Note:- ਕਦੀ ਕਦੀ ਮਨੁੱਖ ਜਿਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਤੋਂ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ, ਜਿਸਦੇ ਦੂਰ ਹੋਣ ਤੇ ਉਹ ਬਾਰ ਬਾਰ ਉਸਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਬਾਰ ਬਾਰ ਰੋਣਦਾ ਹੈ, ਉਸਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਿ ਕਦ ਸਮਾਂ ਬਣੇ ਤੇ ਉਸਦਾ ਵਿਚਰਿਆ ਉਸਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਮਿਲੇ। ਹੇਠ ਲਿਖੀ ਕਵਿਤਾ ਵੀ ਅਜਿਹੇ ਦਰਦ ਨੂੰ ਬਿਆਨ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਭੁੱਲ ਜਾਵਾ ਜੱਗ ਸਾਰਾ, ਇਹ ਮੁਮਕਿਨ ਤਾਂ ਹੈ !!
ਪਰ ਭੁੱਲ ਜਾਵਾ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ, ਇਹ ਮੁਮਕਿਨ ਨਹੀਂ !!
ਪਿਆਰ ਤੇਰੇ ਵਿਚ ਛੱਲਾ ਹੋਇਆ !!
ਭੀੜ ਵਿਚ ਵੀ ਹਾਂ ਕਲਾ ਹੋਇਆ !!
ਪ੍ਰੇਮ ਦਾ ਅਜਿਹਾ ਰੋਗ ਚੜ੍ਹਿਆ ਏ ਮੈਨੂੰ,
ਜਿਸ ਦਾ ਹੁਣ ਇਲਾਜ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ !!
ਭੁੱਲ ਜਾਵਾ ਜੱਗ ਸਾਰਾ, ਇਹ ਮੁਮਕਿਨ ਤਾਂ ਹੈ !!
ਪਰ ਭੁੱਲ ਜਾਵਾ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ, ਇਹ ਮੁਮਕਿਨ ਨਹੀਂ !!
ਕਿੰਨਾ ਸਮਾਂ ਲੰਘ ਗਿਆ, ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਿਆਂ !!
ਕਿੰਨਾ ਸਮਾਂ ਲੰਘ ਗਿਆ,
ਰੱਬ ਅੱਗੇ ਫ਼ਰਿਆਦ ਕਰਦਿਆਂ !!
ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਰਾਹ ਤੇ ਤੁਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਮੈਂ,
ਅਗਾਂਹ ਤਾਂ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਨਹੀਂ !!
ਭੁੱਲ ਜਾਵਾ ਜੱਗ ਸਾਰਾ, ਇਹ ਮੁਮਕਿਨ ਤਾਂ ਹੈ !!
ਪਰ ਭੁੱਲ ਜਾਵਾ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ, ਇਹ ਮੁਮਕਿਨ ਨਹੀਂ !!
ਕਦੀ ਤਾਂ ਹੋਵੇਗੀ ਮੁਲਾਕਾਤ
ਬੱਸ ਇਸੀ ਉਮੀਦ ਵਿਚ ਜੀ ਰਿਹਾ ਹਾਂ !!
ਪਲ ਪਲ ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰ ਕੇ
ਸਬਰ ਦਾ ਕੁੱਟ ਪੀ ਰਿਹਾ ਹਾਂ !!
"ਅਲੱਗ" ਜੇ ਜੀਣਾ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇਰੇ ਬਗੈਰ
ਫੇਰ ਇਸ ਜੀਵਨ ਦਾ, ਕੋਈ ਮਨੋਰਥ ਨਹੀਂ !!
ਭੁੱਲ ਜਾਵਾ ਜੱਗ ਸਾਰਾ, ਇਹ ਮੁਮਕਿਨ ਤਾਂ ਹੈ !!
ਪਰ ਭੁੱਲ ਜਾਵਾ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ, ਇਹ ਮੁਮਕਿਨ ਨਹੀਂ !!
Sukhbir Singh Alagh
|
