ਗਗਨਾਂ ਤ੍ਰਿੰਝਣੀ ਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਸੱਥ ਜੁੜ ਰਹੀ ਹੈ
ਚਾਨਣ ਦੇ ਖੰਭ ਫੈਲਾਏ ਹੋਏ ਰਾਤ ਉੜ ਰਹੀ ਹੈ

ਸੰਨਾਟਿਆਂ ਦੇ ਕਾਫਲੇ ਪੌਣਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡਿਆਂ ਤੇ
ਬਿਰਖਾਂ ਦੇ ਪੱਤਿਆਂ ਤੇ ਚੁਪ ਗਰਦ ਧੁੜ ਰਹੀ ਹੈ

ਧੁਰ ਆਂਦਰਾਂ ਦੇ ਤਾਈਂ ਦਰਦਾਂ ਦੀ ਸਲਤਨਤ ਹੈ
ਦਿਲ ਨੂੰ ਭਰਮ ਅਜੇ ਤਕ ਕੋਈ ਚੀਸ ਥੁੜ ਰਹੀ ਹੈ

ਮਨ ਦੇ ਬਨੇਰਿਆਂ ਤੇ ਹੈ ਹਿਜਰਾਂ ਦੀ ਪੋਹ ਦਾ ਮੌਸਮ
ਠਰਦੇ ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਤੇਰੀ ਧੁਪ-ਤਪਸ਼ ਲੁੜ ਰਹੀ ਹੈ

ਮੇਰੇ ਨਾ ਨੈਣੀਂ ਕਿਸਮਤ ਤੇਰੇ ਦੀਦਾਰ ਦੀ ਲੋਅ
ਗੈਰਾਂ ਦੇ ਵਿਹੜਿਆਂ ਵਿਚ ਬੇਨਾਮ ਰੁੜ ਰਹੀ ਹੈ

ਹਫ ਢਾਰਿਆਂ ਦੀ ਪੁੰਨਿਆ, ਮੱਸਿਆ ਖਿਆਲ ਤੜਪੀ
ਚੰਨ ਨੂੰ ਹਨੇਰ-ਗਰਦੀ, ਹਰ ਵਲ੍ਹ ਤੋਂ ਪੁੜ ਰਹੀ ਹੈ

ਇਹ ਸੋਚ ਦੇ ਅਰਸ਼ ਤੇ ਨੇ ਜੋ ਕਹਿਕਸ਼ਾਂ ਦੇ ਧੱਬੇ
ਭਰ ਦੁਖ ਦੀ ਪੀਕ ਖੁਲਦੀ ਰਾਤ- ਅਖ ਬੁੜ੍ਹ ਰਹੀ ਹੈ

ਅੱਖਰੀ-ਜਵਾਲਾ ਸਮ ਹੋ ਇਹ ਜੋ ਗੀਤ ਹੋ ਹੈ ਫੁੱਟਦੀ
ਮਨ ਦੀ ਡੁੰਘੇਰੀ ਤਹਿ ਵਿਚ ਕੋਈ ਚਾਹ ਕੁੜ ਰਹੀ ਹੈ

ਅਪਣੀ ਨਸਲ ਵਧਾਉਂਦੇ ਜੂਨਾਂ ਅਲੋਪੀ ਜਾਂਦਾ
ਆਦਮ ਦੇ ਪਾਪ ਚੁੱਕੀ ਤਵਾਰੀਖ ਦੁੜ ਰਹੀ ਹੈ

ਨਸ਼ਿਆਂ -ਰਸੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਸੁਫਨੇ ਵਲਾਇਤਾਂ ਦੇ
ਇਕ ਬਾਪ ਦੀ ਉਮਰ ਨੂੰ ਧੀ-ਹਾਰ ਨੁੜ ਰਹੀ ਹੈ

Bohaat aachaa har var di trhaaa,,
waheguru khush rakhn

Bohat Vadiya likhya hai tusi....thanks for sharing

bahut vadiaya g...

ਆਪ ਸਭ ਦਾ ਸ਼ੁਕ੍ਰਗੁਜਾਰ ਹਾਂ

ਨਸ਼ਿਆਂ -ਰਸੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਸੁਫਨੇ ਵਲਾਇਤਾਂ ਦੇ
ਇਕ ਬਾਪ ਦੀ ਉਮਰ ਨੂੰ ਧੀ-ਹਾਰ ਨੁੜ ਰਹੀ ਹੈ
bilkul sahi hai eh vee ik tradi hai
ajoke punjab wich bahar jaan da jo
phatur sawar hai eh osee da natiza hai....

shukriya jasbir ji