Hun te menu aap nu v bhul gya hai ki raat nu changi tra sute kini der ho gyi menu.....roj hi es koshish ch sari raat hi lang jandi hai.....ajj v swer de 3 de kareeb waqt ho chuka hai par neend da koi naam nai...
raat te ajj v nikl gyi....par es raat mere dil te meriya akhan ch kuch gallan hoyiya.....jo shabada raahi likhan di koshih kiti hai.....maaf kario punjabi type karn di jaach ni aa.....so galtiya ignore kario plz....
ਕਲ ਰਾਤ ਮੇਰੀਯਾ ਅਖਾਂ ਨੇ ਹਥ ਜੋੜ ਦਿਤੇ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਅੱਗੇ , ਦਿਲ ਨੂ ਕੇਹਨ ਲਗਿਯਾ " ਰੱਬ ਦਾ ਵਾਸਤਾ ਤੈਨੂ ਦਿਲਾ ਨਾ ਦੁਖੀ ਹੋਯਾ ਕਰ , ਸਾਡੇ ਕੋਲੋ ਹੁਣ ਹੰਝੁਯਾਂ ਦਾ ਹੜ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ......
ਰਾਤ ਨੂ ਤੇ ਜਿਵੇ ਅਸੀਂ ਭੁਲ ਹੀ ਗਏ ਆ ਸੋਣਾ.....
ਕਿਹਦੀ ਉਡੀਕ ਚ ਤੂ ਸਾਨੂ ਸਜ਼ਾ ਦੇ ਰਿਹਾ .....ਦਿਨ ਰਾਤ ਉਠਦੇ ਬੇਹਂਦੇ ਹਰ ਵੇਲੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲੋ ਕੰਮ ਲੇੰਦਾ ਏ .....
ਬਸ ਕਰ ਹੁਣ ਸਾਡੇ ਤੇ ਵੀ ਤਰਸ ਕਰ.....ਛੱਡ ਦੇ ਹੁਣ ਜਿੱਦ ਨੂ ਤੇ ਵਾਪਿਸ ਮੁੜ ਆ....."
ਅੱਗੋ ਦਿਲ ਨੇ ਅਖਾਂ ਨੂ ਜਵਾਬ ਦਿਤਾ....
"ਬਸ ਏਨੀ ਜਿਨੀ ਗੱਲ ਤੋ ਘਬਰਾ ਗਇਆ.....ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਸੋਉਣਾ ਭੁਲੀਆ ਪਰ ਮੈਂ ਹਰ ਧੜਕਨ ਦੇ ਨਾਲ ਓਹਦਾ ਨਾਮ ਲੇਣਾ ਕਿਦਾ ਭੁਲਾ ?
ਏਨੇ ਸਾਹ ਤੇ ਓਹ ਵੀ ਨੀ ਲੇੰਦਾ ਹੋਣਾ ਜਿਨੀ ਵਾਰੀ ਓਹਦੇ ਸੁਖਾ ਲੀ ਅਰਦਾਸ ਕਰਦਾ ਮੈਂ.....
ਓਹਦੀ ਉਡੀਕ ਮੇਰੇ ਲਈ ਸਜ਼ਾ ਨਈ ਵਜਾ ਆ ਧੜਕਦੇ ਰਿਹਣ ਦੀ......
ਕਿਵੇ ਮੁੜ ਆਵਾ .....ਆਪਣੇ ਧੜਕਨ ਦੀ ਵਜਾ ਨੂ ਖਤਮ ਕਰਕੇ...???
ਰੱਬ ਤੋ ਵਧ ਕੇ ਪਿਯਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਦਾਵਾ ਕੀਤਾ ਆ ਓਹਨੁ......
ਮੈਂ ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਰਾਹੀ ਵੱਗ ਕੇ ਆਪਣੇ ਜਖਮਾ ਤੇ ਹੰਜੁਯਾਂ ਦੀ ਟਕੋਰ ਕਰਦਾ ਆ ਏਸ ਉਮੀਦ ਚ ਕੀ ਖੋਰੇ ਕੀਤੇ ਇਹ ਦਰਦ ਘਟ ਜਾਏ ......
ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਕਮਲਿਓ ਸੋਚ ਵੀ ਸੋਣ ਦਾ.....ਪਰ ਜਿਸ ਦਿਨ ਮੈਂ ਸੋਚ ਲਯਾ ਸੋਣ ਦਾ ਤਾ ਸਬ ਕੁਝ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੀ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਣਾ....."
ਅਖੀਆ ਕੇਹਣ ਲਗੀਆ "ਦਿਲਾ ਅਸੀਂ ਤੇ ਆਪਣੀ ਤਕਲੀਫ਼ ਤੋ ਹੀ ਦੁਖੀ ਸੀ ਪਰ ਤੇਰਾ ਦਰਦ ਦੇਖ ਕੇ ਤਾ ਅਸੀਂ ਫੇਰ ਭਰ ਗ੍ਯੀਆ....."
ਹੁਣ ਇਕ ਵਾਦਾ ਕਰ ਲਯਾ ਅਖੀਆ ਨੇ ਵੀ ਦਿਲ ਨਾਲ .....ਕੇਹੰਦਿਆ ਕੀ ਹੁਣ ਹਰ ਵੇਲੇ ਸਜਣਾ ਦੇ ਦੀਦਾਰ ਦੀ ਹੀ ਜਿੱਦ ਰਹੂਗੀ....ਜਦ ਤਕ ਓਹ ਆਂਦੇ ਨਈ ਇਹਨਾ ਅਖਾਂ ਨੇ ਵੀ ਸੋਣਾ ਨੀ.....
ਜੇ ਕਿਤੇ ਮੌਤ ਵੀ ਆ ਗਯੀ ਓਹਨਾ ਤੋ ਪੇਹਲੇ.....ਤਾ ਵੀ ਓਹਨਾ ਦੇ ਦੀਦਾਰ ਚ ਇਹ ਅਖਾਂ ਖੁਲੀਆ ਹੀ ਰੇਹਨਗੀਆ.....
ਵਲੋਂ - ਨਵੀ (ਨਵਨੀਤ ਕੌਰ)
ਕਲ ਰਾਤ ਮੇਰੀਯਾ ਅਖਾਂ ਨੇ ਹਥ ਜੋੜ ਦਿਤੇ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਅੱਗੇ , ਦਿਲ ਨੂ ਕੇਹਨ ਲਗਿਯਾ " ਰੱਬ ਦਾ ਵਾਸਤਾ ਤੈਨੂ ਦਿਲਾ ਨਾ ਦੁਖੀ ਹੋਯਾ ਕਰ , ਸਾਡੇ ਕੋਲੋ ਹੁਣ ਹੰਝੁਯਾਂ ਦਾ ਹੜ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ......
ਰਾਤ ਨੂ ਤੇ ਜਿਵੇ ਅਸੀਂ ਭੁਲ ਹੀ ਗਏ ਆ ਸੋਣਾ.....
ਕਿਹਦੀ ਉਡੀਕ ਚ ਤੂ ਸਾਨੂ ਸਜ਼ਾ ਦੇ ਰਿਹਾ .....ਦਿਨ ਰਾਤ ਉਠਦੇ ਬੇਹਂਦੇ ਹਰ ਵੇਲੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲੋ ਕੰਮ ਲੇੰਦਾ ਏ .....
ਬਸ ਕਰ ਹੁਣ ਸਾਡੇ ਤੇ ਵੀ ਤਰਸ ਕਰ.....ਛੱਡ ਦੇ ਹੁਣ ਜਿੱਦ ਨੂ ਤੇ ਵਾਪਿਸ ਮੁੜ ਆ....."
ਅੱਗੋ ਦਿਲ ਨੇ ਅਖਾਂ ਨੂ ਜਵਾਬ ਦਿਤਾ....
"ਬਸ ਏਨੀ ਜਿਨੀ ਗੱਲ ਤੋ ਘਬਰਾ ਗਇਆ.....ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਸੋਉਣਾ ਭੁਲੀਆ ਪਰ ਮੈਂ ਹਰ ਧੜਕਨ ਦੇ ਨਾਲ ਓਹਦਾ ਨਾਮ ਲੇਣਾ ਕਿਦਾ ਭੁਲਾ ?
ਏਨੇ ਸਾਹ ਤੇ ਓਹ ਵੀ ਨੀ ਲੇੰਦਾ ਹੋਣਾ ਜਿਨੀ ਵਾਰੀ ਓਹਦੇ ਸੁਖਾ ਲੀ ਅਰਦਾਸ ਕਰਦਾ ਮੈਂ.....
ਓਹਦੀ ਉਡੀਕ ਮੇਰੇ ਲਈ ਸਜ਼ਾ ਨਈ ਵਜਾ ਆ ਧੜਕਦੇ ਰਿਹਣ ਦੀ......
ਕਿਵੇ ਮੁੜ ਆਵਾ .....ਆਪਣੇ ਧੜਕਨ ਦੀ ਵਜਾ ਨੂ ਖਤਮ ਕਰਕੇ...???
ਰੱਬ ਤੋ ਵਧ ਕੇ ਪਿਯਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਦਾਵਾ ਕੀਤਾ ਆ ਓਹਨੁ......
ਮੈਂ ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਰਾਹੀ ਵੱਗ ਕੇ ਆਪਣੇ ਜਖਮਾ ਤੇ ਹੰਜੁਯਾਂ ਦੀ ਟਕੋਰ ਕਰਦਾ ਆ ਏਸ ਉਮੀਦ ਚ ਕੀ ਖੋਰੇ ਕੀਤੇ ਇਹ ਦਰਦ ਘਟ ਜਾਏ ......
ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਕਮਲਿਓ ਸੋਚ ਵੀ ਸੋਣ ਦਾ.....ਪਰ ਜਿਸ ਦਿਨ ਮੈਂ ਸੋਚ ਲਯਾ ਸੋਣ ਦਾ ਤਾ ਸਬ ਕੁਝ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੀ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਣਾ....."
ਅਖੀਆ ਕੇਹਣ ਲਗੀਆ "ਦਿਲਾ ਅਸੀਂ ਤੇ ਆਪਣੀ ਤਕਲੀਫ਼ ਤੋ ਹੀ ਦੁਖੀ ਸੀ ਪਰ ਤੇਰਾ ਦਰਦ ਦੇਖ ਕੇ ਤਾ ਅਸੀਂ ਫੇਰ ਭਰ ਗ੍ਯੀਆ....."
ਹੁਣ ਇਕ ਵਾਦਾ ਕਰ ਲਯਾ ਅਖੀਆ ਨੇ ਵੀ ਦਿਲ ਨਾਲ .....ਕੇਹੰਦਿਆ ਕੀ ਹੁਣ ਹਰ ਵੇਲੇ ਸਜਣਾ ਦੇ ਦੀਦਾਰ ਦੀ ਹੀ ਜਿੱਦ ਰਹੂਗੀ....ਜਦ ਤਕ ਓਹ ਆਂਦੇ ਨਈ ਇਹਨਾ ਅਖਾਂ ਨੇ ਵੀ ਸੋਣਾ ਨੀ.....
ਜੇ ਕਿਤੇ ਮੌਤ ਵੀ ਆ ਗਯੀ ਓਹਨਾ ਤੋ ਪੇਹਲੇ.....ਤਾ ਵੀ ਓਹਨਾ ਦੇ ਦੀਦਾਰ ਚ ਇਹ ਅਖਾਂ ਖੁਲੀਆ ਹੀ ਰੇਹਨਗੀਆ.....
ਵਲੋਂ - ਨਵੀ (ਨਵਨੀਤ ਕੌਰ)