Hum to hanste hain dusron ko hansany ki khatir,

Warna dil pe zakham itne hain k roya b nahi jata.

Hum Ne Hr Dukh Ko Mohabbat Ki Inayat Samjha,

Hum Koi Tum The Jo Dunya Se Shikayat Karte

Jane  Kitne  Hi  Khwaab  Dafna  Chuke  Hain  Is  Dil  Me,

Ab To Lagta Hai Jaise Khud Hi Ek Qabristan Hain Hum

ਵਕਤ ਨੇ ਹਮੇਂ ਸਖਸ਼ੀਅਤ ਬਨਾ ਦੀਆ,
ਵਰਨਾ ਹਮ ਭੀ ਦਰ ਦਰ ਪੇ ਵਸਤ ਕੀ ਤਰ੍ਹਾ ਵਿਕਤੇ।

ਭੀਤਰ ਭੇਦ ਉਰਝਿਉ ਮਨ ਰੰਗ ਰਸ,
ਛੋੜ ਚਿਤਵਨੀ ਸੰਗ ਆਪਨੇ ਪ੍ਰੀਤ ਲਗਾਇਉ ਰੇ।
 
ਇਲਹਾਮ ਜੈਸੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੇ ਅਰਥ ਕੂਝ ਔੋਰ ਥੇ,
ਸਮਝਨੇ ਕੀ ਕਮੀ ਥੀ ਤਬੀ ਸਵਾਲ ਬੜਤੇ ਗਏ।

ਮੁਕਦਰ ਪੇ ਇਤਬਾਰ ਕਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਅਜ਼ੀਬ ਥਾ,
ਤਮੰਨਾ ਸਭ ਕੁਝ ਪਾਨੇ ਕੀ ਬਿਖੜੇ ਰਾਸਤੋਂ ਪੇ ਲੇ ਗਈ।

ਉੱਚਾਂਈਆਂ ਦੂਰ ਸੇ ਹਰ ਕਿਸੀ ਕੋ ਬਹੁਤ ਅੱਛੀ ਲਗਤੀ ਹੈ,
ਅਕਸਰ ਸਰ ਕਰਨੇ ਮੇਂ ਦੁਸ਼ਵਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਆਏਂਗੀ।

ਪਿਘਲ ਕਰ ਜੋ ਅੱਖ ਸੇ ਗਿਰੇ ਵੋਹ ਸਿਰਫ ਅੱਥਰ ਨਹੀਂ ਥੇ॥
ਜਲਾਨੇ ਕੀ ਤੁੱਝੇ ਜਾਚ ਨਹੀਂ ਵਰਨਾ ਹਮ ਪੱਥਰ ਨਹੀਂ ਥੇ॥

        Hote   hain   Shayad   Nafrat   me   Hi   pakiza   rishte

Warna ab to Tann se Libaas utarne Ko log Mohabbat Kahte hain 

Kon Kahta Hai K Mit Jati Hai Doori Se Mohabbat,

Milne Wale To Khayalon Main Bhi Mila Karte Hain.

Kaash tum Humara haal-e-dil kabhi puchhte Humse,

Aaj Hum yun tanha na hote bhari duniya mein...!! 

Mohabbaton mein hisaab-o-kitaab kaun kare,

Woh yaad aate hain, aur be-hisaab aate hain.

Jis  Jagah  log  Apni  Yadien  dafna  sake'n,

Shahar me aisa bhi Qabristan hona Chahiye.