ਕੀ ਦੁਆ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਆਪਣਿਆਂ ਲਈ ਰੱਬਾ ..ਬਸ ਇੰਨਾ ਹੀ ਮੰਗ ਸਕਦਾ ..
ਕੇ ਮੇਰੇ ਆਪਣੇ ਕਦੀ ਵੀ ਦੁਆ ਦੇ ਮੋਹਤਾਜ ਨਾ ਹੋਣ ..

ਕੈਸਾ ਸਿਤਮ ਹੈ ਆਪ ਕਾ ਯੇ , ਕਿ ਰੋਨੇ ਭੀ ਨਹੀਂ ਦੇਤੇ ..
ਕਰੀਬ ਆਤੇ ਨਹੀਂ ਔਰ ਖ਼ੁਦ ਸੇ ਜੁਦਾ ਹੋਨੇ ਭੀ ਨਹੀਂ ਦੇਤੇ ..

ਹਜ਼ਾਰੋਂ ਐਬ ਦੇਖਤੇ ਹੈਂ ਹਮ ਦੂਸਰੋਂ ਕੇ ਪਹਿਲੂੰ ਮੇਂ ..
ਅਪਣੇ ਕਿਰਦਾਰ ਮੇਂ ਹਮ ਫ਼ਰਿਸ਼ਤੇ ਹੋਂ ਜੈਸੇ ..

ਗੁਮਨਾਮੀ ਕਾ ਅੰਧੇਰਾ ਕੁਛ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਛਾ ਗਿਆ ਹੈ ..
ਕਿ ਦਾਸਤਾਨ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਜੀਨਾ ਭੀ ਹਮੇਂ ਰਾਸ ਆ ਗਿਆ ਹੈ ..

ਸਾਂਸ ਰੁੱਕ-ਰੁੱਕ ਕਰ ਆ ਰਹੀ ਹੈ ਮੇਰੀ, ਕੁਛ ਨਾ ਕੁਛ ਬਾਤ ਹੋਣੇ ਵਾਲੀ ਹੈ ..
ਯਾ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਕੋਈ, ਯਾ ਮੁਲ਼ਾਕਾਤ ਹੋਣੇ ਵਾਲੀ ਹੈ ..

ਸਲ਼ੀਕਾ ਹੋ ਅਗ਼ਰ ਭੀਗ਼ੀ ਆਖੋਂ ਕੋ ਪੜ੍ਹਨੇ ਕਾ ਫ਼ਰਾਜ਼ ..
ਤੋ ਬਹਿਤੇ ਹੁਏ ਆਂਸੂ ਭੀ ਅਕਸਰ ਬਾਤ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ..

ਸਫ਼ਰ ਮੇਂ ਧੂਪ ਤੋ ਹੋਗ਼ੀ , ਜੋ ਚੱਲ਼ ਸਕੋ ਤੋ ਚੱਲ਼ੋ ..
ਸਭੀ ਹੈਂ ਭੀੜ੍ਹ ਮੇਂ , ਤੁਮ ਭੀ ਨਿਕਲ ਸਕੋ ਤੋ ਚੱਲ਼ੋ ..

ਨੀਂਦ ਅਪਣੀ ਭੁਲਾ ਕਰ ਸੁਲਾਇਆ ਹਮ ਕੋ .. ਆਂਸੂ ਅਪਣੇ ਗ਼ਿਰਾ ਕਰ ਹੱਸਾਇਆ ਹਮ ਕੋ ..

ਦਰਦ ਕਭੀ ਨਾ ਦੇਣਾ ਉਣ ਹਸਤੀਉਂ ਕੋ .. ਖ਼ੁਦਾ ਨੇ ਮਾਂ-ਬਾਪ ਬਣਾਇਆ ਜਿੰਨ੍ਹ ਕੋ ..

ਥੱਪੜ ਬਾਪੂ ਦਾ ਤੇ ਚੂਰੀ ਮਾਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ,
ਕਿਸਮਤ ਵਾਲਿਆ ਨੂੰ ਹੀ ਮਿਲਦੀ ਆ...