ਪਹਿਲਾਂ ਆਸ਼ਿਕ ਵਿਰਲੇ ਜੰਮਦੇ ਸੀ,

ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਤਾਂ ਹੜ੍ਹ ਹੀ ਆਇਆ ਏ।

ਰਹਿਣ ਕੀੜਿਆਂ ਦੇ ਭੌਣ ਵਾਂਗ ਫਿਰਦੇ,

ਵਿਚ ਗਲੀਆਂ ਦੇ ਝੁਰਮਟ ਪਾਇਆ ਏ।

ਅੱਖਾਂ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਜਾ ਲਾਉਂਦੇ ਆ,

ਦਿਲ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਜਾ ਲਾਇਆ ਏ।

ਉਹੋ ਕੱਚਿਆਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਤਰਨ ਵਾਲਾ,

ਹੁਣ ਸੋਹਣੀਆਂ ਵੀ ਮੁੱਦਾ ਮੁਕਾਇਆ ਏ।

ਇਕ ਗਿਆ ਤਾਂ ਕੋਈ ’ਨੀ ਵਹਿਮ ਸਾਨੂੰ,

ਇਕ ਹੋਰ ਵੀ ਚਾਟ ’ਤੇ ਲਾਇਆ ਏ।

ਮੰਨ ਗਏ ਸੰਦੀਪ ਦਿਲ ਜਾਨੀਆਂ ਨੂੰ,

ਤੋਰੀ ਫੁਲਕਾ ਖੂਬ ਚਲਾਇਆ ਏ।

sahi likhya g...lagda e hadd beeti likh rahe o...just kidding....nice poem

jis traa tusi kahooo..sahi hai.....
sade te tuhadi ha vich ha hai......

bahut sohna veer.........vadi asliat bian kiti hai tusi thode jehe shabda ch