ਯਾਦਾਂ ਤੇਰੀਆ ਦੇ ਬੈਠ ਕੇ ਸਿਰਹਾਣੇ ਰੋ ਪਏ,
ਗੱਲਾਂ ਛਿੜੀਆਂ ਤਾਂ ਜਖਮ ਪੁਰਾਣੇ ਰੋ ਪਏ ,
ਚੇਤੇ ਆਈਆਂ ਜਦੋ ਜਦੋ ਵੀ ਵਫਾਵਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ,
ਪਹਿਲਾਂ ਹਾਸੇ ਫਿਰ ਹਾਸ ਕ ਦੀਵਾਨੇ ਰੋ ਪਏ,
ਸੀਨੇ ਵਿਚ ਸਲ੍ਹ ਕੋਈ ਮੂਹੋਂ ਕਹੀਏ ਗੱਲ ਕੋਈ,
ਗਲ ਆਪਣੇ ਏ ਕਰ ਕੇ ਬਹਾਨੇ ਰੋ ਪਏ,
ਚੁਪ ਕਿਥੋਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਉਥੇ ਠਹਿਰਦੀ,
ਅੰਤ ਚੀਕ ਚੀਕ ਬੋਲ ਬੇਜੁਬਾਨੇ ਰੋ ਪਏ,
ਏਵੈ ਦਿਲ ਤੇ ਨਾ ਲਾਈ ਸਾਡੇ ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਦਾਗ,
ਇਹ ਤਾਂ ਮਸਤੀ ਚ ਏਵੈ ਮਸਤਾਨੇ ਰੋ ਪਏ,
ਅਸੀਂ ਉਜੜੇ ਉਜੜੇ ਹੋਏ ਉਸਦੇ ਲਈ ਏਦਾਂ,
ਹਾਲ ਸਦਾ ਦੇਖ ਕੇ ਵੀਰਾਨੇ ਰੋ ਪਏ. ..।ਹਹਹ ਹਹ
ਯਾਦਾਂ ਤੇਰੀਆ ਦੇ ਬੈਠ ਕੇ ਸਿਰਹਾਣੇ ਰੋ ਪਏ,
ਗੱਲਾਂ ਛਿੜੀਆਂ ਤਾਂ ਜਖਮ ਪੁਰਾਣੇ ਰੋ ਪਏ ,
ਚੇਤੇ ਆਈਆਂ ਜਦੋ ਜਦੋ ਵੀ ਵਫਾਵਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ,
ਪਹਿਲਾਂ ਹੱਸੇ ਫਿਰ ਹੱਸ ਕੇ ਦੀਵਾਨੇ ਰੋ ਪਏ,
ਸੀਨੇ ਵਿਚ ਸਲ੍ਹ ਕੋਈ ਮੂਹੋਂ ਕਹੀਏ ਗੱਲ ਕੋਈ,
ਗਲ ਆਪਣੇ ਤੇ ਕਰ ਕੇ ਬਹਾਨੇ ਰੋ ਪਏ,
ਚੁਪ ਕਿਥੋਂ ਤਾਂਈ ਕਿਸੇ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਉਥੇ ਠਹਿਰਦੀ,
ਅੰਤ ਚੀਕ ਚੀਕ ਬੋਲ ਬੇਜੁਬਾਨੇ ਰੋ ਪਏ,
ਏਵੈ ਦਿਲ ਤੇ ਨਾ ਲਾਈ ਸਾਡੇ ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਦਾਗ,
ਇਹ ਤਾਂ ਮਸਤੀ ਚ ਏਵੈ ਮਸਤਾਨੇ ਰੋ ਪਏ,
ਅਸੀਂ ਉਜੜੇ ਉਜੜੇ ਹੋਏ ਉਸਦੇ ਲਈ ਏਦਾਂ,
ਹਾਲ ਸਾਡਾ ਦੇਖ ਕੇ ਵੀਰਾਨੇ ਰੋ ਪਏ. ..।ਹਹਹ ਹਹ