ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸੋਹਣੀ ਹੈ ਸਾਨੂੰ ਜੀਣਾ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ,
ਹਰ ਚੀਜ਼ 'ਚ ਨਸ਼ਾ ਹੈ,ਸਾਨੂੰ ਪੀਣਾ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ,
ਅਸੀਂ ਸਭ ਦੇ ਬਿਨ ਜੀਅ ਸਕਦੇ ਹਾਂ
ਪਰ ਇੱਕ ਤੇਰੇ ਬਿਨਾਂ ਸਾਨੂੰ ਜੀਣਾ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ।

ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਅੱਜ ਅੱਖ ਭਰ ਗਈ,
ਬੂਹਾ ਖੜਕਣ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਈ ਆਸ ਭਰ ਗਈ,
ਬੂਹਾ ਖੋਲਕੇ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ,
ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਕੀ ਕਹੀਏ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਤਾਂ ਹਵਾ ਵੀ ਮਜ਼ਾਕ ਕਰ ਗਈ।

ਫੱਕਰਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਹਾਲ ਕੋਈ ਨਾ,
ਸਭ ਯਾਰ ਸੀ 'ਕੱਠੇ ਪਰ ਹੁਣ ਨਾਲ ਕੋਈ ਨਾ,
ਰੱਬ ਦੇ ਆਸਰੇ ਹੀ ਅਸੀਂ ਤੁਰੇ ਫਿਰਦੇ,
ਉਂਝ ਯਾਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਪੁੱਛ ਪੜਤਾਲ ਕੋਈ ਨਾ।

ਕਦੇ ਤਾਕੀਆਂ ਬਿਨਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜੀਅ ਸਕਦੇ
ਹੁਣ ਅੱਖ ਬਚਾ ਕੇ ਲੰਘਦੇ ਨੇ,
ਕੁਝ ਗਰੂਰ ਲੁਕਾ ਕੇ ਪਲਕਾਂ ਵਿੱਚ
ਹੁਣ ਨਜ਼ਰਾਂ ਮਿਲਾਉਣੋਂ ਸੰਗਦੇ ਨੇ,
ਜਿੰਨਾਂ ਨਾਲ ਸੀ ਚੱਲਦੇ ਸਾਹ ਸਾਡੇ
ਸਾਡੀ ਜਾਨ ਸੂਲੀ ਤੇ ਟੰਗਦੇ ਨੇ,
ਇੱਕ ਉਮਰ ਬਿਤਾ ਕੇ ਬੁੱਕਲ ਵਿੱਚ
ਹੁਣ ਯਾਰ ਫ਼ਾਸਲਾ ਮੰਗਦੇ ਨੇ।

ਰੁੱਖਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਖੜਨਾ ਸਾਡੀ ਆਦਤ ਹੈ,
ਮਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁਝ ਦਿਲਾਂ ਤੇ ਰਾਜ ਕਰ ਜਾਵਾਂਗੇ,
ਭਾਵੇਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਇਕਦਮ ਇਕੱਲੇ ਹਾਂ
ਪਰ ਮੇਲਾ ਲੱਗਜੂ ਜਿਸ ਦਿਨ ਮਰ ਜਾਵਾਂਗੇ।

ਓਹਦੇ ਇਨਕਾਰ ਦੇ ਮਾਰੇ ਹਾਂ,
ਬੱਸ ਓਹਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਹਾਂ,
ਜੱਗ ਜਿੱਤ ਕੇ ਦੱਸ ਕੀ ਲੈਣਾ,
ਜਿੱਤਣਾ ਸੀ ਜੀਹਨੂੰ ਅਸੀਂ ਓਸੇ ਕੋਲੋਂ ਹਾਰੇ ਹਾਂ।

ਸਾਨੂੰ ਆਪਣਾ ਆਪਣਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ
ਨਾਲੇ ਰੋਜ਼ ਪਰਖਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ,
ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਜਾਣੋਂ ਦਿਲ ਲਾਉਣਾ ਕਿਸਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ,
ਸਾਡਾ ਟਾਈਮ ਆਇਆ ਤਾਂ ਦੱਸਾਂਗੇ
ਕਿ ਦਿਲ ਲਾਉਣਾ ਕਿਸਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ.....।

ਬੇਈਮਾਨੀ ਜਹਾਨ ਤੇ ਵਧੀ ਜਾਵੇ
ਵੀਰ ਵੀਰਾਂ ਨਾਲ ਦਗਾ ਕਮਾ ਜਾਂਦੇ,
ਪਹਿਲਾਂ ਤਲੀਆਂ ਹੇਠ ਨੇ ਹੱਥ ਦਿੰਦੇ
ਫਿਰ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਵੀ ਘਬਰਾ ਜਾਂਦੇ,
ਉੱਪਰੋਂ ਮਿੱਠੀਆਂ ਮਿੱਠੀਆਂ ਕਰਨ ਗੱਲਾਂ
ਵਿੱਚੋਂ ਗੁੱਝੀਆਂ ਨਸ਼ੱਤਰਾਂ ਲਾ ਜਾਂਦੇ,
ਮੈਂ ਕਹਾਂ ਜੇ ਰੱਬ ਨਾ ਰਹੇ ਝੁਕ ਕੇ,
ਲੋਕੀਂ ਰੱਬ ਨੂੰ ਵੇਚ ਕੇ ਖਾ ਜਾਂਦੇ।

ਇੱਕ ਸ਼ਾਮ ਢਲੇ ਅਸੀਂ ਜਾਮ ਪਿਆਲੀ ਪਾ ਬੈਠੇ,
ਤੇਰੇ ਸੋਹਣੇ ਮੁੱਖ ਦੀ ਮੂਰਤ ਚੁੰਮ ਕਲੇਜੇ ਲਾ ਬੈਠੇ,
ਬਿਰਹੋਂ ਦਾ ਪਾਣੀ ਸ਼ਾਂਤ ਸੀ, ਕੰਕਰ ਵਿੱਚ ਵਗਾ ਬੈਠੇ,
ਸਾਡੇ ਚਾਅ ਸੀ ਭੋਲੇ ਭਾਲੇ ਜਿਹੇ,ਅਸੀਂ ਪੀੜਾਂ ਸੰਗ ਵਟਾ ਬੈਠੇ,
ਸਾਨੂੰ ਆਦਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਐਵੇਂ ਰੋਣੇ ਦੀ,ਅਸੀਂ ਪੀੜਾਂ ਝੋਲੀ ਪਾ ਬੈਠੇ.....।

ਮੇਰੇ ਯਾਰ ਹਵਾਵਾ ਵਰਗੇ ਨੇ
ਲੰਘੇ ਹੌਏ ਰਾਹਾ ਵਰਗੇ ਨੇ
ਇਹ ਤਾਰੇ ਜੌ ਅੰਬਰੌ ਟੁੱਟਦੇ ਨੇ
ਅੱਲੜ ਦੇ ਚਾ‍‍‍‍‍ਵਾ ਵਰਗੇ ਨੇ
ਨਾ ਚਹੁਦਿਆ ਵੀ ਮੈ ਕਰਦਾ ਹਾ
ਕੁਝ ਕੰਮ ਸਜਾਵਾ ਵਰਗੇ ਨੇ