ਜੁਗਨੂੰ ਦੇ ਪਰਾਂ ਹੇਠ
ਦੁਬਕ ਬੈਠੀ ਰਾਤ,
ਲਭਦੀ ਰਹੀ
ਸਿਰਨਾਵੇਂ
ਸੋਨ-ਸੁਫਨਿਆਂ ਦੇ;

ਹਨੇਰੀਆਂ ਦੇ ਗੰਧਲੇ
ਸਾਗਰੀਂ,
ਛੱਲ
ਕਦੋਂ ਥੁੱਕਦੀ ਹੈ
ਮੋਤੀ
ਰਾਗਣੀ ਦੇ;

ਪੀੜਾਂ ਦੇ ਕਲ-ਮੂੰਹੇਂ
ਸਹਿਰਾਵਾਂ ਵਿਚ
ਛਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ
ਪੱਤਿਆਂ ਦੀ-
ਵਸਲ ਦੇ;

ਖਿਚ ਲਈ
ਇਕਲਾਪੇ ਦੀ
ਤੰਦ ਲੰਮੇਰੀ,
ਬੰਨ੍ਹਣ ਲਈ
ਸਮਿਆਂ ਦੇ ਗਾਨੇ;

ਬਸ ਇੰਝ ਹੀ
ਕਟਦੀ ਹੈ ਰਾਤ
ਰੂਹ ਦੇ ਵਿਛੋੜਿਆਂ ਦੀ----

bahut wadhiya sir ji...

:)

as usual..!! 

Bahut khoob 22 g. Great

hamesha di tra bahut khoob bai g ...