ਦੀਦਾਰ ਤੇਰੇ ਨੂ ਅਸੀਂ ਤਰਸਦੇ ਹਾਂ 

ਤੈਨੂ ਕੀ ਪਤਾ ਕਿੰਨਾ ਤੇਰੇ ਲਈ ਤੜਫਦੇ ਹਾਂ 

ਤੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਗਲ ਤੇਰੇ ਆਖਾਂ ਰਹੀ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਾਂ 

ਤੂ ਹਜੇ ਵੀ ਪੁਛਦਾ ਹੈ ਕੀ ਤੈਨੂ ਪੀਆਰ ਕਿੰਨਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ 

ਪੰਜਾਬੀ ਲਿਖਣ ਵਿੱਚ ਗਲਤੀਆਂ ਤੋਂ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਗੁਰੇਜ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ..ਬਾਕੀ ਸ਼ੇਅਰ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੇ ਆ ਜੀ.. ਏਦਾਂ ਈ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਰਹੋ...

god bless u..

sorry ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰ ਰਹੀ ਆ wadiya ਪੰਜਾਬੀ ਲਿਖਣ ਦੀ

thnxx 

bahut ਵਧੀਆ likhya ae ji ...... i appreciate tht....

u can ask for help.. je kise shabad nu likhan ch problem aaundi hove.. ya confusion.. apni knowledge de hisab naal poori madad karn di koshish karange..

ਪੰਜ ਅਹਿਮ ਜ਼ਜ਼ਬੇ ਨੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਜਿਉਣ ਦੇ ਲਈ,ਮਿੱਟੀ ਹੈ ਮਨੁੱਖ ਕਾਮ, ਮੋਹ, ਅਹੰਕਾਰ ਬਿਨਾ।
ਕਾਮ ਤੋਂ ਉਤਪਤੀ ਹੈ, ਮੋਹ ਨਾਲ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੇ,ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਿਰਾਰਥਕ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਪਿਆਰ ਬਿਨ੍ਹਾਂ।
ਮਾਣ ਅਹੰਕਾਰ ਬਾਝੋਂ ਜਿਉਣ ਸਦਾ ਆਲਸੀ ਹੀ,ਹੁੰਦਾ ਨਹੀਂ ਵਿਕਾਸ ਕਦੇ ਲੋਭ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਬਿਨ੍ਹਾਂ।
ਮਾਇਆ ਤਾਈਂ ਨਾਗਣੀ ਜੋ ਆਖਦੇ ਮਹਾਂਪੁਰਸ਼,ਸਾਰਦੇ ਨਹੀਂ ਖੁਦ ਸੱਤ ਲੱਖ ਵਾਲੀ ਕਾਰ ਬਿਨਾਂ।
ਮਹਿਲਨੁਮਾਂ ਡੇਰਿਆਂ 'ਚ ਪਾਉਂਦੇ ਚੋਲੇ ਰੇਸ਼ਮੀ ਨੇ,ਵਿਹਲੜਾਂ ਦੀ ਐਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਨਹੀਂ ਸਰਕਾਰ ਬਿਨ੍ਹਾਂ।
ਸਾਰੇ ਪੱਤੇ ਰੰਗ ਦੇ ਲੁਕੋ ਕੇ ਬਾਜ਼ੀ ਜਿੱਤ ਲੈਂਦੇ,ਸਾਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਿਲਦਾ ਨਹੀਂ ਪੱਤਾ ਕਰਤਾਰ ਬਿਨਾਂ।

ਹੁਣ ਤਾਂ ਚਿਹਰਿਆਂ ਉੁੱਤੇ ਚਿਹਰੇ ਲਾਉਂਦੇ ਫਿਰਦੇ ਲੋਕ
ਆਪਣਾਂ ਆਪ ਆਪਣਿਆਂ ਤੋਂ ਛੁਪਾਉਂਦੇ ਫਿਰਦੇ ਲੋਕ
ਦੇਖੋ ਅਦਬ ਨੇ ਕਿਸ ਹੱਦ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਇਹ ਲੋਕ
ਆਪਣੀ ਅੱਖ ਦਾ ਅੱਥਰੂ,ਲੈਂਦੇ ਆਪਣੀ ਅੱਖ ਅੰਦਰ ਰੋਕ...

i thnk by babbi veer from bhadson,,ohna ne share kita c orkut 'te..

ਅਸੀਂ ਰਾਤੀ ਉੱਠ ਉੱਠ ਪਿੱਟਦੇ, ਸਾਡੇ ਪਈ ਕਾਲਜ਼ੇ ਸੋਜ਼ ,
ਅਸਾਂ ਛਮ ਛਮ ਰੋਂਦੇ ਪਿਆਰਿਆ,ਸਾਨੂੰ ਹਰ ਦਮ ਤੇਰੀ ਖੋਜ਼ !
ਅਸਾਂ ਮੌਹਰਾ ਪੀਤਾ ਸੱਚ ਦਾ, ਸਾਡੇ ਨੀਲੇ ਹੋ ਗਏ ਬੁੱਲ ,
ਅਸਾਂ ਰਹਿ ਗਏ ਕੱਲਮ ਕੱਲ੍ਹੜੇ, ਸਾਡਾ ਵੈਰੀ ਹੋਇਆ ਕੁੱਲ !!
ਸਾਡੇ ਨੈਣੀ ਨੀਂਦਰ ਰੁੱਸ ਕੇ, ਜਾ ਪਹੁੰਚੀ ਕਿਹੜੇ ਦੇਸ਼ ,
ਹਰ ਰਾਤੀਂ ਸ਼ਵੀਆਂ ਮਾਰਦੇ ,ਸਾਨੂੰ ਲੇਫ ,ਸਰ੍ਹਾਣੇ, ਖੇਸ਼ !!!

@nakhro(hehehehe) yeah u can ask anyone dear.. u r always welcome..:)

@lakhwinder--good going lucky...

ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਮੈਂ ਝੱਲ ਵਲੱਲੀ
ਮਾਂ ਪਿਓ ਲਈ ਮੈਂ ਸੋਗਣ
ਵੈਦ ਹਕੀਮਾਂ ਨੱਬਜ ਟਟੋਲੀ
ਕਹਿਣ ਬੁਧੀ ਦੀ ਰੋਗਣ
ਅਸਲ ਵਿਚ ਮੈਂ ਇਸ਼ਕੇ ਡੰਗੀ
ਮੈਂ ਰਾਝੇਂ ਦੀ ਜੋਗਣ
ਅਖਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਨੂਰ ਇਲਾਹੀ
ਗਲ ਵਿਚ ਲਮਕਣ ਵਾਲ ਵੇ
ਮੈਂ ਕੀ ਕਰ ਬੈਠੀ ਹਾਲ ਵੇ♥

ਮੁੱਠੀ ਵਿੱਚ ਨਾ ਜੁਗਨੂੰ ਘੁੱਟ ਐਵੇਂ,ਇਸ ਮੌਤ ਨਾ ਇਸ ਨੂੰ ਮਾਰ ਪਿਆਰੇ।
ਇਸ਼ਕ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖ ਲੈ ਫੁੱਲ ਕੋਲੋਂ, ਮਹਿਕ ਆਪਣੀ ਦੇਹ ਖਿਲਾਰ ਪਿਆਰੇ।
ਆਪੇ ਤਿਤਲੀਆਂ ਆਉਣਗੀਆਂ ਚੱਲ ਕੇ, ਖਾਹ-ਮਖਾਹ ਅਵਾਜ ਨਾ ਮਾਰ ਪਿਆਰੇ।
ਸਿਰਫ ਫੁੱਲ ਹੀ ਕਰ ਮਹਿਸੂਸ ਸਕਦੈ, ਮੋਈ ਤਿਤਲੀ ਦਾ ਕਿੰਨਾ ਭਾਰ ਪਿਆਰੇ।
ਕਾਹਤੋਂ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦਾ ਚੁੱਕੀ ਬੋਝ ਫਿਰਦੈਂ, ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਲੈਂਦੇ ਲੋਕੀਂ ਸਾਰ ਪਿਆਰੇ।
ਲੋਕ ਵੇਚਦੇ ਰੱਦੀ ਦੇ ਭਾਅ ਜਿਸ ਨੂੰ, ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਹੀਂ ਪੁਰਾਣਾ ਅਖਬਾਰ ਪਿਆਰੇ।