ਨਦੀ ਦੇ ਕੰਡੇ ਹਾਂ ਸਾਬਤ ਨਹੀਂ,ਖਰਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਪਾਂ ,

ਤੁਸਾਂ ਬਿਨ ਜੀਉਂਣ ਦਾ ਕੋਈ ਹੱਜ ਨਹੀਂ, ਮਰਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਪਾਂ,

ਕੌਣ ਅਪਨੱਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਚੱਲਦਾ ਚਾਲ ਕਿਹੜਾ ਹੈ,

ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੌਣ ਸ਼ੱਡ ਕੇ ਤੁਰ ਗਿਆ ਤੇ ਨਾਲ ਕਿਹੜਾ ਹੈ,

ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਕਹਿ ਇਕ ਅੱਧ ਆਪਣੀ ਗ਼ਲਤੀ ਮੰਨ ਲਵੇ,

ਲਿਖਤੀ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਾਂ ਗੇ ਜੋ ਮੂੰਹੋਂ ਕਹੀਆਂ ਨੇ,

ਖ਼ਤਮ ਜਿਸ ਨੇ ਕਰਨਾ ਏ ਆਦਮ ਦੀ ਨਸਲ ਨੂੰ, ਐਸਾ ਬਾਰੂਦ ਖੁਦ ਹੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ ਆਦਮੀ,

ਜ਼ਿਦਗੀ ਕੰਡੇ ਚਭੋਦੀ **ਦੇਬੀ** ਉਮਰ ਭਰ, ਨੀਦ ਸੁੱਖ ਦੀ ਕਬਰ ਵਿੱਚ ਸੌਦਾ ਹੈ ਆਦਮੀ,

ਸਭ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਹਾਲੇ ਤੀਕਰ ਸਾਭੀਆਂ ਪਈਆਂ ਨੇ,

ਜਿਨੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਕੇ ਗਈਆਂ ਨੇ, dm

ਪਹਿਲਾਂ ਪਾਏ ਕਿਉਂ ਮੁਲਜ਼ੇ ਪਿੱਛੋਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਨਿਭਾਏ,

ਅਸੀਂ ਗੱਲ੍ਹ ਲੱਗ ਦੱਸ ਕਾਹਤੋਂ ਗਏ ਠੁਕਰਾਏ,

ਆਪਾ ਭੁੱਲਣੇ ਦੀ ਆਦਤ ਹੀ ਲੈ ਕੇ ਸਾਨੂੰ ਬਹਿ ਗਈ,

ਤਾਂਹੀਓ ਤੇਰੇ ਪਿੱਛੋਂ ਆਪਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਣੀ ਪੈ ਗਈ,

ਨਾਲੇ ਪੀਣ ਦੀ ਵਜਾਹ ਨੂੰ ਜਾਂਣਦੇ ਓ, ਪੁੱਛਿਆ ਖ਼ਤ ਵਿੱਚ ਕਿਉਂ ਜਨਾਬ ਪੀਦੇ,

ਜੇਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਤੁਸੀਂ ਹੋ ਮੱਤ ਦਿੰਦੇ, ਅਸੀਂ ਘੋਲ ਕੇ ਹਾਂ ਉਹ ਕਿਤਾਬ ਪੀਦੇਂ,

ਤੁਹਾਡੇ ਲੱਖ ਇਲਜ਼ਾਮ ਨੇ ਸਿਰ - ਮੱਥੇ, ਸਾਡਾ ਇੱਕ ਇਲਜ਼ਾਮ ਏ ਲੱਖ ਵਰਗਾ,

ਸਾਡੇ ਜ਼ਿਗਰ ਦਾ ਤੁਸਾਂ ਨੇ ਖੂਨ ਪੀਤਾ, ਹੋਇਆ ਕੀ ਜੇ ਅਸੀਂ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਂਦੇ

ਹੱਥ ਰੋਕ ਨਾ ਥੋੜੀ ਜਹੀ ਹੋਰ ਪਾਦੇ, ਜਦੋਂ ਪੀਣ ਦੇ ਉੱਤੇ ਹੀ ਤੁੱਲ ਗਏ ਆਂ,

ਅੱਜ ਪੀਣ ਦਾ ਫੇਰ ਸਵੱਬ ਬਣਿਆ , ਕਸਮਾਂ ਤੋੜ ਕੇ ਪੀਣ ਤੇ ਡੁੱਲ ਗਏ ਆਂ,