ਸੁਣ ਵੇ ਜਾਂਦੇ ਰਾਹੀਆ
ਗੱਲ ਸੁਣ ਇਕ ਮੇਰੀ
ਲੁਟੀ ਗਈ ਤੇਰੀ ਤੋਰ ਤੇ
ਵਸ ਚਲੀ ਨਾ ਮੇਰੀ
ਰੀਝ ਬਝ ਗਈ ਮੇਰੀ ਵੇ
ਪਾਈ ਜਦ ਖੁਹ ਤੇ ਫੇਰੀ
ਪਾਣੀ ਸੀ ਤੂੰ ਮੰਗਿਆ
ਮੈਂ ਦੇਖਾ ਵਲ ਤੇਰੀ
ਘੜਾ ਉਲਟਾਇਆ ਪਾਣੀ ਦਾ
ਬੁਕ ਹੱਥਾਂ ’ਚ ਤੇਰੀ
ਪਾਣੀ ਨਹੀ ਤੇਰੇ ਲੰਘਿਆ
ਤੂੰ ਤੱਕੇ ਵਲ ਤੇਰੀ
ਹਾਣ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੁਰ ਗਈਆਂ
ਆਉਣ ਉਹ ਦੁਜੀ ਫੇਰੀ
ਕਰਮਾ ਸੇਤੀ ਪੁਛ ਲਿਆ
ਤੂੰ ਘਰ ਮਾਂ ਦਾ ਮੇਰੀ
ਹੱਥ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਗਏ
ਜੁਬਾਂ ਖੁਲੀ ਨਾ ਮੇਰੀ
ਤੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ ਘਰ ਸਹੁਰੇ
ਮੈਂ ਮਗਰ ਸੀ ਤੇਰੀ
ਬੁਹਾ ਖੁਲਾ ਦੇਖ ਕੇ
ਘਰ ਪਾਈ ਤੂੰ ਫੇਰੀ
ਸੁਣ ਵੇ ਮੇਰੇ ਹਾਣੀਆ
ਮੈਂ ਮਲਕੀ ਤੇਰੀ
’ਸੋਹਲ’ ਇਹ ਚੁਪ ਜੁਬਾਂ ਦੀ
ਫਿਰ ਖੁਲਗੀ ਮੇਰੀ

Nice one sir..!!

its g8t bai ji.................keep it up.

nice one sir ji....bade hi simple te mithe ehsaas vali poem....

bohat vadiya

Dhandwad Amrinder ji, Jass Brar ji, Mandeep Kaur Batth ji

te Karam Garcha ji.........