸ਼ ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਤੋਂ ਚੰਗੀਆਂ ਤਸ਼ਬੀਹਾਂ ਬਾਕਮਾਲ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਰ ਜੇਕਰ ਉਹ ਸ਼ਰਾਬ ਤੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਮੋਟ ਕਰਨੋਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਗੁਰੇਜ ਕਰੇ ਤਾਂ ਸੋਨੇ 'ਤੇ ਸੁਹਾਗੇ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ। ਦੂਜਾ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤਾਂ ਲਗਦੈ ਸ਼ੈਰੀ ਹੱਥ ਧੋ ਕੇ ਹੀ ਪੈ ਗਿਆ ਹੈ। ਹੋਰ ਬਹੁਤਿਆਂ ਵਾਂਗ ਸ਼ੈਰੀ ਵੀ ਏਹੀ ਸਮਝਦਾ ਜਾਪਦੈ ਕਿ ਕੁੜੀਆਂ ਕਾਲਜ ਪੜ੍ਹਨ ਪੁੜਨ ਨਹੀਂ ਅੱਯਾਸ਼ੀ ਕਰਨ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਹਦੇ ਕੋਲ ਚੰਗਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕਾਬਲੀਅਤ ਹੈ, ਉਹ ਅੱਜ ਐਸੇ ਮੁਕਾਮ 'ਤੇ ਵੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਗੰਦ ਫਰੋਲਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।
ਸੋ ਸ਼ੈਰੀ ਨੁੰ ਸਮਾਜਿਕ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਨਸ਼ਿਆਂ ਤੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਬੜਾ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਹੋਰ ਇਸ ਅੱਗ ਨੂੰ ਹਵਾ ਦੇਣਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਇਜ਼ ਨਹੀਂ।