ਪਿੰਡ ਦੀ ਜੂਹ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਦਿਆਂ,

ਨਹਿਰ ਤੋਂ ਪਰਲੇ ਪਾਸੇ,

ਖੜੇ ਸਫ਼ੈਦਿਆਂ ਦੇ ਝੁੰਡ ਵਿੱਚ,

ਹੱਡਾਂ-ਰੋੜੀ ਕੋਲੋਂ ਲੰਘਦਿਆਂ,

ਐਨੀ ਸੜਿਆਂਦ ਆਉਂਦੀ,

ਕਿ ਸਾਹ ਲੈਣਾ ਔਖਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ |

ਮੈਂ ਕਾਹਲੀ-ਕਾਹਲੀ ਸੈਕਲ ਦੇ ਪੈਡਲ ਮਾਰਦਾ,

ਤੇ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਆਉਂਦਾ, ਮਾਸ ਚੂੰਡਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਕੁੱਤੇ,

ਇੱਲਾਂ ਦੀਆਂ ਡਾਰਾਂ..

ਪਰ ਅੱਜ ਫ਼ੇਰ ਓਹੀ ਹੱਡਾਂ-ਰੋੜੀ,

ਜੀਹਨੂੰ ਦੂਰ ਕਿਤੇ ਛੱਡ ਆਇਆ ਸੀ,

ਹੁਣ ਚਾਹੁੰਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਵੀ ਭੱਜ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ,

ਹਸਪਤਾਲ ਦੇ ਬਾਹਰ ਲਿਖਿਆ ਬੋਰਡ,

ਜੋ ਸਾਡੀ ਕਹਿਣੀ ਤੇ ਕਰਨੀ ਦਾ ਫ਼ਰਕ ਦਿਖਾ ਰਿਹਾ,

“ਇੱਥੇ ਲਿੰਗ ਨਿਰਧਾਰਨ ਟੈਸਟ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ” ..

ਜਦੋਂ ਦੇਖਦਾਂ ਉਸੇ ਹਸਪਤਾਲ ਦਾ ਕੂੜੇ-ਦਾਨ,

ਵਿੱਚ ਦਿਸਦੇ ਕੁੱਝ ਅਣ-ਉਘੜੇ ਨਕਸ਼,

ਇਨਸਾਨੀ ਜਿਸਮਾਂ ਦੀ ਸੜਿਆਂਦ,

ਜਿਉਂ ਇਖ਼ਲਾਕ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਕਾਲਖ਼,

ਦੋ ਪੋਲੇ-ਪੋਲੇ ਹੱਥ,

ਜਿੰਨਾਂ ਕਦੇ ਬੰਨਣੀ ਸੀ ਵੀਰਾਂ ਹੱਥ ਰੱਖੜੀ,

ਜਿੰਨਾਂ ਕਦੇ ਬਣਨਾ ਸੀ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਬੁੱਤ-ਘਾੜੇ,

ਸ਼ਾਇਦ ਇਹਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਦਿਆਨਤਦਾਰੀ ਦੇ ਬੀਜ,

ਜਿਹਨਾਂ ਬਣਨਾ ਸੀ ਕਿਸੇ ਵਿਹੜੇ ਦੀ ਡੇਕ|

ਬਰਾਬਰੀ ਦੇ ਹੱਕ ਦੇਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਅਸੀਂ,

ਕਦੇ ਦੋਗਲੇਪਨ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋਵਾਂਗੇ,

ਜਾਂ ਫ਼ੇਰ ਬਣਦੀਆਂ ਰਹਿਣਗੀਆਂ ਇੰਜ ਹੀ ਹੱਡਾਂ-ਰੋੜੀਆਂ…!

ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੋਹਣਾ ਲਿਖਿਆ ਏ ਜੀ, ਪਰ ਸਾਡਾ ਸਮਾਜ ਹਾਲੇ ਜਾਗਣਾ ਨੀ ਚਾਹੁੰਦਾ...

ji haan eh kavita ek neera sach hai.....
par garry ji aj main jaagi ha, tusi jaage ho, iss da matlab eh hai ke asi jaag rahe haan.....kehnde ne ek tili diva bhi baal sakdi hai te jungle nu khaak v kar sakdi hai.....sadi iss forum da main caption hai eh jung kaun lade..???.... eh jung asi ladni hai....be-khoof hoke awwaz uthani hai...mera baav eh nhi ke dharne daiye,instead jo ajeha koi kare ja koshish kare ous nu rokiye...iss baare gal kariye ke eh kio ho reha hai....je reason daaj hai tan sab to wada change tusi kar sakde ho...BY NOT ACCEPTING DOWRY( AJ KAL JINHO GIFTS KEH DINDE NE).... je reason nikame hon di hai tan mere warge lakha examples mil jaange jo aj kama(earn) kar rahe ne.....ajehea poems and articles de print outs asi apne mohalle ch distribute kar sakde haan( i do)...then in classes,offices, friends..... lets spark the fire.....never say it cant be changed....koi ki change is law of nature.....

bilkul sach kiha hai tusin davu g .. aj kal eho jihe vicharan di hi jarurat hai sanu ... jo samaj vich ehna burayian nu door karan vich sahai honge ... vaise v kehnde ne ..sudhaar te safai hamesha ghar ton shuru hundi hai ... je asin aap ihna burayian nu door karan ch yogdaan pavange tan hor lokan vich v jagriti ayegi ...

ਬਰਾਬਰੀ ਦੇ ਹੱਕ ਦੇਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਅਸੀਂ,

ਕਦੇ ਦੋਗਲੇਪਨ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋਵਾਂਗੇ,

ਜਾਂ ਫ਼ੇਰ ਬਣਦੀਆਂ ਰਹਿਣਗੀਆਂ ਇੰਜ ਹੀ ਹੱਡਾਂ-ਰੋੜੀਆਂ…!


sandeep tusi sadey smaj di sukdi rag tey hath rakh key es kavita nu likhiya hai..teimai ardaas kardi hn k asin sirf likhdey na reh jayee es nu amli jama v ral key payee..aaj do hath agey wadhey hn tey kal nu chaar fir anekan hi hath jad kisey glat akdam nu rokdey hn tn odon inqlaab aunda hai.. ek sangraam shuru hunda hai..
rab karey sarey hi es gal nu samj jaan tey aun wali nsal es kudi mundey deu bhed bhav ton door ho sakey..

ਮੈਂ ਤੁਰਦਾ ਰਿਹਾ ਇਕੱਲਾ, ਕਿਸੇ ਕਾਫ਼ਲੇ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਵਿੱਚ,
ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਫੜਿਆ, ਨਵਾਂ ਕਾਫ਼ਲਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ...
ਮੇਰੀ ਸੋਚ ਦੀ ਮਸ਼ਾਲ, ਤੈਂ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਬਾਲ ਰੱਖੀ,
ਇਸੇ ਸੋਚ ਨੂੰ ਅਸਲ ਦਾ ਜਾਮਾ ਪੁਆਉਣ ਲਈ......

jadon sariyan vich ise taran di soch aa gyi .. tan ihi akhar saadi awaaz ban jaange ...rabb rakha

ਇੱਕ ਧੀ ਦੀ ਹੂਕ ਨੂੰ ਹੂ-ਬ-ਹੂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਇਸ ਰਚਨਾਂ ਨੇ..

ਏਸਾ ਲਿਖਣਾਂ ਵੀ ਕਿਸੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੱਥ ਵਸ ਹੁੰਦਾ..

ਕਿੰਨਾਂ ਦਾ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਇਹ ਵੀਰ ਜੀ..??

gustakhi maaf aa bai g ... eh nimaani jihi koshish main hi keeti c saal ku pehlan...

Too good.. kamaal karti.... 

God Bless !!!

bahut bahut shukriya Kuljit g....