as per suggestions of jagjit sir,

ਤੁਰ ਨ ਜਾਂਵੇ ਤੂੰ ਕਿਤੇ, ਸੋਚ ਸੋਚ ਦਿਲ ਡਰਦਾ ਰਿਹਾ,
ਰਾਤੀ ਇਕ ਅਲੂਆਂ ਸੁਫ਼ਨਾ, ਨੀਂਦ ਵਿਚ ਮਰਦਾ ਰਿਹਾ |
ਰਾਤ ਭਰ ਤਾਰੇ ਵਿਚਾਰੇ, ਸਿਸਕੀਆਂ ਸੀ ਭਰਦੇ ਰਹੇ,
ਪ੍ਰਭਾਤ ਤਕ ਆਕਾਸ਼, ਹੰਝੂ ਤ੍ਰੇਲ ਦੇ ਵਰ੍ਹਦਾ ਰਿਹਾ |
ਬੰਨ ਧੱਸੇ ਬੰਦਿਸ਼ਾਂ ਦੇ, ਜਦ ਹੜ੍ਹ ਆਇਆ ਇਸ਼ਕ਼ ਦਾ,
ਦਰਿਆ ਤੇਰੀ ਚਾਹਤ ਦਾ, ਖਤਰੇ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਵਗਦਾ ਰਿਹਾ |
ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਮੈਂ ਭਾਵੇਂ ਬਰਫਾਨੀ  ਹਿਮਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ,
ਅੰਦਰ ਕੁਝ ਸੀ ਮੇਰੇ, ਜੋ ਵਾਂਗ ਜਵਾਲਾ ਭਖਦਾ ਰਿਹਾ |
ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਰਾਹ ਤੇ ਮੁੜ ਮੁੜ ਰਿਹਾ ਉਹ ਵੇਖਦਾ,
ਜੱਕੋਤੱਕੀ 'ਚ ਪਿੱਛੇ ਖੜਾ ਮੈਂ, ਖੌਰੇ ਕਿਉਂ ਝਕਦਾ ਰਿਹਾ !!!

..................................ਕੋਮਲਦੀਪ

sir,i hope hun kuj theek lagegi.....thaaanx for guiding me......umeed hai hor vi sikhan nu milega...regards

ਕੋਮਲ ਜੀ, ਥੀਮ ਦੇ ਪੱਖੋਂ ਕਿਰਤ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਬਹੁਤ ਸਸ਼ਕਤ ਸੀ - ਇਹ ਸਲਾਹ ਤੇ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਵਿਚ ਵੈਲਿਉ ਐਡੀਸ਼ਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸੀ |

ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਹੈ ਇਹ ਲਿਖਤ | ਜਿਉਂਦੇ ਵੱਸਦੇ ਰਹੋ |  

jagjit sir, tuhade anmol sujav hamesha hi sarmathe ne....regards!!!!!!!