ਕੋਈ  ਯੇ ਕੈਸੇ ਬਤਾਏ  ਕੇ, ਵੋ  ਤਨਹਾ  ਕਯੋਂ  ਹੈ 

ਵੋ ਜੋ ਅਪਨਾ ਥਾ ਵਹੀ, ਔਰ ਕਿਸੀ ਕਾ ਕਯੋਂ ਹੈ 

ਅੱਜ fer ਇਕ ਕਵਿਤਾ ਨੇ ਜਨਮ ਲਿਆ ,

ਤੂੰ ਜਦ ਮੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ aaj ਪੈਰ ਧਰਿਆ .....................

Sukhpal**

ਤੂੰ ਕਦਮ ਤੇ ਮੈਂ ਰਾਹ ਤੇਰਾ, ਤੂੰ ਦਿਲ ਤੇ ਮੈਂ ਸਾਹ ਤੇਰਾ।
ਇਸ ਪਿਆਰ ਵਾਲੇ ਸਮੁੰਦਰ 'ਚ, ਤੂੰ ਕਿਸ਼ਤੀ, ਮੈਂ ਮਲਾਹ ਤੇਰਾ।

ਦੇਖਕੇ  ਤੁਮਕੋ  ਹੋਸ਼  ਮੇਂ  ਆਨਾ  ਭੂਲ  ਗਯੇ

ਯਾਦ  ਰਹੇ  ਤੁਮ  ਔਰ  ਜ਼ਮਾਨਾ  ਭੂਲ  ਗਯੇ 

ਚਾਹਾ  ਥਾ  ਯੇ  ਕਹੇੰਗੇ ਸੋਚਾ ਥਾ  ਵੋ  ਕਹੇੰਗੇ ਆਏ  ਵੋ  ਸਾਮਨੇ  ਤੋ,

 ਕੁਚ੍ਹ  ਭੀ  ਨਾ  ਕਹ  ਸਕੇ  ਬਸ  ਦੇਖਾ  ਕਿਏ  ਉਨ੍ਹੇੰ  ਹਮ 

 ਜਬ  ਸਾਮਨੇ  ਤੁਮ, ਆ  ਜਾਤੇ  ਹੋ ਕ੍ਯਾ  ਜਾਣੀਏ  ਕ੍ਯਾ  ਹੋ  ਜਾਤਾ  ਹੈ 

ਕੁਚ੍ਹ  ਮਿਲ  ਜਾਤਾ  ਹੈ, ਕੁਚ੍ਹ  ਖੋ ਜਾਤਾ ਹੈ ਕ੍ਯਾ ਜਾਣੀਏ ਕ੍ਯਾ ਹੋ  ਤਾ ਹੈ 

ਵੋ  ਏਕ  ਹੀ  ਚੇਹਰਾ  ਤੋ ਨਹੀ  ਸਾਰੇ  ਜਹਾਂ  ਮੇੰ

ਜੋ  ਦੂਰ  ਹੈ  ਵੋ  ਦਿਲ  ਸੇ ਉਤਰ  ਕਯੋਂ  ਨਹੀ  ਜਾਤਾ

ਵੋ  ਨਾਮ  ਜੋ  ਬਰਸੋੰ ਸੇ ਨਾ ਚੇਹਰਾ ਹੈ  ਨਾ  ਬਦਨ  ਹੈ 

ਵੋ  ਖਵਾਬ  ਅਗਰ  ਹੈ  ਤੋ  ਬਿਖਰ  ਕ੍ਯੂੰ ਨਹੀ  ਜਤਾ 

ਜੋ  ਬੀਤ  ਗਯਾ  ਹੈ  ਵੋ  ਗੁਜ਼ਰ  ਕ੍ਯੂਂ  ਨਹੀ  ਜਤਾ

ਬੇਨਾਮ  ਸਾ  ਯੇਹ ਦਰਦ  ਠਹਰ  ਕਯੋਂ  ਨਹੀ  ਜਾਤਾ 

ਸਬ  ਕੁਛ  ਤੋ  ਹੈ  ਕ੍ਯਾ  ਢੂੰਢਤੀ ਰਹਤੀ  ਹੈਂ  ਨਿਗਾਹੇਂ 

ਕ੍ਯਾ  ਬਾਤ  ਹੈ  ਮੈਂ ਵਕ਼ਤ  ਪੈ  ਘਰ  ਕ੍ਯੂਂ  ਨਹੀ  ਜਾਤਾ