|
|
|
|
|
|
Home > Communities > Punjabi Poetry > Forum > messages |
|
|
|
|
|
|
ਕਿਰਤ ਨੂੰ ਨਵਾਜਣ ਲਈ ਸ਼ੁਕਰੀਆ..............Gurmit sir g |
|
|
13 Oct 2013
|
|
|
|
ਸਿਰਲੇਖ : ਖਵਾਇਸ਼ ….. ਛੱਡ ਸਮਿਆਂ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਨੂੰ
ਛੱਡ ਸਮਿਆਂ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਕਿਧਰੇ ਦੂਰ ਉੱਡ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਹਰ ਰੋਜ਼ ਚੜਦੀ ਸਵੇਰ
ਮੈਂ ਕੋਈ ਮੌਤ ਗੱਲ ਨਾਲ ਲਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ………………
ਮਰ ਚੁੱਕੀ ਜਿਉਣ ਦੀ ਖਵਾਇਸ਼
ਰੂਹ ਵਿਚ ਕਿਧਰੇ ਦਫਨਾਉਂਦਾ ਹਾਂ
ਅਧੂਰੀ ਰੀਝ ਦੇ ਹੱਡ ਲੈ ਕੇ
ਭੱਠੀ ਵਿਚ ਜਾ ਕੇ ਭੁਣਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ……………………
ਕਬਰ ’ਚ ਸੁੱਤੀ , ਆਪਣੀ ਲਾਸ਼ ਵੇਖ ਕੇ
ਉਮੀਦਾਂ ਨਾਲ ਉਠਾਉਂਦਾ ਹਾਂ
ਫੇਰ ਹਰਫ਼ ਨਾਲੋਂ ਨਾਤਾ ਤੋੜਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ
ਦਿਲ ਆਪਣਾ ਸਮਝਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ……………………………..
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਉਮਰ ਕਦ ਮੁੱਕ ਜਾਵੇ
ਰਹਿੰਦੀ ਆਸ ਬੁਝਾਉਂਦਾ ਹਾਂ
ਇਕ ਮਰ ਚੁੱਕੇ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ
ਵਿਛੋੜੇ ਦੀ ਯਾਦ ਦਵਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ………………………….
ਛੱਡ ਸਮਿਆਂ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਕਿਧਰੇ ਦੂਰ ਉੱਡ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਹਰ ਰੋਜ਼ ਚੜਦੀ ਸਵੇਰ
ਮੈਂ ਕੋਈ ਮੌਤ ਗੱਲ ਨਾਲ ਲਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ………………
..written date : ੨੮ ਮਾਰਚ ੨੦੦੯
Sukhpal**
|
|
16 Nov 2013
|
|
|
|
It's very sad moment for me the retirement of Sachin Tendulkar from cricket ,..........
Sukhpal**
|
|
16 Nov 2013
|
|
|
|
bhut sohna likh reha ee yar bhut wadiya lagg reha ee padh ke thanks for share
|
|
17 Nov 2013
|
|
|
|
ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਨਵਾਜਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਧੰਨਵਾਦ ਮਲਕੀਤ ਵੀਰ ਜੀਓ
|
|
23 Nov 2013
|
|
|
|
|
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਉਮਰ ਕਦ ਮੁੱਕ ਜਾਵੇ,
ਰਹਿੰਦੀ ਆਸ ਬੁਝਾਉਂਦਾ ਹਾਂ,
ਇਕ ਮਰ ਚੁੱਕੇ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ,
ਵਿਛੋੜੇ ਦੀ ਯਾਦ ਦਵਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ………………………….
ਬਾ ਕਮਾਲ ਬਾਈ ਜੀ, ਬਹੁਤ ਈ ਸੋਨਾ ਲਿਖਿਆ ਏ ਜੀ |
ਇਕ ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਬੇਨਤੀ ਬੀ ਜੀ :
ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਉਮਰ ਦੀ ਬਜਾਏ ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਮਿਆਦ ਵਧੇਰੇ ਢੁੱਕਵਾਂ ਰਹਿਣਾ ਸੀ, ਮੇਰੇ ਵਿਚਰ ਵਿਚ |
ਬਾ ਕਮਾਲ ਬਾਈ ਜੀ | ਬਹੁਤ ਈ ਸੋਹਣਾ ਲਿਖਿਆ ਏ ਜੀ |
ਇਕ ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਬੇਨਤੀ ਬਾਈ ਜੀ :
Expression "ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਉਮਰ"
ਦੀ ਬਜਾਏ
"ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਮਿਆਦ"
ਸ਼ਾਇਦ ਵਧੇਰੇ ਢੁੱਕਵਾਂ ਰਹਿਣਾ ਸੀ, ਮੇਰੇ ਵਿਚਰ ਵਿਚ |
|
|
23 Nov 2013
|
|
|
|
Thanx sir ji,..............bohat hi wadhia sujaah a,...........very impressive,.....................i rewrite and post this one with ur suggestions.
dhanwaad ji
|
|
28 Nov 2013
|
|
|
|
ਸਿਰਲੇਖ : ਖਵਾਇਸ਼ ….. ਛੱਡ ਸਮਿਆਂ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਨੂੰ
ਛੱਡ ਸਮਿਆਂ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਕਿਧਰੇ ਦੂਰ ਉੱਡ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਹਰ ਰੋਜ਼ ਚੜਦੀ ਸਵੇਰ
ਮੈਂ ਕੋਈ ਮੌਤ ਗੱਲ ਨਾਲ ਲਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ………………
ਮਰ ਚੁੱਕੀ ਜਿਉਣ ਦੀ ਖਵਾਇਸ਼
ਰੂਹ ਵਿਚ ਕਿਧਰੇ ਦਫਨਾਉਂਦਾ ਹਾਂ
ਅਧੂਰੀ ਰੀਝ ਦੇ ਹੱਡ ਲੈ ਕੇ
ਭੱਠੀ ਵਿਚ ਜਾ ਕੇ ਭੁਣਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ……………………
ਕਬਰ ’ਚ ਸੁੱਤੀ , ਆਪਣੀ ਲਾਸ਼ ਵੇਖ ਕੇ
ਉਮੀਦਾਂ ਨਾਲ ਉਠਾਉਂਦਾ ਹਾਂ
ਫੇਰ ਹਰਫ਼ ਨਾਲੋਂ ਨਾਤਾ ਤੋੜਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ
ਦਿਲ ਆਪਣਾ ਸਮਝਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ……………………………..
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਮਿਆਦ ਕਦ ਮੁੱਕ ਜਾਵੇ
ਰਹਿੰਦੀ ਆਸ ਬੁਝਾਉਂਦਾ ਹਾਂ
ਇਕ ਮਰ ਚੁੱਕੇ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ
ਵਿਛੋੜੇ ਦੀ ਯਾਦ ਦਵਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ………………………….
ਛੱਡ ਸਮਿਆਂ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਕਿਧਰੇ ਦੂਰ ਉੱਡ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਹਰ ਰੋਜ਼ ਚੜਦੀ ਸਵੇਰ
ਮੈਂ ਕੋਈ ਮੌਤ ਗੱਲ ਨਾਲ ਲਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ………………
..written date : ੨੮ ਮਾਰਚ ੨੦੦੯
Sukhpal**
16 Nov 2013
|
|
28 Nov 2013
|
|
|
|
|
ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਸੁਖਪਾਲ ਜੀ ।
ਲੇਖ ਕਦੇ ਬਦਲਦੇ ਨਹੀਂ ....
ਹਾਂ ਸੱਚ' ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਇੱਕ ਬਾਬਾ ਜੀ ਨੇ ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼੍ਰੀ ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰ ਅੱਠ ,
ਉਹ ਸੁਣਿਆ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਦੇ ਲੇਖ ਵੀ ਬਦਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ।
ਪਰ ਮੇਰੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ "ਲੇਖ" ਇੱਕ ਕਲਾਸਰੂਮ ਵਿੱਚ ਟੰਗਿਆ ਖਾਲੀ ਬਲੈਕ ਬੋਰਡ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਤੇ ਹਰੇਕ ਮਾਸਟਰ ਆ ਕੇ ਆਪਣੀ ਕਲਮ ਘਸਾਈ ਕਰ ਜਾਂਦਾ , ਦੂਜਾ ਪਹਿਲੇ ਦਾ ਮਟੇ ਕੇ ਆਪਣਾ ਲਿਖ ਜਾਂਦਾ । ਕੀ ਇਹ ਰੋਜ਼ ਬਦਲਦੇ ਦਿਨ ਰਾਤ ਇਨ੍ਹਾਂ ਮਾਸਟਰਾਂ ਵਰਗੇ ਨਹੀਂ ?
|
|
02 Dec 2013
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Copyright © 2009 - punjabizm.com & kosey chanan sathh
|